ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4779

เพียงแค่ตอนนี้ชุดยูกาตะพวกนี้ ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ชอบไม่ลง

เหตุผลนั้นเรียบง่าย เขาไม่เหลือขาทั้งสองข้างแล้ว ชุดแบบนี้ไม่ว่าจะใส่อย่างไรก็ไม่สามารถได้อรรถรสแบบเดิมที่ควรจะเป็นได้อีกแล้ว

นางาฮิโกะ อิโตะถึงขั้นคิดว่าตนเองในตอนนี้ไม่เหมาะสมกับชุดยูกาตะที่ประณีตแบบนี้ เขาคิดว่าหากตนเองใส่ชุดยูกาตะชุดนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับฝรั่งร่ำรวยที่ใส่ชุดสูทเพียงครึ่งตัวบน ส่วนด้านล่างใส่แค่กางเกงชั้นในตัวเดียวที่ดูตลกและเสียมารยาท

ดังนั้นถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะรู้แล้วว่าถึงเวลาที่เขาจะต้องเปลี่ยนชุดเพื่อไปร่วมงานฉลองวันเกิดแล้ว เขาก็ยังคงไม่อยากให้คนรับใช้มาเปลี่ยนชุดให้เขา

เขานั่งอยู่บนวีลแชร์คนเดียวและมองชุดยูกาตะชุดนั้นพลางร้องไห้

ในตอนนั้นเอง เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ และก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา “ท่านพ่อ นานาโกะมาพบท่านพ่อค่ะ พ่อสะดวกให้เขาไปไหมคะ”

นางาฮิโกะ อิโตะรีบเช็ดน้ำตา จากนั้นใช้มือหมุนล้อรถวีลแชร์เพื่อให้วีลแชร์เปลี่ยนทิศทางหันหลังให้ชุดยูกาตะที่แขวนอยู่บนกำแพงนั้น จากนั้นจึงกล่าวเสียงเรียบเฉยว่า “อ่า นานาโกะเองหรือ เข้ามาสิ”

อิโตะ นานาโกะเปิดประตูเบาๆ และถอดรองเท้าเอาไว้ด้านนอกแล้วเดินเข้ามาด้านใน

นางาฮิโกะ อิโตะเห็นอิโตะ นานาโกะแต่งตัวเต็มรูปแบบราวกับเทพธิดาเช่นนี้ เขาจึงกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภูมิใจ “นานาโกะ พ่อทนรอวันที่จะได้เห็นลูกแต่งงานไม่ไหวแล้ว ลูกจะต้องสวยกว่านี้แน่ เกรงว่าในตอนนั้นคนทั่วทั้งญี่ปุ่นจะต้องตกตะลึงในความงามของลูก!”

อิโตะ นานาโกะยังพูดต่ออีกว่า “ยังไงท่านพ่อก็คงไม่อยากเห็นหนูแต่งงานในช่วงเวลาทองนี้กับคนที่หนูไม่ได้รักแน่ หลังจากนั้นพ่อก็จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มของหนูแต่กลับเห็นหนูแอบร้องไห้อยู่คนเดียว”

นางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ลูกพูดถูก ไม่ว่ายังไง พ่อก็อยากเห็นลูกใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุขมากกว่า”

อิโตะ นานาโกะยิ้มอย่างจริงใจ เมื่อหันไปเห็นชุดยูกาตะที่แขวนอยู่บนกำแพงก็อมยิ้มขึ้นอีกแล้วกล่าวว่า “ท่านพ่อคะ แม้ว่าชีวิตของเราจะขาดครึ่งชีวิตของเราไปแล้ว แต่ขอแค่เราสามารถจัดการอารมณ์ความรู้สึกได้และจัดลำดับชีวิตให้ดี เราก็จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ อันที่จริงแล้วเรื่องนี้ก็ไม่ต่างกับเรื่องที่ท่านพ่อเสียขาทั้งสองข้างไป ขอเพียงแค่พ่อจัดการกับความคิดให้ดี ท่านพ่อก็ยังคงใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขได้นะคะ”

 จากนั้นยังกล่าวต่ออีกว่า “ชุดยูกาตะชุดนี้ของท่านเป็นชุดที่ดีที่สุดแล้วตั้งแต่ที่หนูเคยเห็นมา แม้ว่าทื่านพ่อจะเสียขาไปแล้ว แต่หนูเชื่อว่าท่านพ่อใส่ออกมาก็จะยังคงดูสง่างามเหมือนเดิม ถ้าพ่อเปลี่ยนมาใส่ชุดยูกาตะนี้แล้วหนูยังอยากถ่ายรูปคู่กับท่านพ่อสักใบและส่งให้กับนักข่าวที่ชอบทำข่าวตระกูลอิโตะของเราเลยค่ะ”