ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4760

เมื่อเขาหันไปมองเย่เฉินอีกครั้ง ในสายตาของว่านพั่วจวินนอกจากความกตัญญูกตเวทีแล้ว ยังมีความเกรงกลัวเคารพมากกว่าเดิม

ทันใดนั้นเขาก็คุกเข่าข้างหนึ่งลงข้างหนึ่ง มองเย่เฉินด้วยมือกำหมักคำนับแล้วพูดด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณคุณเย่สำหรับความเมตตาของคุณ! ผมเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อคุณเย่!”

สมาชิกของสำนักว่านหลงคนอื่นๆ ก็กลับมารู้สึกตัวในทันที ดังนั้นทุกคนจึงทำตามว่านพั่วจวิน คุกเข่าข้างหนึ่งลงตรงหน้าเย่เฉินที่ กำหมัดด้วยมือทั้งสองและตะโกนเสียงดัง “ขอบคุณคุณเย่สำหรับความเมตตากรุณา ยอมทำทุกอย่างที่คุณเย่ต้องการทุกอย่างครับ!”

เย่เฉินมองไปที่ทหารสำนักว่านหลงมากกว่า 100 นายที่อยู่ข้างหน้าเขา เมื่อเห็นน้ำตาและความมุ่งมั่นของพวกเขา เขารู้ว่าคนเหล่านี้จะต้องเป็นผู้ช่วยที่เก่งกาจของเขาอย่างแน่นอน ในขณะที่โล่งใจ เขาพยักหน้าเล็กน้อยและพูดเสียงดัง “ผม เย่เฉิน ในอนาคตจะไม่ทรยศต่อความไว้วางใจของทุกคน! ไม่ว่าจะเป็นสำนักว่านหลงหรือทุกคนก็จะกางปีกออกราวกับเหยี่ยว ทะยานสู่ท้องห้าเก้าหมื่นลี้ในอนาคตอย่างแน่นอน!”

ทหารทั้งหมดฟังแล้วกระตือรือร้นทันที

ในเวลานี้ ไฟในห้องผ่าตัดใต้ดินได้เผาพื้นร้อนแล้วและเปลวไฟก็ลุกออกมาจากห้องใต้ดิน เย่เฉินพูดกับ ว่านพั่วจวิน “พั่วจวิน เกือบจะถึงเวลาแล้ว สั่งให้ทุกคนอพยพออกไปอย่างมีระเบียบ!”

เมื่อว่านพั่วจวินได้ยินดังนั้น เขาก็หันกลับหลังทันทีและพูดเสียงดังว่า “ตามแผน A ทุกคนถอยออกไปอย่างมีระเบียบ อย่าลืมนำสิ่งของทั้งหมดที่แตะต้องออกจากที่เกิดเหตุด้วย แก้วสุราของตนเองเอาออกไปด้วย! ทีมเบื้องหลังจะต้องลบร่องรอยทั้งหมดภายในครึ่งชั่วโมง แล้วอพยพตามเส้นทางที่กำหนด!”

ทหารทึกนายตะโกนทันที “รับทราบ!”

หลังจากนั้น ผู้คนมากกว่า 100 คนสลายตัวทันที และแบ่งออกเป็นกลุ่มต่างๆ โดยมุ่งหน้าไปในทิศทางที่ต่างกัน