ครั้งนี้ ภายในใจของโคลอี้กระวนกระวายบ้างแล้ว
น้ำหนักของเธอเกือบจะหนึ่งร้อยกิโลกรัม กำลังก็ค่อนข้างมาก ถ้าสู้กันหนึ่งต่อหนึ่งละก็ ในห้องขังนี้มีคู่ต่อสู้อยู่ไม่กี่คน
แต่ว่าหญิงสาวชาวจีนบอบบางร่างน้อยที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้ ด้านพละกำลังกลับสามารถกดตัวเองเอาไว้ได้ นี่ทำให้ภายในใจของเธอรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้น
ในเวลานี้ หญิงสาวคนนั้นมองมาที่เธอ พูดอย่างเย็นชา:“นี่คุณรนหาที่ตายเอง อย่าหาว่าฉันไม่ไว้หน้า!”
พูดออกมาขนาดนี้แล้ว เธอจับมือของโคลอี้แน่นทันใดนั้นออกแรงบิด ได้ยินเพียงเสียงแกร๊ก ข้อมือของโคลอี้พลิกมาอีกด้าน มุมนี้ทำให้ผู้คนหวาดกลัวอย่างมาก!
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทันใดทำให้โคลอี้โอดครวญ เธอคิดยังไงก็คิดไม่ถึง หญิงสาวชาวจีนแสนบอบบาง กลับสามารถหักข้อมือของตัวเองได้อย่างง่ายดาย!
เมื่อเธอรู้ตัวขึ้นมาจึงตะโกนใส่ลูกน้อง:“จัดการมันให้ฉันเดี๋ยวนี้!ตีให้ตาย!ตีมันให้ตาย!”
ลูกน้องกลุ่มนี้ยังไม่ทันได้สติดีที่จะมาคิดพิจารณาถึงความแตกต่างด้านพละกำลัง พวกเธอมองเห็นว่าหัวหน้าใหญ่กำลังเสียเปรียบ และได้ยินคำสั่งจากหัวหน้าใหญ่แล้ว หัวร้อนขึ้นมา ผึ้งรังนี้จึงพุ่งเข้าหาหญิงสาวคนนั้น
แต่ว่าหญิงสาวคนนั้นไม่ได้เกรงกลัวสักนิด อีกทั้งส่งสายตาไปหาเพื่อนอีกสองคน ทั้งสามพุ่งเข้าหากลุ่มคนสีผิวหลากหลายด้วยกัน
ต่อมา เสียงหมัดหนักๆกระทบเนื้อ เสียงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดและผิดหวังดังมาไม่หยุด
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ลูกน้องโคลอี้เหมือนกับผักที่โดนหั่นก็มิปาน ถูกพวกเธอจัดการกองอยู่ที่พื้น อีกทั้งแต่ละคนเจ็บหนักไม่น้อย!
เธอคิดไม่ถึงจริงๆ หญิงสาวชาวเอเชียสามคนแสนบอบบาง แต่ละคนกลับต่างเป็นมือดี
ตัวเองกับลูกน้องตัวเองนั้น แต่ละคนแม้ว่าจะรูปร่างใหญ่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสามคนนี้ ไม่ต่างอะไรกับเด็กประถม ฝีมือการต่อสู้ไม่สามารถเทียบกันได้เลย
เธอรู้ว่าวันนี้ตัวเองไม่สามารถตั้งตัวขึ้นมาได้ อีกทั้งเธอก็ถือว่าสามารถยืดหยุ่นได้ รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดคุกเข่าลงบนพื้น พูดออกมาอย่างเลื่อมใสว่า:“ขอโทษค่ะ!ต้องขอโทษด้วยจริงๆ เมื่อกี้ฉันตาบอด ไม่ทันได้ระวังลบหลู่ทั้งสามท่าน หวังว่าทั้งสามท่านจะไม่ติดใจเอาความกับคนธรรมดาอย่างฉัน......ต่อไปนี้อยู่ที่กรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ฉันโคลอี้·จอห์นสันเป็นหมารับใช้ของทั้งสามท่าน!ทั้งสามท่านสั่งอะไร ฉันโคลอี้ฉันจะออกหน้ารับก่อน!”
ใครต่างก็คิดไม่ถึง โคลอี้ที่ยิ่งใหญ่อยู่ในห้องขังนี้ แต่กลับคุกเข่าให้กับคนที่มาใหม่เร็วขนาดนี้ อีกทั้งยังกระดิกหางขอร้อง พูดว่าตัวเองจะเป็นหมาให้กับอีกฝ่าย
ความจริงแล้วสำหรับคนชั่วร้ายอย่างโคลอี้ เพราะว่าปกติเธอชอบข่มขู่รังแกคนอื่น ดังนั้นภายในใจของเธอยิ่งกลัวว่าจะถูกคนอื่นข่มเหงรังแก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...