ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4744

เย่เฉินในตอนนี้ ในใจเกิดความลังเลเล็กน้อย

เขาไม่สงสัยในคำมั่นสัญญาของคนเหล่านี้

ก็แค่ เขารู้ดีว่า ถ้ามีคนตั้งใจจะติดตามเบาะแสที่เกิดขึ้นที่นี่ในวันนี้ และหาพวกเขาเจอ อีกฝ่ายจะต้องมีเป็นหมื่นวิธี ให้คนธรรมดาเหล่านี้พูดแน่

ไม่ใช่แค่ให้พวกเขาพูดได้ แต่ยังทำให้พวกเขาพูดทุกอย่างที่รู้ออกมาด้วย

และสำหรับเย่เฉินแล้ว ไม่ใช่แค่แค้นของพ่อแม่ไม่ได้รับการชำระ แม้แต่องค์กรลึกลับที่จะฆ่าตายายทั้งครอบครัว ตอนนี้ก็ยังไม่พบเบาะแสที่แท้จริง

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เย่เฉินพูดอะไรไปก็ไม่อาจเปิดเผยตัวตนตัวเองออกมาได้

ดังนั้น เขาจึงพูดกับคนพวกนี้ว่า：“ทุกคนครับ ผมจะให้คนพาพวกคุณออกไปก่อน อีกสักพักรอผมจัดการเรื่องราวเสร็จก่อน และยังมีบางเรื่องต้องสัมภาษณ์ทุกคน คุยกันเสร็จแล้ว ก็จะคืนอิสระของพวกคุณครับ”

ความคิดของเย่เฉินในตอนนี้ คือหลังจากรอให้ทุกอย่างสิ้นสุดลง ใช้ปราณทิพย์ลบความทรงจำในวันนี้ของคนเหล่านี้ แล้วค่อยให้ว่านพั่วจวินจัดการคน ส่งพวกเขากลับไปยังที่ที่พวกเขาจากมา

แบบนี้ ไม่ว่าใครหาพวกเขาเจอ อยากตรวจสอบประสบการณ์ทั้งหมดที่พวกเขาอยู่ในเม็กซิโก ก็ไม่สามารถถามเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวเองจากปากของพวกเขาได้

ตอนนี้ ในคุกเหล็ก หญิงชราที่อายุเยอะแล้ว ก็ขอร้องเย่เฉินอย่างสะอึกสะอื้นว่า：“คุณเย่……ขอร้องคุณล่ะ ให้ฉันเอาลูกชายฉันไปด้วยได้ไหม……”

เย่เฉินคิดว่าลูกชายเธออยู่ในนี้ ก็พยักหน้าพูดว่า：“วางใจเถอะครับ ผมจะพาทุกคนออกไปหมด”

หญิงชราร้องไห้ไปส่ายหน้าไป จากนั้นยื่นมือซ้ายที่สั่นออกมาจากช่องว่างราวเหล็ก ชี้ไปยังคนๆ หนึ่งที่นอนอยู่ในห้องผ่าตัดธรรมดาที่อยู่ตรงข้าม ร้องไห้ไปพูดไปว่า：“นั่นลูกชายของฉัน ก่อนหน้านี้พวกเขาตัดตับครึ่งหนึ่งของลูกชายฉันไป วันนี้ก็มาเอาไตลูกชายฉันอีก ฉันกลัวว่าเขาจะไม่ไหวแล้ว……”