เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4699

เช้าวันถัดมา

เฟ่ยเข่อซินขับรถส่งเย่เฉินไปสนามบินนิวยอร์กเอง

ได้ยินว่าเย่เฉินจะไปเม็กซิโก เฟ่ยเข่อซินค่อนข้างกังวลใจ

เธออยากจะไปกับเย่เฉินมาก แต่เย่เฉินไม่เห็นด้วย

สำหรับเย่เฉิน บ่อยครั้งที่ไม่มีคนช่วยอยู่ข้าง ๆ ดีกว่ามีคนช่วยอยู่มาก

ในสถานการณ์ที่มีคนช่วย ตัวเองจะต้องคำนำถึงอีกฝ่าย ไม่ราบรื่นเท่ากับตัวคนเดียว

และที่มากกว่านั้น ตัวเองไปเม็กซิโก วางแผนเข้าถ้ำเสือ ถือโอกาสแกล้งเป็นหมูหลอกกินเสือ พาเฟ่ยเข่อซินไปด้วย ก็จะไม่กล้าลงมือมาก

แรกเริ่มเดิมทีเฟ่ยเข่อซินก็ไม่รู้ว่าเย่เฉินไปเม็กซิโกทำไมกันแน่ ได้ยินว่าจะแฝงเป็นเหยื่อปะปนเข้าไปในหลุมพลางของอีกฝ่าย เธอรู้ดี ถ้าตัวเองเข้าไปด้วย นอกจากจะถ่วงแข้งถ่วงขาเย่เฉินแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

ด้วยเหตุนี้ เธอทำได้เพียงยกเลิกด้วยความแค้น

รถจอดอยู่ที่ทางเข้าสนามบิน เย่เฉินพูดกับเฟ่ยเข่อซิน : “เธอมีสถานะพิเศษ อย่าลงจากรถ”

เฟ่ยเข่อซินรีบกล่าว : “งั้นคุณเย่คุณจะต้องระวังตัวให้มาก !”

เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ หลังจากที่ลากับเธอก็ผลักประตูลงจากรถ

จากนั้นหยิบกระเป๋าเดินทางไม่ใหญ่นักออกมาจากหลังรถ สาวเท้าก้าวไปในสนามบินไม่หันหลังกลับมามอง

ในกระเป๋าเดินทาง เป็นเสื้อผ้าเครื่องใช้ประจำวันที่ซื้อเมื่อวาน

เย่เฉินก็ไม่รู้ว่าที่เม็กซิโกมีอะไรรอตัวเองอยู่ แต่ครั้งนี้เขาแกล้งทำเป็นคนที่ไม่เตรียมป้องกันอันตรายแม้แต่น้อย และตอนที่จะจากไปไกล จึงนำของใช้ส่วนตัวติดไปเล็กน้อย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน