มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติสองคนตายในสถานที่แบบนี้ ในสายตาของตำรวจประเทศเม็กซิโกแล้ว ยังไม่มีค่าเทียบเท่ากับรถมอเตอร์ไซสองคันที่จอดหายอยู่หน้าร้านเน็ตเสียด้วยซ้ำ
เมื่อคิดเช่นนี้ ถึงแม้ว่าภายในใจของหล่างหงจวินจะรู้สึกกระวนกระวายใจออกมาอยู่บ้าง แต่เขาไม่กล้าแสดงท่าทีอะไรออกไปมากนัก
หล่างหงจวินกลับรู้สึกว่า สิ่งที่เย่เฉินพูดออกไปเมื่อครู่ดูจะมีเหตุมีผลมากพอสมควร
เขาที่ยากจนข้นแค้นเสียจนไม่กล้าเปิดหม้อออกมาแบบนี้ หากว่าฝ่ายตรงข้ามจ้องจะเอาชีวิตของเขาจริง ๆ มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย
ถ้าหากพวกเขาคิดที่จะลักพาตัวตนเองไปจริง ๆ เพื่อเรียกค่าไถ่จากครอบครัวของเขาละก็ ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้
ตอนนี้สถานการณ์ด้านการเงินในครอบครัวของเขาติดลบเสียจนน่าใจหาย ถ้าพูดตรงๆละก็ เงินที่ภรรยาของเขาพอจะหามาได้นั้น ยังไม่พอสำหรับค่าน้ำมันรถที่จะให้พวกเขาขับรถกระบะมารับเขาถึงสนามบินเสียด้วยซ้ำ
ฉะนั้น หล่างหงจวินรู้สึกว่า การที่เย่เฉินคิดวิเคราะห์ออกมาแบบนี้นับว่าถูกต้องพวกเขาคงคิดจะหลอกให้เขามาทำงานใช้แรงงานอยู่ที่นี่แน่ ๆ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะต้องใช้ชีวิตอย่างมืดมนโดยไม่มีหวัง แต่อย่างน้อยเขาก็ยังรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ได้
ดั่งสุภาษิตที่ว่า การตายที่ง่ายดายไม่สู้มีชีวิตอยู่อย่างลำบาก
อีกทั้งยังมีสุภาษิตที่ว่า ตราบใดที่ขุนเขาเขียวขจียังอยู่ อย่าได้กลัวไม่มีฟืนเผา
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ภายในใจของเขาก็รู้สึกยอมรับในโชคชะตาของตัวเองขึ้นมา ความคิดที่พยายามจะใช้ต่อต้านในเฮือกสุดท้ายใน พลันหายไปในทันที จากนั้นเขาถึงได้ใช้โทรศัพท์ของตัวเองพิมพ์ตัวอักษรและส่งไปเย่เฉิน ด้านบนเขียนเอาไว้ว่า : “ต้องขอโทษน้องชายด้วยจริง ๆ เป็นพี่ชายคนนี้ที่พานายมาลำบากเสียแล้ว”
เย่เฉินหาได้มีท่าทีตื่นตระหนกไม่ พร้อมทั้งพิมพ์ตอบกลับไปทางโทรศัพท์ว่า : “ซะที่ไหนกันล่ะครับ เป็นผมที่ร้องตามมาเองหากผลที่ตามมาจะเป็นยังไง มันก็ไม่เกี่ยวกับพี่”
สุดท้าย เย่เฉินจึงพิมพ์สมทบไปอีกประโยคหนึ่งว่า “พี่ชาย ในเมื่อพี่ตัดสินใจที่จะมาที่นี่แล้ว พี่ก็ทำใจให้สบายเถอะ ถึงยังไงพวกเราสองคนก็ยังเป็นคู่หูกันได้ ไม่ว่าปลายทางมันจะดีจะร้ายยังไง เมื่อพวกเราไปถึงที่นั่นก็จะได้รู้เอง”
ไม่นานนัก คนขับรถก็รู้ว่า ในตอนที่เขาผ่อนความเร็วของรถลงนั้น รถที่ตามมาทางด้านหลังก็ค่อย ๆ เร่งความเร็วแซงหน้าเขาไปไม่มีรถคันไหนที่ผ่อนความเร็วตามเขาเลยแม้แต่น้อย
หากว่ามีคนติดตามเขามาจริง ๆ พวกเขาต้องทำตามสัญชาตญาณตนเองไปแล้วเมื่อคนขับรถแน่ใจแล้วว่าไม่มีรถคันไหนขับตามหลังพวกเขามาแล้วจริง ๆ
เขาเลยวางใจ พร้อมทั้งมุ่งหน้าขับรถเข้าไปในหมูบ้านชาวประมงไปในทันที
แต่คนขับรถหาได้รู้ไม่ว่า ตั้งแต่ที่พวกเขาเดินทางออกมาจากสนามบินแล้วนั้น ก็มีรถจำนวนสิบกว่าคันที่ขับติดตามพวกเขาไป มีบางคันที่ขับตามมานานกว่าสิบกิโลก็ขับแซงหน้าเขาไป มีบางคันที่ขับตามมานั้น ผ่านไปได้สิบกว่ากิโลก็เลี้ยวไปอีกแยกหนึ่งแทนแล้วจึงค่อยวกรถกลับมา รถทั้งสิบคันที่ขับติดตามมานั้น ต่างก็มีความระมัดระวังเป็นอย่างมาก เพื่อไม่ให้คนขับรถคันนี้จับสังเกตเอาได้
ในช่วงที่คนขับรถผ่อนความเร็วลงนั้น รถที่ทำหน้าที่ติดตามในช่วงระยะนี้ เพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตเห็น เขาก็ไม่ได้ผ่อนความเร็วตามลงไปด้วย แต่กลับขี่ขึ้นแซงหน้าไปแทน
คันด้านหลังที่ขับเว้นระยะตามหลังประมาณมากกว่าพันหกร้อยกว่ากิโลนั้น แต่ก็ยังมีรถสำรองบางคันที่อยู่นอกสายตาของพวกเขาคอยติดตามไปอย่างห่าง ๆ โดยรับคำสั่งผ่านวิทยุอย่างต่อเนื่อง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...