“ไม่มีปัญหา” เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างรวดเร็ว “คุณเย่ มีชาวจีนจำนวนมากในนิวยอร์ก และยังมีแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงอีกหลายคน ธุรกิจยาจีนและยาสมุนไพรก็ค่อนข้างใหญ่เช่นกัน เชื่อว่าเราสามารถรวบรวมสิ่งที่คุณต้องการได้ครบ”
เย่เฉินพ่นลมหายใจและกล่าวว่า “งั้นเดี๋ยวผมจะส่งชื่อให้คุณ ลำบากคุณเตรียมให้พร้อม”
“คุณเย่เกรงใจไปแล้วค่ะ ได้รับใช้คุณเป็นเกียรติของเข่อซินค่ะ”
เฟ่ยเข่อซินถามอีกครั้งว่า “คุณเย่ค่ะ คุณจะกลับมาที่นิวยอร์กเมื่อไหร่ค่ะ?”
เย่เฉินกล่าวว่า “เครื่องบินของผมกำลังจะขึ้นบิน น่าจะถึงในสองชั่วโมง”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างเร่งรีบ “ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปรับคุณที่สนามบินนะค่ะ!”
คืนนี้เย่เฉินไม่ได้วางแผนที่จะพักอยู่ที่บ้านของตระกูลเฟ่ย เพราะเขาต้องการกลั่นยา เฉินจื๋อข่ายและหงห้าอยู่กับเขาด้วย ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะพักที่โรมแรมป๋ายจินฮ่านกงในนิวยอร์ก
ดังนั้นเขาจึงพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า “ไม่ลำบากคุณหนูเฟ่ยครับ ในคืนนี้ ผมจะไปที่ป๋ายจินฮ่านกง ด้านคุณเตรียมยาให้เรียบร้อยแล้วมาที่ โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงโดยตรง”
แม้ว่าเฟ่ยเข่อซินจะผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ตกลงอย่างง่ายดาย “ค่ะคุณเย่ ส่งชื่อมาให้ฉันแล้วฉันจะเตรียมให้โดยเร็วที่สุดค่ะ”
เย่เฉินส่งรายการวัสดุยาที่จำเป็นทั้งหมดในการกลั่นยาก่อใหม่ให้เฟ่ยเข่อซินทันที
แม้ว่ายาสมุนไพรในนี้จะมีค่ามาก แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้หายากเท่ากับเถากระดูกวิหค
มีเถากระดูกวิหค น่าจะไม่ยากเกินไปที่จะเตรียมยาสมุนไพรอื่น
เมื่อยาสมุนไพรร้อมแล้ว เย่เฉินจะสามารถกลั่นยาก่อใหม่ในนิวยอร์กได้โดยตรง
หลังจากรับสาย เซียวชูหรันถามทันทีว่า “สามีค่ะ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมบินออกมานอกพื้นที่เพื่อช่วยแม่หาความสัมพันธ์ ตอนนี้ผมกำลังจะกลับไปนิวยอร์ก สองวันมานี้แม่ได้ติดต่อคุณหรือเปล่าครับ?”
“ติดต่อมาแล้วค่ะ” เซียวชูหรันถอนหายใจและพูดว่า “สามีค่ะ ฉันกำลังจะโทรหาคุณเพื่อบอกเรื่องนี้ แม่โทรหาฉันเมื่อสิบนาทีที่แล้ว คุณรู้ไหมค่ะว่าแม่พูดอะไรกับฉันในโทรศัพท์?”
เย่เฉินเดาอะไรบางอย่างได้แล้ว แต่ยังคงแสร้งทำเป็นสงสัยและถามว่า “แม่พูดอะไรบ้างครับ?”
เซียวชูหรันพูดอย่างช่วยไม่ได้ “แม่บอกฉันทางโทรศัพท์ว่าตอนนี้เธออยู่ในคุกได้ดีมาก เดิมทีเธอต้องการโทรหาคุณ แต่โทรหาคุณไม่ติด ดังนั้นเธอจึงโทรหาฉัน ให้ฉันบอกคุณว่าเธอไม่รีบออกมาตอนนี้ คุณอย่ารีบพาเธอออกมาเร็วเกินไป... แล้วยังพูดอะไรอีกว่าแค่เธอสามารถกลับประเทศทันเวลาพร้อมกับเราได้ก็พอแล้ว ถ้าไม่ได้จริง ๆ เธอสามารถกลับไปเองได้หลังจากที่เธอออกจากคุกแล้ว...”
ว่าแล้วเซียวชูหรันถามอย่างประหม่า “สามีค่ะ คุณคิดว่าแม่ของฉันเป็นบ้าไปแล้วหรือยังค่ะ? ทำไมเธอแค่ติดคุก แล้วบอกว่าเธอไม่ต้องการออกมาเร็วเกินไป...”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...