ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4786

เมื่อเจมส์ สมิธเห็นเย่เฉิน เขาก็ยินดีมากอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกันก็แสดงท่าทางตื้นตันราวกับเจอความหวังสุดท้ายของชีวิต

เย่เฉินกล่าวถามอย่างแปลกใจ “คุณสมิธมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”

สมิธกล่าวตอบอย่างยินดีออกไปตามสัญชาตญาณ “คืออย่างนี้ครับคุณเย่ ตอนนี้คลินิคของ FDA กำลังร่วมมือกับศูนย์การรักษาของตระกูลเฟ่ย ที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อมาจัดการงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง……”

กล่าวถึงตรงนี้แล้ว เขาก็ไม่รอให้เย่เฉินได้ทันพูดอะไร เขานั่งคุกเข่าลงกับพื้นแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “คุณเย่ครับ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาผมอยากพบหน้าคุณมาตลอด แต่ก็ไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง ผมไปที่เมืองจินหลิงหลายครั้ง แต่คนของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ไหนจะยังมีท่านหงห้าอีก ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับผม……ท่านหงห้าถึงขั้นเก็บค่าแนะนำจากผมหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยช่วยเหลืออะไรผมเลย……”

หงห้าที่ยืนอยู่ด้านหลังเย่เฉินเม้มปากก่อนจะเอ่ยปากว่า “ฝรั่งขี้นกอย่างแกคิดแต่จะเจอคุณเฉิน แสดงว่าจะต้องมีเจตนาไม่ดีแน่ แกคิดหรือว่าฉันไม่รู้จักแก  พวกแกก็แค่ต้องการขอซื้อยาเกิดใหม่เก้าเสวียนจากอาจารย์เย่ แล้วก็เอากลับไปทำวิจัยย้อนกลับที่อเมริกา ฉันจะบอกอะไรพวกแกเอาไว้ตรงนี้เลยนะ ค่าแนะนำที่พวกแกให้มาฉันไม่เคยเอาไปใช้เลยสักนิดเดียว มีปัญญาก็ไปฟ้องฉันได้เลย!”

สมิธได้ยินแบบนี้ก็ตกใจ เพราะเขาเพิ่งเห็นว่าท่านหงห้าอยู่ด้านหลังเย่เฉิน

เขารีบอธิบายอย่างลนลาน “คุณเย่……ที่ผมตามหาคุณไม่ใช่ว่าผมอยากเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนไปทำวิจัยย้อนกลับนะ ผมเป็นผู้รับผิดชอบ FDA ผมอยากจะเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนไปขายที่ตลาดอเมริกาจริงๆ……”