ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4738

สำหรับพวกเขาคนกลุ่มหนึ่งที่มักรวมตัวทำสิ่งไม่ดีนั้น เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองแล้วไม่จำเป็นต้องแคร์คนอื่นถือเป็นความคิดมาตรฐานของพวกเขา

ถึงแม้จะบอกว่าปกติทุกคนนั้นอยู่ในความสัมพันธ์ร่วมงานกัน แต่ถ้าใครเกิดอะไรขึ้น คนอื่นๆ จะไม่เห็นอกเห็นใจแม้แต่น้อย

ดังนั้น เธอจึงถามด้วยความสงสัยว่า:“พี่หม่าเขาเป็นอะไรไป?ไปก่อเรื่องอะไรกันแน่?!”

อะเหลี้ยงได้ยินเหมยอวี้เจินถามแบบนี้ ก็โมโห อดไม่ได้ที่จะแอบด่าในใจ:“ทุกคนทุกแกทำร้ายหมด ยังจะมีหน้ามาถามอีกไอ้ห่า!ถ้าไม่ใช่แกหลอกแม่ยายของเย่เฉิน วันนี้พวกเราจะถูกสำนักว่านหลงตามมาฆ่าถึงที่ไหม?ถ้าวันนี้พวกเราตายที่นี่ แกก็เป็นตัวการที่ก่อกรรมทำชั่ว!”

แต่ว่า อะเหลี้ยงกล้าที่จะตอบโต้ต่อหน้าทหารของสำนักว่านหลงสองคนได้อย่างไร จึงเสแสร้งกับ ได้แต่พูดอย่างโกรธเคืองว่า:“พูดไปก็ไม่เข้าใจหรอก เดี๋ยวคุณลงไปเจอเขาก็รู้แล้ว……”

เหมยอวี้เจินก็ไม่คิดอะไรมาก เวลานี้ในใจเธอรู้สึกผ่อนคลายเป็นพิเศษ

เดิมทียังคิดว่า ครั้งนี้ตัวเองทำงานได้ไม่ดี พี่ใหญ่จะต้องสั่งสอนเขาสักทีแน่ คิดไม่ถึงว่าในตอนที่เขาก่อเรื่องนี้ หม่าขุยจะเป็นเกาะป้องกันให้ตัวเอง?ให้เขาไปดึงดูดพลังทำลายล้างของพี่ใหญ่ คาดว่าพอถึงตัวเองที่นี่จะเหลือไม่มากแล้ว

ทันใดนั้น อารมณ์ของเหมยอวี้เจินก็ดีขึ้นเยอะ แล้วจึงเห็นว่าด้านข้างอะเหลี้ยงมีคนเชื้อสายจีนอยู่สองคนที่ไม่คุ้นหน้า

ในเคซี่ฆัวเรซ มีคนเชื้อสายจีนไม่เยอะ คนที่เข้าไปในส่วนสำคัญได้จริงๆ ที่จริงแล้วมีแค่หม่าขุยคนเดียว ส่วนเหมยอวี้เจินและอะเหลี้ยงที่จริงแล้วเป็นคนที่หม่าขุยชุบเลี้ยงและพัฒนามา

ส่วนพวกสวีเจี้ยนสี่ หม่านหยิงเจี๋ย ก็เป็นคนที่เหมยอวี้เจินชุบเลี้ยงและพัฒนามาในสหรัฐอเมริกา ถือเป็นสมาชิกประสานนอกแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน