เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4750

เย่เฉินพยักหน้า พูดเบาๆ：“เอาศพพวกนี้ กับพวกที่รอดชีวิต ขังไว้ในคุก”

ว่านพั่วจวินพูดอย่างไม่รู้ตัว：“คุณเย่ พื้นที่ในคุกมีจำกัด กลัวว่าจะใส่ไม่ได้……”

เย่เฉินพูดเบาๆ ：“ไม่เป็นไร กองศพไว้ด้วยกัน เหมือนกองฟืน กองทีละอันๆ”

ว่านพั่วจวินฟังจบ ก็พยักหน้าทันที：“ครับคุณเย่ ผมเข้าใจแล้ว”

พูดไป เขาก็มองไปยังลูกน้องที่อยู่ด้านข้าง แล้วสั่งว่า：“ทำตามที่คุณเย่ขอทันที”

“รับทราบ！”

เหมยอวี้เจิน สวีเจี้ยนสี่และก็อะเหลี้ยงที่รอดอยู่พวกนี้ เวลานี้ต่างตกใจจนร้องไห้เสียงดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมยอวี้เจิน เธอตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว ขอร้องเย่เฉินว่า：“คุณเย่ งั้นคุณยิงนัดเดียวให้ฉันตายเถอะ ขอร้องล่ะ ……”

เย่เฉินพูดเบาๆ：“สัตว์ร้ายโหดเหี้ยมอย่างคุณ ไม่สมควรตายในมือผม”

ตอนนี้เอง ทหารสำนักว่านหลงคนหนึ่งเดินมาที่ด้านข้างเธอ จับคอเสื้อของเธอไว้ แล้วลากเธอเข้าไปในคุก

และตอนนี้ ศพในคุกก็กองรวมกันเป็นภูเขาแล้ว

เย่เฉินพูดกับว่านพั่วจวินว่า：“พั่วจวิน หาไฟแช็กให้ผมหน่อย”

ว่านพั่วจวินสูบซิการ์เป็นนิสัย ดังนั้นจึงหยิบไฟแช็กที่ใช้จุดซิการ์โดยเฉพาะออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เย่เฉิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน