สำหรับยาก่อใหม่นั้น สามารถซ่อมแซมและฟื้นฟูระบบและอวัยวะแต่ละส่วนของมนุษย์ได้ยกเว้นสมองที่ไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้
ส่วนสมองของหลี่ญ่าหลินนั้นมีปราณทิพย์ของเย่เฉินคอยปกป้องอยู่ ดังนั้นในระหว่างที่กำลังทำละลายร่างกายของเขาอยู่นั้น แม้ว่าเซลล์ของร่างกายจะถูกทำลายเสียหายหนักแต่ก็ไม่ส่งผลเสียสำคัญอะไรมากนัก
เนื่องจากตอนนี้ร่างกายของเขาได้แตกเป็นร่องๆ ไปแล้ว ต่อให้เสียหายมากกว่านี้ก็ไม่ต้องกังวล และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของยาก่อใหม่ไป
หากไม่ได้เป็นเพราะเขากลัวว่าทั่วทั้งห้องนี้จะเต็มไปด้วยกลิ่นอบอวลของเนื้อนึ่ง เย่เฉินก็คงสั่งให้คนต้มน้ำเดือดอุณหภูมิเป็นร้อยองศาเพื่อเร่งความเร็วในการทำละลาย คงไม่นั่งอดทนรอให้เขาค่อยๆ ละลายแบบนี้
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เมื่อปล่อยให้น้ำอุ่นหมุนวนไปเรื่อยๆ สุดท้ายร่างแข็งๆ ของหลี่ญ่าหลินก็เริ่มอุ่นขึ้น ตอนนี้ราวกับเฟ่ยเข่อซินนึกบางอย่างขึ้นมาได้จึงรีบเอ่ยว่า “คุณเย่คะโลหิตของหลี่ญ่าหลินถูกถ่ายออกมาหมดแล้วก่อนที่จะนำไปแช่แข็ง และได้เปลี่ยนทั้งหมดเป็นของเหลวห่อหุ้มร่างกาย ทีนี้……จะไม่ส่งผลกระทบอะไรใช่ไหมคะ ต้องการให้เตรียมเลือดที่เข้ากันได้เอาไว้ก่อนหรือไม่คะ”
“ไม่ต้อง” เย่เฉินโบกมือพลางกล่าวด้วยท่าทางไร้กังวลราวกับคนลวงโลก “เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ เท่านั้น ต่อไปจะเป็นช่วงเวลาที่ต้องจับดูให้ดี”
ระหว่างที่กล่าวเขาก็เดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างๆ หลี่ญ่าหลิน จากนั้นจึงเปิดสวิตซ์น้ำในอ่างเพื่อให้น้ำอุ่นได้ในอ่างไหลออกหมด จากนั้นจึงหยิบยาก่อใหม่ออกมาหนึ่งเม็ด
เฉินเย่อดไม่ได้ที่จะวางยาก่อใหม่ไว้กลางฝ่ามือก่อนครู่หนึ่ง พลางถอนใจ “ขนาดฝันผมยังไม่กล้าจะฝันว่าตอนนี้ผมได้กลั่นยาที่มีมูลค่าที่แพงที่สุดออกมาได้ และกำลังจะช่วยชีวิตคนคนแรกที่เขาจะต้องมาตามสืบผมภายหลังและจับตัวผมไว้สอบสวนที่อเมริกา”
“หากไม่เห็นแก่ที่ว่าคุณตายเพราะตระกูลอาน ผมคงไม่มีทางเสียยาที่ยากจะประเมิณมูลค่านี้กับคุณให้เปลืองแน่ คิดเสียว่าเป็นการชดใช้บุญคุณที่คุณช่วยครอบครัวของตากับยายผมไว้ก็แล้วกัน!”
ทว่าตอนนี้ในหลอดเลือดภายในร่างกายไม่มีเลือดอีกแล้ว สิ่งที่เข้ามาแทนที่ก็คือของเหลวเย็นๆ ที่ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้
ทว่าด้วยการทำงานของยาก่อใหม่ อวัยวะภายในของเขาที่มีหน้าที่ในการผลิตโลหิตก็เริ่มกลับมาทำงานที่ละส่วน จากนั้นเลือดสดๆ ที่ถูกผลิตใหม่จำนวนมากก็ถูกผลิตออกมา ส่วนของเหลวเย็นๆ ที่ห่อหุ้มร่างกายก็ถูกแรงดันเลือดขับออกไปจากร่างกาย
หลังจากนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มมีอุณหภูมิเช่นอย่างแต่ก่อน ในเวลาเดียวกันรอยแผลบนร่างกายของเขาก็เริ่มกลับมาประสานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว
คนอื่นๆ มองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของหลี่ญ่าหลิน พวกเขาเพียงเห็นว่า ผิวหนังของหลี่ญ่าหลินเริ่มเปลี่ยนจากสีขาวซีดกลับมามีสีของโลหิตอีกครั้ง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...