บทที่ 475
เมื่อพันหยวนหมิงได้ยิน ทันใดนั้นก็โกรธสุดขีด
เขามองไปที่เย่เฉินอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า "นายนี่มันตลกจริงๆ ลูกเขยฉันกตัญญูฉันขนาดนี้ เป็นไปได้ไงจะมาตีฉัน?”
พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่จางเจี้ยนอีกครั้ง พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ "จะบอกนายให้ ลูกเขยฉันคนนี้ ไม่รู้ว่าเหนือกว่าไอ้ขยะอย่างนายกี่เท่า! แล้วนายรู้ไหมลูกเขยกตัญญูต่อฉันมากแค่ไหน ค่าใช้จ่ายที่ให้ฉันใช้ทุกเดือน ก็ประมาณแสนหนึ่งแล้ว ไม่ใช่ฉันดูถูกนายนะ ปีหนึ่งนายสามารถหาเงินได้แสนหนึ่งหรือเปล่า?”
จางเจี้ยนก็เปิดปากเย้าะเย้ยแล้วพูด "เย่เฉิน นายนี่ไม่เจียมตัวจริงๆ ท่านหงห้าใกล้จะมาถึงแล้ว ถ้ายังไม่รีบไสหัวไป เชื่อไหมผมจะให้ท่านหงห้าฉีกปากนายเละ?"
"นายจะให้ท่านหงห้าฉีกปากฉัน?!" เย่เฉินมองไปที่จางเจี้ยนด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่เชื่อ
จางเจี้ยนหัวเราะเยาะเย้ยอย่างเย็นชา "ทำไม? นายไม่เชื่อ? รู้ไหมความสัมพันธ์ระหว่างผมกับท่านหงห้าเป็นยังไง?"
เย่เฉินส่ายศีรษะและถามอย่างสงสัย "ขอเรียนถามหน่อย ความสัมพันธ์ของคุณกับท่านหงห้าเป็นยังไงหรอ?"
"ฉันเป็นพี่น้อยที่ดีของท่านห้า!" จางเจี้ยนพูดจบ แล้วถามด้วยเสียงเคร่งขรึม "หงห้านายเรียกได้หรอ? ต้องเรียกท่านหงห้า!
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า "รอหงห้ามาถึง นายถามเขาเองแล้วกัน ผมเรียกเขาท่านหงห้า เขาจะกล้าตอบไหม?”
จางเจี้ยนมองไปที่เย่เฉินด้วยความประหลาดใจจากนั้นก็หัวเราะเยาะ "นายถึงกับกล้าไม่เคารพท่านห้า! นายจบแล้ว! รอท่านหงห้ามาถึง ผมจะต้องให้เขาฉีกปากนายขาดแน่!"
ในระหว่างที่พูด จางเจี้ยนเห็นท่านหงห้ากำลังเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ข้างๆท่านหงห้ามีลูกน้องตามมาด้วยสองคน เดินมาอย่างองอาจมีพลัง
จางเจี้ยนรีบโบกมือให้ท่านหงห้าและพูดอย่างตื่นเต้น "ท่านห้า ผมอยู่นี่!"
พูดจบ ก็ยิ้มอย่างเย็นชาใส่เย่เฉินแล้วพูดว่า "เย่เฉิน ท่านหงห้ามาถึงแล้ว นายตายแน่!"
อาจารย์เย่เป็นท่านใด? อาจารย์เย่สำคัญกว่าพ่อตัวเองด้วยซ้ำ! ตัวเองที่สารเลวไม่เอาไหน ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่มอบโอกาสนี้ให้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ยาวิเศษจากอาจารย์เย่?
อีกอย่าง เมื่อก่อนตัวเองเกือบตายไปหาเฉินจื๋อข่าย เฉินจื๋อข่ายยังไม่สนใจตัวเองเลย ตอนนี้เพราะว่าได้เกาะขาอาจารย์เย่เฉินจื๋อข่ายก็เริ่มจะมาสนใจสนับสนุนตัวเอง นี่คือจังหวะที่ทำให้ตัวเองสามารถโบยบินได้!
ดังนั้น อาจารย์เย่จึงเป็นเหมือนพ่อแม่ที่มีพระคุณต่อตัวเอง
จางเจี้ยนคนนี้ เป็นแค่สุนัขของตัวเองเท่านั้น! ถึงขนาดกล้ากัดพ่อแม่ที่มีพระคุณของตัวเอง แม่งไม่ใช่หาที่ตายแล้วจะให้เรียกว่าอะไร?
ดังนั้นเขาจึงหันศีรษะกลับมา จ้องมองจางเจี้ยนอย่างโมโห น้ำเสียงเยือกเย็นสุดๆแล้วถามว่า “นายถึงกับกล้าล่วงเกินอาจารย์เย่หรอ?”
จางเจี้ยนตกใจจนมึน
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...