บทที่ 473
ขณะนี้ท่านหงห้ากำลังอยู่ที่เทียนเซียงฝู่
คืนนี้ อู๋ตงไห่ของตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน จองห้องอัญมณีของเทียนเซียงฝู่ไว้ เตรียมตัวเรียนเชิญตระกูลบางส่วนในเมืองจินหลิงมากินข้าว
ท่านหงห้ารู้ว่าตระกูลอู๋เป็นตระกูลที่เหนือกว่าตระกูลซ่งมาก ดังนั้นจึงไม่กล้าละเลย ไปคุมการทำอาหารด้วยตัวเองที่เทียนเซียงฝู่
ขณะที่กำลังจัดเตรียมอาหารนั้น เขาได้รับโทรศัพท์จากจางเจี้ยน เขาจึงถามอย่างรำคาญว่า "มีอะไรรีบพูดมา ทางนี้ผมกำลังยุ่ง"
ในสายตาท่านหงห้า จางเจี้ยนก็เป็นแค่สุนัขตัวหนึ่งเท่านั้น สุนัขแบบนี้เขามีอยู่เยอะ เพราะฉะนั้นจางเจี้ยนไม่เคยอยู่ในสายตาเขาแม้แต่น้อย
จางเจี้ยนรู้ดี ตัวเองไม่อาจเอื้อม ดังนั้นจึงพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ท่านห้า ตอนนี้ผมอยู่คลับเฮาส์ฮุยหวง มีเรื่องอยากจะให้ท่านช่วยหน่อยครับ “
ท่านหงห้าถาม "อะไรนะ?"
จางเจี้ยนรีบพูดว่า "ก็เรื่องที่ผมพาพ่อตามาเที่ยว สรุปชั้นเจ็ดเต็มหมดแล้ว บัตรสมาชิกของผม ท่านเป็นคนจัดการให้เป็นบัตรสมาชิกระดับพรีเมี่ยม ชั้นที่สูงกว่านี้ผมขึ้นไปไม่ได้ ดังนั้นจึงอยากให้ท่านช่วยจองชั้นที่แปดให้หน่อย ในเมื่อบัตรสมาชิกVIPของท่านมีเกียรติกว่าของผมเยอะ! "
ท่านหงห้าพูดแบบนิ่งๆ "เอาไว้วันหลังเถอะ ผมมีธุระที่ร้านอาหารปลีกตัวไปไม่ได้
จางเจี้ยนรีบวิงวอนขอร้อง "ท่านห้า เทียนเซียงฝู่ของท่าน ห่างจากคลับเฮาส์ฮุยหวงไม่ไกล ขับรถไม่ถึงห้านาทีก็มาถึงแล้ว ลำบากท่านมาที่นี่สักครั้งได้ไหม? พ่อตาของผมกับเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ของเขายี่สิบกว่าคนรออยู่ที่นี่... "
พูดไป จางเจี้ยนก็วิงวอนขอร้องพูดว่า “ท่านห้า ท่านช่วยลดเกียรติมาสักครั้งได้ไหม ไม่งั้นวันนี้ผมคงตกอยู่ในสถานการณ์ที่นั่งลำบากจริงๆ... "
"หึ!" จางเจี้ยนมองเธออย่างรังเกียจ จากนั้นก็หันกลับมา และพูดกับพ่อตาพันหยวนหมิงและคนอื่นๆว่า "คุณอาทุกท่าน พวกเรารอสักครู่ ผมเชิญท่านหงห้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองจินหลิง มาช่วยผมเปิดห้องชั้นแปด! ชั้นแปดหรูหรากว่าชั้นเจ็ดอีก!”
ทุกคนต่างพากันชื่นชม
คุณท่านไม่น้อยยกนิ้วให้ ในใจก็ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้ไปชั้นแปดของคลับเฮาส์ฮุยหวงแล้ว!
เย่เฉินมองดูแล้วกลับรู้สึกอยากหัวเราะ
จางเจี้ยนคนนี้ รู้สึกตายช้าไปมั้ง!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...