ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 470

บทที่ 470

ทุกคนรีบพูดด้วยตาที่แดงก่ำ“ อาจารย์ ท่านอย่าได้พูดอย่างนี้ ... ”

คุณท่านยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ฉันผ่านร้อนผ่านหนาวมาตลอดชีวิต ได้เห็นการเติบโตของพวกคุณ และเห็นการพัฒนาของประเทศ ฉันจะไม่พูดอะไรมากกว่านี้ ฉันจะมอบสี่คำนี้ให้กับทุกคน จนก็สุขได้ ( ถึงแม้ยากจนแต่ก็มีความสุข) ฉันสอนหนังสือมาตลอดชีวิต ฉันก็ยังยากจนไม่มีของมีค่าติดตัว แต่ฉันมีอุดมคติในใจ ตลอดชีวิตนี้ฉันจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข พอใจกับสิ่งที่มีและไม่มีวันเสียใจ!”

ทุกคนปรบมือให้ โดยเฉพาะเซียวฉางควน หลังจากได้ยินสิ่งที่อาจารย์พูด เขารู้สึกว่าอาจารย์เป็นตะเกียงชี้นำทางจริงๆ

แม้ว่าเขาจะไม่มีเงินมากนัก แต่ทุกวันพลิกของเก่าซ้ำไปมา ถือว่าได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบและแสวงหาจนสำเร็จ เพราะฉะนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากเช่นกัน

แน่นอนว่า ในการดำเนินชีวิตของเขา ก็ไม่ได้พ้นจากความทุกข์ แล้วที่มาของความทุกข์ นั่นก็คือหม่าหลัน

คุณท่านอายุมากแล้ว หมดเรี่ยวแรง กำลังบรรยายวิชาภาษาจีนโบราณอยู่บนเวที ต่อจากนั้นก็ดูออกชัดว่าหายใจติดขัดเล็กน้อย ทุกคนก็รีบพยุงท่านลงมา

สามารถได้ยินอาจารย์ผู้มีพระคุณบรรยาย ทุกคนก็พออกพอใจแล้ว ดังนั้นยิ่งรู้สึกขอบคุณคุณท่านอย่างมาก

วินาทีนี้พันหยวนหมิงเปิดปากพูด "ในเมื่อทุกคนได้ฟังบรรยายจนสมความตั้งใจแล้ว ยากที่ทุกคนจะได้รวมตัวกัน งั้นอีกสักพักผมจะให้ลูกเขยของผมจัดสถานที่ไว้ให้ ทุกคนก็ไปผ่อนคลายพร้อมกัน”

พูดจบ เขาก็หันไปมองจางเจี้ยนและถามว่า "จริงสิจ้างเจี้ยง นายมีสถานที่ที่เหมาะสมจะแนะนำไหม เอาสถานที่ที่ดีที่สุด!"

จางเจี้ยนพยักหน้าและพูดว่า “ เมื่อเร็วๆนี้ในเมืองจินหลิงเปิดคลับเฮาส์ฮุยหวงร้านหนึ่ง เป็นธุรกิจของตระกูลซ่งอันดับหนึ่งแห่งเมืองจินหลิง ถือว่าเป็นสถานบันเทิงที่หรูหราที่สุดในเมืองจินหลิงของพวกเราแล้ว พอดีผมเป็นสมาชิกที่นั่น สักพักพวกเราก็ไปสนุกเฮฮากันที่นั่นเถอะ ค่าใช้จ่ายของทุกคนวันนี้ผมเหมาเอง! "

ได้ข่าวว่าจางเจี้ยนเป็นสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง ทุกคนก็ประหลาดใจ!

คลับเฮาส์ฮุยหวงแห่งนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!

ใครๆก็รู้ อยู่ที่จินหลิง เป็นสถานที่ชั้นนำ และเป็นสถานที่ที่ไฮโซที่สุด สามารถคลุกคลีที่นี่ได้ น่าจะเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดา