ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4739

“มาถึงแล้ว……”อะเหลี้ยงมองเหมยอวี้เจินแวบหนึ่ง พูดอย่างไม่พอใจ：“หล่างหงจวินเจอคนเชื้อสายจีนคนหนึ่งบนเครื่องบิน ทั้งสองคุยเรื่องผลประโยชน์ อีกฝ่ายบอกว่าอยากมาเป็นกะลาสี ผมขอคำแนะนำจากอาหม่าก็เลยรับพวกเขาสองคนกลับมาจากสนามบินพร้อมกัน”

เหมยอวี้เจินหัวเราะ：“ห่าเอ๊ย มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ นี่ไม่ใช่ได้โชคถึงที่หรอกเหรอ？”

“โชค？”อะเหลี้ยงตะลึงเล็กน้อย แล้วส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มขมขื่นทันที：“ใช่……โชค ……เดี๋ยวคุณไปเจอโชคนั่นหน่อยละกัน……”

เหมยอวี้เจินก็ไม่คิดอะไรมาก ได้แต่ยิ้มไปพูดไป：“หล่างหงจวินฉันหลอกมาเอง ไอ้เด็กนั่นที่คุณพูดถึง ยังเป็นคนที่หล่างหงจวินพามาอย่างไม่ตั้งใจด้วย ถึงตอนนั้นเด็กนั่นกลายเป็นเงิน ยังไงก็ต้องหารค่าคอมคนละครึ่งนะ”

พูดไป เหมยอวี้เจินก็มองอะเหลี้ยงไปด้วย แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม：“อะเหลี้ยงไม่ต้องห่วง ป้าเหมยของคุณไม่ให้คุณทำงานฟรีๆ หรอก ถึงตอนนั้นฉันจะคุยกับพี่ใหญ่ แบ่งค่าคอมให้คุณครึ่งหนึ่งด้วย”

อะเหลี้ยงมองเหมยอวี้เจินอย่างตกตะลึง จากนั้นหัวเราะแห้งๆ ออกไป พูดว่า：“ช่างเถอะป้าเหมยคุณเก็บไปเองเถอะ……”

เหมยอวี้เจินหัวเราะเบาๆ จากนั้นพูดไปว่า：“นี่คุณพูดแล้วนะ ถึงตอนนั้นอย่าเสียใจล่ะ”

พูดไป เธอก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า：“ไป ไปดูไอ้โง่นั่นที่หาเรื่องให้ตัวเองเถอะ！”

ระหว่างที่พูด พวกเหมยอวี้เจินสี่คน ก็มาถึงหน้าทางเข้าห้องผ่าตัดชั้นใต้ดิน

และเหมยอวี้เจินไม่รู้เลยว่า เธอที่ทำความชั่วมาทั้งชีวิต จะถูกฝังอยู่ที่นี่โดยสมบูรณ์แล้ว

เหมยอวี้เจินก้าวเท้าลงบันได เห็นด้านในมีคนยืนอยู่มากมาย แต่ไฟด้านล่างสลัว เธอเลยมองไม่เห็นเบาะแสใดๆ ในทันที