ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 474

ทที่ 474

เรียกท่านห้ามา? นี่ไม่ใช่ตัวเองหาเรื่องตายหรอ?

เดิมทีอยากให้เขาดีใจจนสุดขีดแล้วค่อยนำทุกข์มาให้ ให้เขาเสแสร้งตอแหลในคลับเฮาส์ฮุยหวงไปก่อน หลังจากนั้นค่อยผลักเขาลงเหว ตอนนี้ดูแล้ว ไอ้หลานชายปู่คนนี้ตัวเองตัดโอกาสที่จะแสร้งตอแหลของตัวเองจนขาด ...

จางเจี้ยนไหนจะรู้ว่าตัวเองได้เข้าสู่สถานะที่นับเวลาถอยหลังสู่หายนะ ได้รับคำชมเชยจากทุกคนขนาดนี้ เขายิ่งได้ใจ เดินไปอยู่ต่อหน้าเย่เฉิน ยิ้มอย่างหยิ่งยโสแล้วพูด เย่เฉิน เมื่อกี้คุณล่วงเกินผม เพราะฉะนั้นครั้งนี้โอกาสที่จะได้ไปคลับเฮาส์ฮุยหวงที่ชั้นแปดไม่เกี่ยวอะไรกับนาย นายกับพ่อตานายกลับไปได้แล้ว "

สีหน้าเซียวฉางควนดูไม่ได้แล้วพูดว่า “เฮ้ จางเจี้ยน นายเกินไปแล้วนะ? นายนึกว่าผมมาตีเนียนกินฟรีกับนายหรอ? ผมมาที่นี่เพื่อปาร์ตี้กับเพื่อนนักเรียนเก่าของผม!"

จางเจี้ยนเบะปาก พูดว่า "ปาร์ตี้? ในโรงเรียนปาร์ตี้ก็จบไปแล้วไม่ใช่หรอ? ตอนนี้คือผมเป็นคนจัดรอบที่สอง หรือว่าคุณยังจะหน้าด้านตามมาอีก?”

"ใช่!" พันหยวนหมินตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า "เซียวฉางควน เมื่อก่อนนายหยิ่งมากไม่ใช่หรอ? ยังเป็นทายาทเศรษฐีอันดับสองด้วย ในเมื่อมีความสามารถขนาดนี้ อยู่ในคลับเฮาส์ฮุยหวงก็แก้ไขปัญหาด้วยการจองสักห้องสิ! จะตีเนียนกินฟรีกับลูกเขยฉัน หมายความว่าไง?”

เพื่อนนักเรียนเก่าแก่ทุกคนคิดไม่ถึงว่าพันหยวนหมินกับลูกเขยเขาจู่ๆก็เริ่มทำให้เซียวฉางควนกับเย่เฉินลำบากใจ ต่อหน้าเพื่อนนักเรียนทุกคน ถึงกับพูดคำพูดแบบนี้ออกมาตรงๆ ทุกคนก็รู้สึกไม่สบายใจ

แต่ว่า ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่มีใครออกหน้าช่วยเซียวฉางควนพูดสักคำ ยังไงก็เป็นเรื่องจริงที่สถานที่นี้ลูกเขยของพันหยวนหมินเป็นคนจัดการ แค่ตัวเองเข้ามาก็ถือว่าอาศัยบารมีของเขาเหมือนกัน เวลานี้ไหนเลยใครจะกล้าพูดแทนเซียวฉางควน?

สีหน้าเซียวฉางควนดูไม่ได้เลย แล้วพูดว่า “พันหยวนหมิน คุณรังแกคนมากเกินไปแล้วมั้ง?”

"ผมรังแกคุณ?" พันหยวนหมิงพูดอย่างดูถูก ผมแค่ไม่อยากเชิญคุณมาร่วมดื่มร่วมสนุกด้วย ทำไมกลายเป็นว่ารังแกคุณล่ะ?”

เซียวฉางควนพูดด้วยหน้าดำหน้าแดงว่า "ได้ๆๆ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมจ่ายเอง! ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ คิดเป็นคนแล้ว ผมกับลูกเขยรวมเป็นสองส่วน เดี๋ยวผมจ่ายเอง! "