ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4678
หม่าหลันถึงได้เข้าใจ ความเลอะเทอะของโคลอี้คืออะไร
ที่แท้คือความเลอะเทอะในการเสนอราคา
เธอในตอนนี้ ภายในใจของเธอเดือดดาลอย่างขีดสุด
เธอไม่เคยเห็นใครหน้าด้านเหมือนโคลอี้คนนี้มาก่อน
แม้แต่นายหญิงใหญ่เซียว ก็ไม่สามารถไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้ หนึ่งก็แล้ว แล้วก็สามได้คืบเอาศอก อีกทั้งตัวเองยังพูดหักล้างคำพูดของตัวเอง
วันละหนึ่งตัว เปลี่ยนเป็นสองตัว วันหนึ่งสองตัวก็เปลี่ยนเป็นวันละสี่ตัวอีก ถ้าทำตามที่เธอพูด งั้นวันหนึ่งต้องจ่ายสี่พันดอลลาร์ นี่เป็นเงินจำนวนไม่น้อยเลย！
ถึงแม้ว่าหม่าหลันจะไม่รู้ค่าครองชีพของอเมริกา แต่ในใจเธอไตร่ตรองดู：“อีหมาหัวแดง หน้าขาวกว่ากำแพง ใจดำกว่าผีซะอีก！วันละสี่พันดอลลาร์ เดือนหนึ่งก็แสนกว่าดอลลาร์แล้ว！อยู่ด้านนอก แสนดอลลาร์ฉันเกรงว่าคงจะหานักฆ่ามาเอาชีวิตแกได้แล้ว！”
โคลอี้เห็นว่าหม่าหลันไม่ได้ตอบรับในทันที ขมวดคิ้วเป็นปม เงยหน้าที่เผยรอยยิ้มออกมาในเมื่อสักครู่ ยกมือขึ้นมาแล้วตบลงบนใบหน้าของหม่าหลันอย่างแรง พูดอย่างโมโหว่า：“ฉันถามแก ทำไมไม่ตอบ？！อยากตายหรือไง？”
เดิมทีใบหน้าของหม่าหลันปวดบวมเจ็บจนยากจะทน ถูกตบลงมาหนึ่งฉาด ความเจ็บระเบิดออกมากับที่ กล้ำกลืนจนน้ำตาไหลออกมาจากขอบตา ทำได้เพียงพูดพร้อมทั้งร้องไห้：“คุณอย่าตบแล้ว......พรุ่งนี้ฉันค่อยโทรหาลูกเขย ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้เขาซื้อบุหรี่สี่ตัวโอเคไหม......”
โคลอี้ยิ้มเยาะ มองไปที่หม่าหลัน พูดอย่างดูถูก：“แกมันเป็นคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง รีบตอบรับไม่ได้หรือยังไง? ต้องให้ตบหนึ่งฉาดถึงตอบตกลง วันนี้ฉันอารมณ์ดีไม่อยากเปิดประสบการณ์ให้แก แต่ถ้าครั้งหน้ายังกล้าลังเลต่อหน้าฉันละก็ ต่อให้สุดท้ายแกตอบรับแล้ว ฉันก็จะตีแกให้ถึงตายสักชุด ได้ยินหรือยัง？”
หม่าหลันได้ยินคำพูดนี้ ยิ่งสั่นเทาไปทั้งร่าง
ทั้งร่างหม่าหลันสั่นเทาจนควบคุมไม่อยู่ แม้แต่คำพูดก็พูดไม่ออก
โคลอี้ในเวลานี้ ความจริงแล้วภายในใจปลื้มปีติเป็นอย่างมาก
แต่ว่า เธอใช้วิธีการการหลอกล่อนี้ รู้ดีว่าในตอนนี้ ไม่สามารถทำหน้าดีกับหม่าหลันได้ อีกทั้งรักษาเวลาที่ยังร้อนตีเหล็ก ยังคงตั้งใจพูดว่าจะทำลายและกำจัดเธออย่างโหดร้ายทารุณอย่างไรต่อ
มีเพียงทำลายก้นบึ้งจิตใจของหม่าหลันลง เธอถึงจะยอมศิโรราบฟังคำสั่งของเธอ
ทว่าในสายตา หม่าหลันเพียงแค่บีบบังคับตัวเอง ไม่สามารถไม่ฟังคำสั่งจากตัวเอง กับผลลัพธ์ที่โคลอี้อยากได้นั้นยังไกลนัก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...