ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 477
บทที่ 477
“นาย…นาย…”
พันหยวนหมิงเห็นใบหน้าที่ดุดันของจางเจี้ยน ความโกรธพุ่งขึ้นจนแน่นอก!
แม้แต่ฝันเขายังคิดไม่ถึง ที่ผ่านมาตัวเองชื่นชมเขามาตลอด ชอบลูกเขยที่เก่งรอบด้าน ถึงกับเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าที่ดุร้ายทันที! คิดอยากจะกัดตัวเองให้ตาย!
เขาตัวสั่นไปทั้งร่างแล้วด่าว่า "จางเจี้ยน ฉันตาบอดจริงๆ ถึงกับยกลูกสาวให้แต่งกับคนเนรคุณอย่างนาย!"
เวลานี้จางเจี้ยนไม่มีเวลามานั่งห่วงพ่อตาพันหยวนหมิงของตัวเองแล้ว?
เขากลัวแค่เย่เฉิน ท่านหงห้าจะเอาเขาตายจริงๆ! งั้นตัวเองก็ขาดทุนแย่ละสิ!
ถ้าวันนี้มีคนหนึ่งต้องตาย เขายอมที่จะให้เป็นพ่อตาตัวเอง แต่ต้องไม่ใช่ตัวเองแน่นอน!
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องในวันนี้ ตัวเองก็ทำเพื่อพ่อตา ถ้าไม่ใช่ว่าเขาให้ตัวเองหาเรื่องเซียวฉางควนกับลูกเขยตลอด ตัวเองจะมีจุดจบอย่างนี้หรอ? !
ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่พันหยวนหมิง ด่าว่า "พันหยวนหมิงสุนัขแก่! วันนี้ที่ผมต้องล่วงเกินคุณชายเย่กับท่านหงห้า ทั้งหมดก็เพราะการบงการของไอ้สุนัขแก่อย่างคุณ เพราะฉะนั้นจะตายก็ต้องเป็นนายตายถึงจะยุติธรรม มีสิทธิ์อะไรให้ผมตายแทนคุณ”
"ไร้สาระ!" พันหยวนหมิงรีบโบกมือ และพูดกับเย่เฉิน "ไอ้หย๋า เจ้าเย่ นายอย่าไปเชื่อไอ้สารเลวนี่พูดเหลวไหลเด็ดขาดนะ ฉันไม่ได้บงการเขาให้โจมตีนายกับพ่อตานาย ล้วนเป็นเขาที่ตัดสินใจหาเรื่องพวกนายเอง อย่าไปหลงกลเขานะ!”
จางเจี้ยนร้องไห้และพูดว่า "ท่านเย่ ท่านต้องเปิดตากว้างๆนะ! ท่านลองคิดดู ผมกับท่านไม่มีความแค้นต่อกัน อยู่ดีๆผมจะไปเยาะเย้ยท่านโดยไม่มีสาเหตุเพื่ออะไร? เป็นเพราะพันหยวนหมิงตาแก่นี่ เขาอิจฉาพ่อตาท่านที่เมื่อก่อนได้ใจของผู้หญิงที่เขารัก หลายปีมานี้ไม่สามารถที่จะไม่ผูกใจเจ็บได้ ดังนั้นเขาถึงจดจำคิดที่จะแก้แค้นมาตลอด ถึงได้มาขอร้องให้ผมช่วยเขาโจมตีท่านกับพ่อตาท่าน ตอนนี้เขาถึงกับปฏิเสธทั้งหมดอย่างหน้าด้าน นายอย่าปล่อยเขาไปนะ! "
เย่เฉินพยักหน้า และพูดเบา ๆ "นายวางใจ ชีวิตของหมาแก่นี่ต้องน่าอนาถแน่ ก็เขาใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของเขา ข้อหาที่ยักยอกเงินไปเยอะ ก็เพียงพอที่จะให้เขาตายในคุกได้แล้ว ผมเชื่อว่าไม่พ้นคืนนี้ก็จะถูกจับไป!”
จางเจี้ยนซึ่งในใจก็มีความเกลียดอยู่แล้ว แต่อีกด้านหนึ่งก็หวังว่าจะสามารถแสดงออกมาได้ดีหน่อย เพื่อให้เย่เฉินลดความโกรธที่มีต่อตัวเองลงบ้าง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ออมมือสักนิด!
เขาไม่เพียงแต่ไม่ออมมือ แถมยังต่อยพันหยวนหมิงอย่างเอาเป็นเอาตาย
กระดูกของพันหยวนหมิงที่แก่แล้ว ไหนจะเป็นคู่ต่อสู้ของจางเจี้ยน จางเจี้ยนขี่บนตัวเขา กดศีรษะไว้ ทุบตีใบหน้าแก่ๆของเขาจนยับเยินอย่างบ้าคลั่ง เจ็บจนเขาร้องโอยๆ ร้องขอความเมตตาไม่หยุด
แต่ว่า เวลานี้ขอความเมตตาจากจางเจี้ยน ไหนเลยจางเจี้ยนจะสนใจเขา?
อีกทั้งปากของจางเจี้ยนยังด่าว่า “ไอ้แก่ ถึงตายก็ไม่สาสม แม่งจะตีแกให้ตาย!"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...