ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 467
บทที่ 467
ในเมื่อพันหยวนหมิงเสนอหน้ามาเองเลย เย่เฉินก็ถือโอกาสนี้ส่ง WeChat ให้เฉินจื๋อข่าย
ใน WeChat เขาขอให้เฉินจื๋อข่ายช่วยเขาตรวจสอบ บริษัทปิโตรเคมีข้อมูลส่วนบุคคลของพันหยวนหมิงและภรรยาของเขา ในขณะเดียวกันก็ขอให้เขาช่วยตรวจสอบสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับบริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจว
ช่วงเวลาที่เฉินจื๋อข่ายช่วยตรวจสอบข้อมูลนั้น พันหยวนหมินก็กำลังรับการกราบคำนับจากทุกคนอยู่
ผู้อาวุธโสเหล่านี้ ตอนนี้ส่วนใหญ่ทำงานในระบบหรือทํางานภายในรัฐวิสาหกิจ ส่วนใหญ่เป็นเพียงคนงานธรรมดาพวกเขาทำงานมาตลอดชีวิต และตอนนี้พวกเขามีค่าจ้างเพียงไม่กี่พันก็แค่พอกินพอใช้
แต่ว่า พันหยวนหมินอยู่ตำแหน่งระดับหัวหน้าหน่วยงานของ บริษัทปิโตรเคมีซึ่งนี่ทำให้พวกเขาอิจฉามาก
เดิมทีผลประโยชน์ของบริษัทปิโตรเคมีนั้นดีมากอยู่แล้ว หัวหน้าหน่วยงานดูเหมือนก็ไม่ได้สูงมาก แต่จริงๆแล้วได้มายากมาก แต่มองจากค่าตอบแทนก็ดูออก ระดับนี้คือว่าเนื้อหอมมาก ทำให้ทุกคนทุ่มออกมาจนหมด
ยิ่งไปกว่านั้น ลูกเขยที่เก่งรอบด้านเป็นถึงCEOของบริษัทที่กำลังจะเข้าสู่ตลาด นี่ก็ถือว่าสุดยอดจริงๆแล้ว บริษัทที่เข้าสู่ตลาดมันยอดเยี่ยมมาก แค่คิดก็รู้แล้วว่ามีมูลค่าในตลาดหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้าน อีกทั้งเวลานี้จางเจี้ยนยังหนุ่มยังแน่น ให้เวลาเขาไม่กี่ปี เขาจะไม่กลายเป็นคนที่ร่ำรวยมหาศาลหรอ?
เซียวฉางควนก็รู้สึกได้รับความกระทบ
ปีนั้น พันพยวนหมิงคนนี้ก็เคยเป็นคนที่พ่ายแพ้กับตัวเอง เขาตามจีบห่านเหม่ยฉิงแทบตาย แต่ห่านเหม่ยฉิงแม้แต่หางตาก็ไม่ชายตามอง ทางกลับกัน ห่านเหม่ยฉิงกับให้ความสนใจเขาเพียงคนเดียว
แต่ตอนนี้พันหยวนหมิงประกาศไปทั่ว ว่าห่านเหม่ยฉิงตอนนั้นแค่ถือว่าตัวเองเป็นตัวสำรอง นี่พูดเหลวไหลจริงๆ!
ในปีนั้นตัวเองกับห่านเหม่ยฉิง พูดได้ว่าต่างคนต่างมีใจให้กัน อีกทั้งยังหมั้นหมายเป็นการส่วนตัว ครั้งแรกที่มีค่าของห่านเหม่ยฉิงก็ให้กับเขา
น่าเสียดาย ในปีนั้นถูกหม่าหลันผู้หญิงที่ไร้ยางอายวางแผนให้เขาตกหลุม เธอมอมเหล้าเขา แล้วมีความสัมพันธ์เกิดขึ้น จากนั้นก็ไปหาห่านเหม่ยฉิงเพื่อโอ้อวด สุดท้ายห่ายเหม่ยฉิงได้รับความกระทบกระเทือนอย่างมาก เลยตัดสินใจบินไปต่างประเทศ
เพราะฉะนั้นถ้าพูดถึง ที่ตัวเองเป็นอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะถูกหม่าหลันทำลาย
อีกอย่างบริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจวของจางเจี้ยน เดิมก็เป็นบริษัทฟอกเงินให้กับร้านพนันสายดำหลายแห่งบนถนนในเมืองจินหลิน
พวกเขาสร้างappการระดมทุนทางอินเทอร์เน็ต จากนั้นตั้งชื่อที่น่าฟังเพื่อรับบริจาคให้กลุ่มคนไข้รักษาฟรี ผลสุดท้ายล้วนเป็นเส้นทางของเงินที่ผิดกฎหมายใช้โอนเงินเข้าบัญชี N จากนั้นเมื่อยอดโอนรวมถึง ล้าน เงินบริจาคเงินล้านพวกนั้นสร้างภาพว่าโอนเงินให้ “คนไข้” จริงๆ เพราะฉะนั้นบัญชีผลประกอบการของบริษัทจึงดูสวยงาม
อีกอย่างที่น่าเยาะเย้ยก็คือ บริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจวของจางเจี้ยน ลูกค้ารายใหญ่ก็คือท่านหงห้า
ท่านหงห้ามีร้านพนันสายดำใต้ดินหลายแห่งในเมืองจินหลิง และเงินสดส่วนหนึ่ง ล้วนผ่านappของ บริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจวฟอกเงิน
หลังจากที่เย่เฉินเห็นข้อความเหล่านี้ รอยยิ้มที่พึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
พันหยวนหมิง จางเจี้ยน ปล่อยให้พวกนายซ่าไปสักพัก รอให้พวกนายซ่าพอ สิ่งที่รอคอยพวกนายก็คือ ความมืดที่ไม่มีสิ้นสุด!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...