ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4754

เหมยอวี้เจินยื่นมือออกมาตบหน้าซุนฮุ่ยน่าอย่างดุเดือด และด่าว่า “อีไร้ประโยชน์ ถ้าแกพูดไร้สาระเพื่อทำลายความสุขของแม่ แม่จะฆ่าแกก่อน!”

ซุนฮุ่ยน่าโดนตบหน้า แก้มของเธอเป็นสีแดงและบวมทันที

แต่เธอเพียงยิ้มอย่างเศร้าสร้อยและพูดด้วยรอยยิ้มที่ปฏิเสธตนเองว่า “ป้าเหมย คนอย่างฉันที่ไม่สำคัญอะไร ก็ไม่กวนให้ป้าฆ่าฉันด้วยตัวเองหรอก…”

เหมยอวี้เจินนึกว่าซุนฮุ่ยน่ายอมรับแล้วเลยส่งเสียงเย็นทันที

เมื่อกำลังจะพูด ซุนฮุ่ยน่าก็มองไปที่ทุกคนและยิ้ม แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ทุกคน ฉันไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว ทุกคนโปรดไปตายพร้อมฉันด้วยนะ”

เหมยอวี้เจินไม่คิดว่าซุนฮุ่ยน่าจะพูดอะไรที่น่าผิดหวังอีกครั้งและก็โกรธจัดทันที กำลังยกมือขึ้นเพื่อจะตบ แต่พบว่าไฟแช็กไปอยู่ในมือของซุนฮุ่ยน่าเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

เมื่อเธอเห็นว่าซุนฮุ่ยน่ากำลังจะจุดไฟแช็ก เธอจึงตะโกนด้วยความตื่นตระหนกทันที “ห้ามจุด!”

ทันทีที่พูดจบ ซุนฮุ่ยน่ายิ้มเล็กน้อยและจุดไฟด้วยมือทั้งสองข้าง

ไฟแช็กสำหรับซิการ์ คล้ายกับไฟแช็กกันลม มีเปลวไฟสีฟ้าครามพ่นออกมา

ในขณะนี้ ในรูม่านตากว้างของทุกคนที่เบิกกล้างมีเงาแสงสะท้อนของเปลวไฟสีฟ้าคราม

วินาทีถัดมา ไฟก็ระเบิดออกจากอากาศทันที!

ไม่กี่นาทีที่แล้ว

เมื่อฆาตกรชั่วร้ายทั้งหมดที่กำลังพูดกันไม่หยุดอยู่ในห้องผ่าตัดใต้ดิน เย่เฉินสั่งคนให้เหยื่อที่ได้รับการช่วยเหลือได้รับการรักษา จากนั้นจึงถามว่านพั่วจวินว่า “พั่วจวิน ของที่ผมให้คุณเตรียม คุณได้เตรียมไว้ล่วงหน้าหรือยัง?”

ว่านพั่วจวินพยักหน้าและกล่าวด้วยความเคารพ “คุณเย่ ทุกสิ่งที่คุณให้ผมเตรียมอยู่ในท้ายรถของผมครับ คุณต้องการต้องนี้ไหมครับ? หากคุณต้องการผมจะไปยกมาครับ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน