ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4750

สรุปบท บทที่ 4750 ตายอย่างไร พวกคุณเลือกเอง 2: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 4750 ตายอย่างไร พวกคุณเลือกเอง 2 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 4750 ตายอย่างไร พวกคุณเลือกเอง 2 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เย่เฉินพยักหน้า พูดเบาๆ:“เอาศพพวกนี้ กับพวกที่รอดชีวิต ขังไว้ในคุก”

ว่านพั่วจวินพูดอย่างไม่รู้ตัว:“คุณเย่ พื้นที่ในคุกมีจำกัด กลัวว่าจะใส่ไม่ได้……”

เย่เฉินพูดเบาๆ :“ไม่เป็นไร กองศพไว้ด้วยกัน เหมือนกองฟืน กองทีละอันๆ”

ว่านพั่วจวินฟังจบ ก็พยักหน้าทันที:“ครับคุณเย่ ผมเข้าใจแล้ว”

พูดไป เขาก็มองไปยังลูกน้องที่อยู่ด้านข้าง แล้วสั่งว่า:“ทำตามที่คุณเย่ขอทันที”

“รับทราบ!”

เหมยอวี้เจิน สวีเจี้ยนสี่และก็อะเหลี้ยงที่รอดอยู่พวกนี้ เวลานี้ต่างตกใจจนร้องไห้เสียงดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมยอวี้เจิน เธอตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว ขอร้องเย่เฉินว่า:“คุณเย่ งั้นคุณยิงนัดเดียวให้ฉันตายเถอะ ขอร้องล่ะ ……”

เย่เฉินพูดเบาๆ:“สัตว์ร้ายโหดเหี้ยมอย่างคุณ ไม่สมควรตายในมือผม”

ตอนนี้เอง ทหารสำนักว่านหลงคนหนึ่งเดินมาที่ด้านข้างเธอ จับคอเสื้อของเธอไว้ แล้วลากเธอเข้าไปในคุก

และตอนนี้ ศพในคุกก็กองรวมกันเป็นภูเขาแล้ว

เย่เฉินพูดกับว่านพั่วจวินว่า:“พั่วจวิน หาไฟแช็กให้ผมหน่อย”

ว่านพั่วจวินสูบซิการ์เป็นนิสัย ดังนั้นจึงหยิบไฟแช็กที่ใช้จุดซิการ์โดยเฉพาะออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เย่เฉิน

พวกเขาในตอนนี้ ได้แต่ยืนหรือล้มลงไปตรงพื้นที่โล่งเล็กๆ และด้านหลังของพวกเขา ก็คือกองศพที่หนาแน่น

เย่เฉินเดินก้าวไปตรงหน้าคนสองสามคน มองท่าทางหมดหวังและหวาดกลัวของพวกเขา จากนั้นถามอย่างเย็นชาว่า:“พวกคุณยังจำสภาพก่อนตาย ของคนที่ถูกพวกคุณทำร้ายได้ไหม?!”

ทุกคนรีบก้มหน้าลง ไม่กล้ามองเย่เฉิน

และในหัวของพวกเขา ปรากฏภาพทุกคนที่ถูกตัวเองทำร้ายจนตายอย่างไม่รู้ตัว ความน่าสังเวชอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แบบนั้น

เหตุและผมวนเวียนไปเรื่อยๆ ใครทำอะไรไว้กรรมก็จะตามสนอง

คนแก๊งนี้หาผลประโยชน์โดยทำลายผู้อื่นโดยเฉพาะ เรียกได้ว่าพวกเขาชั่วร้าย ร้ายกาจอย่างยิ่ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน