ดังนั้น ฝีมือการต่อสู้ของสมาชิกในเคซี่ฆัวเรซเมื่อเทียบกับตำรวจและทหารแล้ว ก็ไม่ได้ด้อยเลย
หลังจากที่พวกเขาได้รับคำสั่งของลูกพี่ แต่ละคนต่างก็เตรียมอุปกรณ์ครบมือ แล้วเดินทางไปยังห้องผ่าตัดที่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ
ฆัวเรซที่ตีรันฟันแทงตามท้องถนนมากว่าหลายปี ได้ขอให้สมาชิกทุกคนของเคซี่ฆัวเรซ ต้องขับรถเป็นทุกคน อีกทั้งยังต้องมีรถเป็นของตัวเองอีกด้วย
เหตุผลคือ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการขับเคลื่อนของกองกำลัง
ในมุมมองของฆัวเรซ ความสำคัญพอๆกับการใช้เครื่องยนต์ของกองทัพสมัยใหม่
นอกจากนี้ เขายังได้ให้สมาชิกทุกคนติดตั้งวิทยุสื่อสารภายในรถอีกด้วย ขณะเดียวกันก็เพื่อให้การสื่อสารทางวิทยุเป็นไปอย่างราบรื่น ในรัศมีหนึ่งร้อยกิโลเมตรของเอนเซนาดาเขายังได้ติดตั้งเสาสัญญาณวิทยุอีกหลายสถานี เพื่อกระจายสัญญาณให้ครอบคลุมและเพื่อคุณภาพของการสื่อสาร
เขาในตอนนี้ นั่งอยู่ในรถกันกระสุนของตัวเอง ถือวิทยุสื่อสารที่อยู่ในรถยนต์ พูดสั่งการ“ ทุกคนโปรดทราบ ไม่ว่าใครจะเดินทางมาจากเส้นทางไหน อย่าเข้าไปในหมู่บ้านที่ห้องผ่าตัดตั้งอยู่โดยไม่ได้รับอนุญาต!ทีมหนึ่ง สอง สาม รวมตัวกันที่จุดทางเข้าด้านฝั่งตะวันออกของหมู่บ้าน ทีมสี่ ห้า หก รวมตัวกันที่จุดทางเข้าด้านฝั่งตะวันตกของหมู่บ้าน หลังจากที่ทุกคนมารวมกันแล้วรอฟังคำสั่งจากฉัน การเคลื่อนไหวแบบก้ามปูในสองทิศทาง โอบล้อมห้องผ่าตัดเอาไว้ !หัวหน้าทีมได้ยินแล้วตอบกลับด้วย !”
ในทันที ก็มีเสียงจอแจดังมาจากวิทยุสื่อสาร“ทีมหนึ่งรับทราบ”
“ทีมสองรับทราบ”
“ทีมสามรับทราบ……”
หลังจากที่หัวหน้าทีมทั้งหกยืนยันคำสั่งแล้ว ฆัวเรซก็พูดต่อ“หลังจากที่ทุกคนเข้าไปใกล้ห้องผ่าตัดในรัศมีสามไมล์แล้ว ต้องจับสังเกตรอบตัวอย่างละเอียดรอบคอบ หากพบใครที่น่าสงสัยซ่อนตัวอยู่ รายงานฉันทันที ”
ฆัวเรซผ่านการปะทะมาทุกรูปแบบ ประสบการณ์การต่อสู้นั้นมากมาย
ในขณะที่ลูกน้องของฆัวเรซกำลังรวมพลกันอยู่นั้น หม่าขุยก็พาอะเหลี้ยงกลับมายังที่ห้องผ่าตัด
หม่าขุยมีท่าทีประจบสอพลอมาแต่ไกล ในขณะที่เดินปรี่เข้ามาหาเย่เฉิน อีกมือหนึ่งก็หยิบเอาบุหรี่ออกจากกระเป๋า เดินมาตรงหน้าเย่เฉิน ยืนบุหรี่ให้มวนหนึ่ง แล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า“คุณเย่ ลูกพี่ผมกำลังเดินทางมาครับ ลูกพี่สั่งผมให้ดูแลคุณเป็นอย่างดี คุณสูบบุหรี่ก่อนนะครับ!”
เย่เฉินโบกมือ พูดอย่างเรียบเฉย“ไม่สูบ”
“อุ๊ย”หม่าขุยรีบพูดเอาใจ“ดีครับ ไม่สูบก็ดี!บุหรี่ไม่ใช่ของดีอะไร ไม่แตะต้องได้เป็นดีที่สุด”
พูดจบ เขาก็เก็บบุหรี่ใส่ในกระเป๋า หันไปพูดกับอะเหลี้ยงว่า“สั่งทุกคน ห้ามใครสูบบุหรี่ต่อหน้าคุณเย่!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...