ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4672

โคลอี้มองดูท่าทางที่เชื่อฟังของหม่าหลัน อารมณ์ก็ดีขึ้นมาทันที พลางเสพสุขบริการของหม่าหลัน พลางเอ่ยกล่าวอย่างยิ้มแย้ม: “หลังจากทำให้ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว อย่าลืมช่วยทำให้พี่ๆน้องๆทั้งหลายของฉันด้วย ทำให้ฉันอย่างไร ก็ทำให้พวกเขาแบบนั้น ถ้าหากกล้าเอื่อยเฉื่อย วันนี้ตอนกลางคืนแกก็จะได้ไปนอนในห้องน้ำ!”

ทันทีที่โคลอี้พูดจบ คนเจ็ดแปดคนเดินติดๆกันออกมาจากในกลุ่มคน หม่าหลันมองดูอย่างหมดหวัง นี่ถ้าหากหนึ่งคนบีบครึ่งชั่วโมง ทั้งหมดเจ็ดแปดคน บ่ายนี้ก็หมดไปแล้ว

ยังไม่กล่าวถึงเวลาที่ยาวนาน เหนื่อยก็คงต้องเหนื่อยจนตนเองแทบตาย

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงทำได้เพียงแค่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย: “โคลอี้......วันนี้ทำก่อนครึ่งหนึ่งได้ไหม พรุ่งนี้ค่อยทำอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือ......ฉันอายุมากแล้ว ฉันแบกรับไม่ไหวจริงๆนะ......”

โคลอี้นำเท้าที่แช่อยู่ในน้ำอุ่นของตนเองชักออกมา ถีบไปยังบริเวณหน้าอกของหม่าหลันทีหนึ่ง กล่าวเสียงเยาะหยัน: “ยายแก่ แกจะต้องทำความเข้าใจฐานะของตนเองที่อยู่ที่นี่ให้ชัดเจน สิ่งที่ฉันพูด แกมีเพียงแค่เชื่อฟังตัวเลือกเดียวเท่านั้น ถ้าไม่อย่างนั้นละก็ ฉันมีหนึ่งหมื่นวิธีการที่จะจัดการแกให้ตาย เข้าใจแล้วหรือไม่?!”

หม่าหลันที่เดิมทีก็ซี่โครงหักแล้วหนึ่งท่อน ถูกถีบเช่นนี้อีกครั้ง ถึงแม้จะกล่าวว่าไม่ได้ถีบไปบนซี่โครงที่หักท่อนนั้น แต่ความเจ็บปวดที่เชื่อมโยงกันทำให้เธอปวดจนน้ำตาไหลทันที

หม่าหลันมองไปทางเพื่อนร่วมเรือนจำคนอื่นๆอย่างอดเอาไว้ไม่ได้ กล่าวอย่างสะอึกสะอื้น หวังว่าจะมีใครทวงความยุติธรรมแทนตนเองสักประโยค หรือว่าช่วยตนเองร้องขอความเมตตาจากโคลอี้ แต่คิดไม่ถึงว่า ทั่วทั้งเรือนจำ รวมถึงคนที่เพิ่งจะพูดคุยกับตนเองคนนั้น แม้กระทั่งเด็กผู้หญิงเชื้อสายจีนที่ช่วยแปลให้ตนเองต่างก็กำลังมองดูตนเองด้วยความขบขัน ทำได้เพียงแค่พยักหน้าอย่างสะอึกสะอื้น ร้องไห้แล้วเอ่ยกล่าว: “ฉันเข้าใจแล้ว......เข้าใจแล้ว......”

โคลอี้พ่นเสียงหัวเราะดังฮึ่ออกมา มองดูเวลา เอ่ยปากกล่าว: “ยังมีเวลาอีกสี่ชั่วโมงก็จะกินข้าวพอดี ในสี่ชั่วโมงนี้ แกไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่นวดให้พวกฉันทั้งหมดนี่ก็พอ!”

หม่าหลันเข้าใจ ตนเองกับโคลอี้คนนี้ ไม่มีสิทธิ์ที่จะเจรจาเงื่อนไขใดๆ และก็ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับความเห็นใจใดๆ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ตนเองประสบกับความทรมานไปมากกว่านี้ ทำได้แค่เพียงเชื่อฟังและทำตาม

ไม่กล้าไม่เชื่อฟัง ทำได้เพียงแค่กัดฟันแล้วพยักหน้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน