ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4791

เฟ่ยเข่อซินตกตะลึงจนไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรออกไปดี “คุณเย่……หากถ่ายไนโตรเจนเหลวออก ร่างจะไม่สามารถอยู่ในอุณหภูมิต่ำได้อีกแล้ว เมื่ออุณหภูมิของร่างเริ่มสูงขึ้น เซลล์อาจจะได้รับความเสียหายจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น หากเป็นเช่นนั้นเกรงว่าร่างจะไม่ต่างอะไรกับการละลายเนื้อวัว เซลล์จะฉีกขาด เลือดจะไหลออก หากไปถึงขั้นนั้นก็คงไม่มีโอกาสฟื้นกลับขึ้นมาได้อีก……”

ระหว่างที่กล่าว เธอก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวเตือน “ที่ที่นี่ใช้อุปกรณ์ในการรักษาร่างเอาไว้สามร้อยปีก็เป็นเพราะว่านักวิจัยคาดว่าภายในหนึ่งถึงสองร้อยปีนี้เป็นการยากที่จะคิดวิธีในการแก้ปัญหาเซลล์ได้รับผลกระทบจากการเพิ่มอุณหภูมิได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงแค่แช่แข็งเอาไว้เป็นเวลานานเอาไว้ก่อน ในอนาคตอีกหลายร้อยปีข้างหน้า เทคโนโลยีอาจจะก้าวหน้าจนสามารถแก้ปัญหานี้……”

เย่เฉินมองไปที่ไอที่พวยพุ่งออกมาจากถังแสตนเลสหมายเลขเจ็ดแล้วอมยิ้ม จากนั้นจึงเอ่ยอย่างอารมณ์ดีว่า “ไม่ต้องรอให้เทคโนโลยีก้าวหน้าแล้วล่ะ วันนี้จะจัดการแก้ปัญหานี้ซะ ผมมีวิธีที่จะทำให้เขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง!”

เฟ่ยเข่อซินได้ยินดังนั้นก็อ้าปากค้าง ราวกับอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อนึกถึงสถานะของเย่เฉินที่ไม่ใช่คนธรรมดา ของอย่างยาอายุวัฒนะเรียกได้ว่าเป็นยาวิเศษชั้นยอด เขายังทำออกมาได้ ดังนั้นการช่วยหลี่ญ่าหลินจึงใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

อีกอย่าง หากไม่สามารถจัดการได้ เย่เฉินก็คงไม่สั่งให้เธอเอาหลี่ญ่าหลินออกมา

เมื่อนึกถึงตรงนี้ นางก็รีบถามเย่เฉินว่า “คุณเย่ หากคุณมีวิธีช่วยหลี่ญ่าหลินให้ฟื้นขึ้นมาจริงๆ หากหลี่ญ่าหลินฟื้นขึ้นมาแล้วเห็นคุณจะเกิดความสงสัยในสถานะของคุณหรือไม่ จากนิสัยและสไตล์ของเขา หากเขาฟื้นขึ้นมา เขาจะต้องสืบเรื่องให้ถึงที่สุดอย่างแน่นอน……”

เย่เฉินอมยิ้มแล้วกล่าวเรียบๆ ว่า “ไม่เป็นไร รอให้เขาฟื้นขึ้นมาก่อน ผมจะเปิดใจคุยกับเขา ในเมื่อผมทำอย่างสุดความสามารถจนช่วยเขาขึ้นมาได้แล้ว ผมก็จะบอกให้เขารู้ว่าผมคือใคร!”

แน่นอนว่าเย่เฉินรู้จักสไตล์การทำงานของหลี่ญ่าหลิน

ขอเพียงแค่เขาฟื้นขึ้นมา ขอเพียงแค่เขายังจำความทรงจำในอดีตได้ เขาจะต้องพยายามสืบเรื่องที่เคยเกิดขึ้นทั้งหมดก่อนหน้านี้ให้ถึงที่สุด