“อือ...” เย่เฉินพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม : “เม็กซิโกเดิมทีก็ด้อยพัฒนา สถานที่แบบนั้นต้นทุนกำลังคนคงจะต่ำมาก มาก ๆ ถ้าพยายามลำบากหลอกคนไปเม็กซิโกเป็นแรงงาน ก็ดูจะไม่คุ้มเสีย”
“ใช่ครับ” ว่านพั่วจวินพูดด้วยความเห็นด้วยอย่างมาก : “จะดูยังไงตรรกะนี้ก็ดูยากจะสัมพันธ์กัน ตัวเองเป็นคนโลภและหวังในทุกสิ่ง แต่กลับเลือกผู้เคราะห์ร้ายที่ไม่มีกำไรอะไรให้แสวงหา”
เย่เฉินพูดอย่างแผ่วเบา : “อยากรู้ว่าพวกมันกำลังเล่นละครปาหี่อะไรกันแน่ วิธีที่ดีที่สุดคือการไปเม็กซิโกด้วยตัวเอง”
ระหว่างพูดเย่เฉินถามว่านพั่วจวิน : “ลูกชายของโจวปี้หัว จะไปที่ไหนในเม็กซิโก ?”
ว่านพั่วจวินตอบ : “ติฮัวน่าเม็กซิโก เมืองนี้เป็นเมืองชายแดนของเม็กซิโก อยู่ไม่ไกลจากลอสแองเจลิส”
เย่เฉินยิ้มมุมปาก พูดขึ้นว่า : “เขาบินวันมะรืนนี้สินะ ?”
“ครับ” ว่านพั่วจวินตอบ : “เที่ยวบินเช้าวันมะรืน”
เย่เฉินมองดูเวลา และพูดต่อ : “งั้นตอนนี้ก่อนจะบิน ก็ประมาณ 30 กว่าชั่วโมง เครื่องบินคงจะเปิดให้เช็กอินแล้ว นายดูสิว่าลูกชายของโจวปี้หัว ทำการเช็กอินแล้วหรือยัง และดูด้วยว่าที่นั่งข้าง ๆ เขาโดนคนอื่นจองไปหรือยัง ? ถ้าหากไม่มีซื้อตั๋วเครื่องบินข้าเขาให้ฉันหนึ่งใบ”
ว่านพั่วจวินถามด้วยความตกใจ : “คุณเย่ คุณจะทำอะไร ?”
เมื่อได้ยินคำสั่งของเย่เฉิน ว่านพั่วจวินพูดต่ออย่างฉับพลัน : “คุณเย่วางใจได้ ผู้ใต้บังคับบัญชาจะส่งตัวทหารชั้นยอดสำนักว่านหลงไปเม็กซิโก ถึงเวลานั้น ขอแค่คุณเย่ออกคำสั่ง อะไรก็หยุกเราไม่ได้ทั้งนั้น !”
“ดี !” น้ำเสียงของเย่เฉินน่าเกรงขาม พูดเสียงดัง : “บอกนายทหาร จัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว ฉันจะยกคุณงามความดีให้พวกเขา ! ถึงเวลานั้นจะจัดงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จที่เม็กซิโก ฉันเย่เฉินจะทำให้ศักยภาพของพวกเขาทุกคนก้าวไปข้างหน้าอีกขั้น !”
เย่เฉินตั้งใจที่จะยกศักยภาพทั้งหมดของสำนักว่านหลง ตอนนี้เขาจัดหาเงินทุนจำนวนมากเพื่อสำนักว่านหลงได้แล้ว ต่อไปที่ต้องทำคือ จะต้องยกระดับกำลังรบของสำนักว่านหลง
ขณะนี้ การแก้ไขแบบแผนที่ดีที่สุด คือช่วยพวกเขาเลื่อนขั้นผลการฝึกฝน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...