ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4789

สมิธหลุดปากพูดออกมาทันที “ผมมีมากพอ ผมมีความจริงใจ 100%!”

เย่เฉินกล่าวเรียบๆ “อย่างนั้นผมขอแนะนำคุณให้ลาออกจากงาน แล้วพาลูกคุณไปที่หัวเซี่ย และทำตามความสามารถของคุณเต็มที่ โดยทำองค์กรการกุศลอย่างไม่หวังผลตอบแทน หากคุณตั้งใจจริง บางทีบริษัทยาเก้าเสวียนอาจจะให้โอกาสคุณสักครั้งก็ได้”

ระหว่างที่กล่าว เย่เฉินก็กล่าวเตือนขึ้นมาอีกว่า “แต่คุณก็ต้องจำเอาไว้ด้วยนะว่าที่ผมพูดเรื่องพวกนี้ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องได้ผลลัพธ์ในสิ่งที่คุณต้องการเสมอไป แต่ในสังคมนี้ ถ้าคุณอยากได้ผลตอบแทนคุณก็ต้องเป็นผู้ให้ก่อน ยิ่งไปกว่านั้นคุณต้องชดเชยให้กับความเย่อหยิ่งของคุณที่ทำกับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเอาไว้ ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เป็นเพราะผู้จัดการเว่ยต้องการล้างความแค้นด้วยคุณธรรมและให้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนกับคุณไว้กล่องหนึ่ง ตอนนี้ลูกชายของคุณคงตายเพราะคุณไปแล้ว ดังนั้นหากสุดท้ายผลลัพธ์ทำให้คุณต้องผิดหวัง คุณก็ต้องหาสาเหตุจากตัวของคุณเองก่อน!”

เมื่อได้ยินเย่เฉินกล่าวเช่นนี้ เจมส์ สมิธก็ไม่รู้จะไปอย่างไรต่อดี

เขาเป็นผู้รับผิดชอบ FDA ทั้งองค์กร ในอเมริกาแห่งนี้เขาไม่เพียงอยู่ในสังคมชั้นสูงเท่านั้น แต่ยังกลุ่มคนระดับแนวหน้าของประเทศด้วย

และทั้งหมดที่เย่เฉินกล่าวออกมานั้น สรุปได้ว่าต้องการให้เขาลาออกจากงานตอนนี้ ทิ้งทุกอย่างที่เขาอุตส่าห์ฟ่าฟันเพื่อให้ได้มันมา สำหรับเขาแล้วการตัดสินใจเช่นนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน

เมื่อเย่เฉินเห็นเขาเหม่อลอยจึงกล่าวเรียบๆ ว่า “นี่เป็นความเห็นของผมคนเดียว คุณลองกลับไปคิดทบทวนดูก่อนก็ได้ ผมมีธุระอย่างอื่นต้องจัดการอีก ผมขอตัวก่อน”

เมื่อกล่าวจบ เขาก็มองไปที่เฟ่ยเข่อซิน แล้วเอ่ยปากว่า “คุณหนูเฟ่ยไปกันเถิด”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าแล้วทำท่าเชื้อเชิญ และกล่าวอย่างสุภาพว่า “คุณเย่เชิญทางนี้ค่ะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน