เฟ่ยเข่อซินตกตะลึงจนไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรออกไปดี “คุณเย่……หากถ่ายไนโตรเจนเหลวออก ร่างจะไม่สามารถอยู่ในอุณหภูมิต่ำได้อีกแล้ว เมื่ออุณหภูมิของร่างเริ่มสูงขึ้น เซลล์อาจจะได้รับความเสียหายจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น หากเป็นเช่นนั้นเกรงว่าร่างจะไม่ต่างอะไรกับการละลายเนื้อวัว เซลล์จะฉีกขาด เลือดจะไหลออก หากไปถึงขั้นนั้นก็คงไม่มีโอกาสฟื้นกลับขึ้นมาได้อีก……”
ระหว่างที่กล่าว เธอก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวเตือน “ที่ที่นี่ใช้อุปกรณ์ในการรักษาร่างเอาไว้สามร้อยปีก็เป็นเพราะว่านักวิจัยคาดว่าภายในหนึ่งถึงสองร้อยปีนี้เป็นการยากที่จะคิดวิธีในการแก้ปัญหาเซลล์ได้รับผลกระทบจากการเพิ่มอุณหภูมิได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงแค่แช่แข็งเอาไว้เป็นเวลานานเอาไว้ก่อน ในอนาคตอีกหลายร้อยปีข้างหน้า เทคโนโลยีอาจจะก้าวหน้าจนสามารถแก้ปัญหานี้……”
เย่เฉินมองไปที่ไอที่พวยพุ่งออกมาจากถังแสตนเลสหมายเลขเจ็ดแล้วอมยิ้ม จากนั้นจึงเอ่ยอย่างอารมณ์ดีว่า “ไม่ต้องรอให้เทคโนโลยีก้าวหน้าแล้วล่ะ วันนี้จะจัดการแก้ปัญหานี้ซะ ผมมีวิธีที่จะทำให้เขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง!”
เฟ่ยเข่อซินได้ยินดังนั้นก็อ้าปากค้าง ราวกับอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อนึกถึงสถานะของเย่เฉินที่ไม่ใช่คนธรรมดา ของอย่างยาอายุวัฒนะเรียกได้ว่าเป็นยาวิเศษชั้นยอด เขายังทำออกมาได้ ดังนั้นการช่วยหลี่ญ่าหลินจึงใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
อีกอย่าง หากไม่สามารถจัดการได้ เย่เฉินก็คงไม่สั่งให้เธอเอาหลี่ญ่าหลินออกมา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ นางก็รีบถามเย่เฉินว่า “คุณเย่ หากคุณมีวิธีช่วยหลี่ญ่าหลินให้ฟื้นขึ้นมาจริงๆ หากหลี่ญ่าหลินฟื้นขึ้นมาแล้วเห็นคุณจะเกิดความสงสัยในสถานะของคุณหรือไม่ จากนิสัยและสไตล์ของเขา หากเขาฟื้นขึ้นมา เขาจะต้องสืบเรื่องให้ถึงที่สุดอย่างแน่นอน……”
เย่เฉินอมยิ้มแล้วกล่าวเรียบๆ ว่า “ไม่เป็นไร รอให้เขาฟื้นขึ้นมาก่อน ผมจะเปิดใจคุยกับเขา ในเมื่อผมทำอย่างสุดความสามารถจนช่วยเขาขึ้นมาได้แล้ว ผมก็จะบอกให้เขารู้ว่าผมคือใคร!”
แน่นอนว่าเย่เฉินรู้จักสไตล์การทำงานของหลี่ญ่าหลิน
ขอเพียงแค่เขาฟื้นขึ้นมา ขอเพียงแค่เขายังจำความทรงจำในอดีตได้ เขาจะต้องพยายามสืบเรื่องที่เคยเกิดขึ้นทั้งหมดก่อนหน้านี้ให้ถึงที่สุด
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาก็เอ่ยกับเฟ่ยเข่อซินว่า “คุณหนูเฟ่ยให้คนถ่ายไนโตรเจนเหลวออกมาจากถังแช่แข็งเถิด แล้วเอาหลี่ญ่าหลินแช่ไว้ในน้ำอุ่น ส่วนเรื่องที่เหลือ ผมจะเป็นคนจัดการเอง”
“ได้ค่ะคุณเย่!” แม้ว่าเฟ่ยเข่อซินจะไม่รู้ว่าเย่เฉินจะช่วยหลี่ญ่าหลินอย่างไร แต่เธอมีความเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวเย่เฉินมาก ดังนั้นจึงกล่าวกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ เพื่อให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ คุณและคุณหนูซู คุณเฉินและคุณหงไปรออยู่ที่ห้องด้านข้างก่อน เดี๋ยวฉันจะสั่งคนให้มาละลายน้ำแข็งให้เขาเดี๋ยวนี้ เมื่อทำการละลายเรียบร้อยแล้วค่อยไปเชิญคุณอีกทีค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้า เรื่องที่ตนจะช่วยหลี่ญ่าหลินนั้น ยิ่งมีคนรู้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
คนที่อยู่ตรงหน้าทั้งหมดนี้ล้วนเป็นคนที่มีความเชื่อมั้น แต่คนทำงานจะมีความเชื่อมั่นมากน้อยแค่ไหนนั้นเป็นเรื่องที่ยากจะรับประกัน เฟ่ยเข่อซินจึงต้องจัดการทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...