ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4750
เย่เฉินพยักหน้า พูดเบาๆ：“เอาศพพวกนี้ กับพวกที่รอดชีวิต ขังไว้ในคุก”
ว่านพั่วจวินพูดอย่างไม่รู้ตัว：“คุณเย่ พื้นที่ในคุกมีจำกัด กลัวว่าจะใส่ไม่ได้……”
เย่เฉินพูดเบาๆ ：“ไม่เป็นไร กองศพไว้ด้วยกัน เหมือนกองฟืน กองทีละอันๆ”
ว่านพั่วจวินฟังจบ ก็พยักหน้าทันที：“ครับคุณเย่ ผมเข้าใจแล้ว”
พูดไป เขาก็มองไปยังลูกน้องที่อยู่ด้านข้าง แล้วสั่งว่า：“ทำตามที่คุณเย่ขอทันที”
“รับทราบ！”
เหมยอวี้เจิน สวีเจี้ยนสี่และก็อะเหลี้ยงที่รอดอยู่พวกนี้ เวลานี้ต่างตกใจจนร้องไห้เสียงดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมยอวี้เจิน เธอตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว ขอร้องเย่เฉินว่า：“คุณเย่ งั้นคุณยิงนัดเดียวให้ฉันตายเถอะ ขอร้องล่ะ ……”
เย่เฉินพูดเบาๆ：“สัตว์ร้ายโหดเหี้ยมอย่างคุณ ไม่สมควรตายในมือผม”
ตอนนี้เอง ทหารสำนักว่านหลงคนหนึ่งเดินมาที่ด้านข้างเธอ จับคอเสื้อของเธอไว้ แล้วลากเธอเข้าไปในคุก
และตอนนี้ ศพในคุกก็กองรวมกันเป็นภูเขาแล้ว
เย่เฉินพูดกับว่านพั่วจวินว่า：“พั่วจวิน หาไฟแช็กให้ผมหน่อย”
ว่านพั่วจวินสูบซิการ์เป็นนิสัย ดังนั้นจึงหยิบไฟแช็กที่ใช้จุดซิการ์โดยเฉพาะออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เย่เฉิน
พวกเขาในตอนนี้ ได้แต่ยืนหรือล้มลงไปตรงพื้นที่โล่งเล็กๆ และด้านหลังของพวกเขา ก็คือกองศพที่หนาแน่น
เย่เฉินเดินก้าวไปตรงหน้าคนสองสามคน มองท่าทางหมดหวังและหวาดกลัวของพวกเขา จากนั้นถามอย่างเย็นชาว่า：“พวกคุณยังจำสภาพก่อนตาย ของคนที่ถูกพวกคุณทำร้ายได้ไหม？！”
ทุกคนรีบก้มหน้าลง ไม่กล้ามองเย่เฉิน
และในหัวของพวกเขา ปรากฏภาพทุกคนที่ถูกตัวเองทำร้ายจนตายอย่างไม่รู้ตัว ความน่าสังเวชอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แบบนั้น
เหตุและผมวนเวียนไปเรื่อยๆ ใครทำอะไรไว้กรรมก็จะตามสนอง
คนแก๊งนี้หาผลประโยชน์โดยทำลายผู้อื่นโดยเฉพาะ เรียกได้ว่าพวกเขาชั่วร้าย ร้ายกาจอย่างยิ่ง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...