ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 470
บทที่ 470
ทุกคนรีบพูดด้วยตาที่แดงก่ำ“ อาจารย์ ท่านอย่าได้พูดอย่างนี้ ... ”
คุณท่านยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ฉันผ่านร้อนผ่านหนาวมาตลอดชีวิต ได้เห็นการเติบโตของพวกคุณ และเห็นการพัฒนาของประเทศ ฉันจะไม่พูดอะไรมากกว่านี้ ฉันจะมอบสี่คำนี้ให้กับทุกคน จนก็สุขได้ ( ถึงแม้ยากจนแต่ก็มีความสุข) ฉันสอนหนังสือมาตลอดชีวิต ฉันก็ยังยากจนไม่มีของมีค่าติดตัว แต่ฉันมีอุดมคติในใจ ตลอดชีวิตนี้ฉันจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข พอใจกับสิ่งที่มีและไม่มีวันเสียใจ!”
ทุกคนปรบมือให้ โดยเฉพาะเซียวฉางควน หลังจากได้ยินสิ่งที่อาจารย์พูด เขารู้สึกว่าอาจารย์เป็นตะเกียงชี้นำทางจริงๆ
แม้ว่าเขาจะไม่มีเงินมากนัก แต่ทุกวันพลิกของเก่าซ้ำไปมา ถือว่าได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบและแสวงหาจนสำเร็จ เพราะฉะนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากเช่นกัน
แน่นอนว่า ในการดำเนินชีวิตของเขา ก็ไม่ได้พ้นจากความทุกข์ แล้วที่มาของความทุกข์ นั่นก็คือหม่าหลัน
คุณท่านอายุมากแล้ว หมดเรี่ยวแรง กำลังบรรยายวิชาภาษาจีนโบราณอยู่บนเวที ต่อจากนั้นก็ดูออกชัดว่าหายใจติดขัดเล็กน้อย ทุกคนก็รีบพยุงท่านลงมา
สามารถได้ยินอาจารย์ผู้มีพระคุณบรรยาย ทุกคนก็พออกพอใจแล้ว ดังนั้นยิ่งรู้สึกขอบคุณคุณท่านอย่างมาก
วินาทีนี้พันหยวนหมิงเปิดปากพูด "ในเมื่อทุกคนได้ฟังบรรยายจนสมความตั้งใจแล้ว ยากที่ทุกคนจะได้รวมตัวกัน งั้นอีกสักพักผมจะให้ลูกเขยของผมจัดสถานที่ไว้ให้ ทุกคนก็ไปผ่อนคลายพร้อมกัน”
พูดจบ เขาก็หันไปมองจางเจี้ยนและถามว่า "จริงสิจ้างเจี้ยง นายมีสถานที่ที่เหมาะสมจะแนะนำไหม เอาสถานที่ที่ดีที่สุด!"
จางเจี้ยนพยักหน้าและพูดว่า “ เมื่อเร็วๆนี้ในเมืองจินหลิงเปิดคลับเฮาส์ฮุยหวงร้านหนึ่ง เป็นธุรกิจของตระกูลซ่งอันดับหนึ่งแห่งเมืองจินหลิง ถือว่าเป็นสถานบันเทิงที่หรูหราที่สุดในเมืองจินหลิงของพวกเราแล้ว พอดีผมเป็นสมาชิกที่นั่น สักพักพวกเราก็ไปสนุกเฮฮากันที่นั่นเถอะ ค่าใช้จ่ายของทุกคนวันนี้ผมเหมาเอง! "
ได้ข่าวว่าจางเจี้ยนเป็นสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง ทุกคนก็ประหลาดใจ!
คลับเฮาส์ฮุยหวงแห่งนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!
ใครๆก็รู้ อยู่ที่จินหลิง เป็นสถานที่ชั้นนำ และเป็นสถานที่ที่ไฮโซที่สุด สามารถคลุกคลีที่นี่ได้ น่าจะเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดา
ทุกครั้งที่ประกาศว่าตัวเองมีบัตรสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง มักจะดีอกดีใจที่เห็นคนรอบข้างให้ความเคารพ ทำให้เขามีความสำคัญอย่างมาก
แต่ว่า สมาชิกคลับเฮาส์ฮุยหวงอันนี้ของเขา จริงๆเขาไม่ได้มีสิทธิ์นี้ แต่เขาไปขอร้องท่านหงห้าตั้งหลายครั้ง ท่านหงห้าถึงได้ออกหน้าไปช่วยเขาทำ
ถ้าไม่ใช่ว่าตอนฟอกเงินต้องใช้เขา ท่านหงห้าก็คงไม่ช่วยเขาทำเรื่องนี้แน่
อันที่จริง คนแบบนี้ในสายตาของท่านหงห้า ก็ไม่ต่างจากโจวหัวซินที่เป็นคนหลอกลวงแบบ P2P เขาเป็นแค่สุนัขรับใช้ของตัวเองเท่านั้น
มักจะให้สุนัขไปช่วยตัวเองเก็บเงินในที่ต่างๆ และให้กระดูกสองชิ้นแก่สุนัขอย่างเหมาะสม
อย่างนี้ สุนัขถึงจะทุ่มเทอย่างสุดความสามารถ!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...