ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4783

นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวว่า “หากเย่เฉินมีอะไรให้ช่วย ลูกก็เป็นตัวแทนของตระกูลอิโตะช่วยเขาก็จบแล้ว จะให้คนพิการไร้ขาอย่างฉันไปทำอะไร ถึงยังไงฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว”

“โอโต้ซัง!” อิโตะ นานาโกะถามเขาว่า “ถ้าหากที่เย่เฉินซังให้พ่อไปไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากพ่อ แต่จะเป็นฝ่ายช่วยท่านล่ะ”

“ช่วยฉัน?” นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวอย่างเคร่งเครียด “ตอนนี้คนอย่างนางาฮิโกะ อิโตะต้องการความช่วยเหลือจากเขาอยู่สองเรื่องเท่านั้น เรื่องแรกก็คือ ให้เขามาขอลูกแต่งงานไปให้เร็วที่สุด เพราะว่าฉันอยากเห็นลูกสาวคนนี้แต่งตัวสวยในวันแต่งงาน เรื่องที่สองก็คือทำให้ขาทั้งสองข้างของฉันงอกออกมาได้ ถ้าเขาทำได้ชีวิตนี้ของพ่อจะยอมติดตามช่วยงานเขาและเป็นลูกน้องเขาไปตลอดชีวิต!”

เวลานี้นางาฮิโกะ อิโตะเองก็ไม่เชื่อเช่นกันว่า เย่เฉินจะมีวิธีการใดทำให้ขาทั้งสองข้างของเขางอกออกมาได้เช่นเดิม

และที่พูดเช่นนี้ ก็เป็นเพราะว่าเขาต้องการแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ยอมไปอเมริกาอย่างเด็ดขาด

แม้ว่าอิโตะ นานาโกะจะไม่ได้มีความหวังอะไรอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้พ่อใส่อารมณ์เพราะเรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้นางจึงกล่าวออกมาทันทีอย่างไม่ทันคิด “โอโต้ซัง วันนี้ความเห็นของพ่อไม่ได้รับการอนุมัติ พ่อต้องไปอเมริกากับหนู หากพ่อไม่ไป หนูจะให้คนแบบพ่อขึ้นเครื่อง!”

“แกกล้าหรอ!” นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวอย่างหัวเสีย “แม้ว่าตอนนี้แกจะเป็นเจ้าตระกูลอิโตะแล้ว แต่อย่างไรฉันก็เป็นพ่อของแก!”

อิโตะ นานาโกะกอดอกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “โอโต้ซัง หนูขอแจ้งพ่อเอาไว้ตรงนี้เลย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หนูคือคนที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลอิโตะ!”

ระหว่างที่พูด เสียงเฮลิคอปเตอร์ก็ดังหึ่งเข้ามาในทันที