ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4793

สำหรับยาก่อใหม่นั้น สามารถซ่อมแซมและฟื้นฟูระบบและอวัยวะแต่ละส่วนของมนุษย์ได้ยกเว้นสมองที่ไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้

ส่วนสมองของหลี่ญ่าหลินนั้นมีปราณทิพย์ของเย่เฉินคอยปกป้องอยู่ ดังนั้นในระหว่างที่กำลังทำละลายร่างกายของเขาอยู่นั้น แม้ว่าเซลล์ของร่างกายจะถูกทำลายเสียหายหนักแต่ก็ไม่ส่งผลเสียสำคัญอะไรมากนัก

เนื่องจากตอนนี้ร่างกายของเขาได้แตกเป็นร่องๆ ไปแล้ว ต่อให้เสียหายมากกว่านี้ก็ไม่ต้องกังวล และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของยาก่อใหม่ไป

หากไม่ได้เป็นเพราะเขากลัวว่าทั่วทั้งห้องนี้จะเต็มไปด้วยกลิ่นอบอวลของเนื้อนึ่ง เย่เฉินก็คงสั่งให้คนต้มน้ำเดือดอุณหภูมิเป็นร้อยองศาเพื่อเร่งความเร็วในการทำละลาย คงไม่นั่งอดทนรอให้เขาค่อยๆ ละลายแบบนี้

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เมื่อปล่อยให้น้ำอุ่นหมุนวนไปเรื่อยๆ สุดท้ายร่างแข็งๆ ของหลี่ญ่าหลินก็เริ่มอุ่นขึ้น ตอนนี้ราวกับเฟ่ยเข่อซินนึกบางอย่างขึ้นมาได้จึงรีบเอ่ยว่า “คุณเย่คะโลหิตของหลี่ญ่าหลินถูกถ่ายออกมาหมดแล้วก่อนที่จะนำไปแช่แข็ง และได้เปลี่ยนทั้งหมดเป็นของเหลวห่อหุ้มร่างกาย ทีนี้……จะไม่ส่งผลกระทบอะไรใช่ไหมคะ ต้องการให้เตรียมเลือดที่เข้ากันได้เอาไว้ก่อนหรือไม่คะ”

“ไม่ต้อง” เย่เฉินโบกมือพลางกล่าวด้วยท่าทางไร้กังวลราวกับคนลวงโลก “เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ เท่านั้น ต่อไปจะเป็นช่วงเวลาที่ต้องจับดูให้ดี”

ระหว่างที่กล่าวเขาก็เดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างๆ หลี่ญ่าหลิน จากนั้นจึงเปิดสวิตซ์น้ำในอ่างเพื่อให้น้ำอุ่นได้ในอ่างไหลออกหมด จากนั้นจึงหยิบยาก่อใหม่ออกมาหนึ่งเม็ด

เฉินเย่อดไม่ได้ที่จะวางยาก่อใหม่ไว้กลางฝ่ามือก่อนครู่หนึ่ง พลางถอนใจ “ขนาดฝันผมยังไม่กล้าจะฝันว่าตอนนี้ผมได้กลั่นยาที่มีมูลค่าที่แพงที่สุดออกมาได้ และกำลังจะช่วยชีวิตคนคนแรกที่เขาจะต้องมาตามสืบผมภายหลังและจับตัวผมไว้สอบสวนที่อเมริกา”

“หากไม่เห็นแก่ที่ว่าคุณตายเพราะตระกูลอาน ผมคงไม่มีทางเสียยาที่ยากจะประเมิณมูลค่านี้กับคุณให้เปลืองแน่ คิดเสียว่าเป็นการชดใช้บุญคุณที่คุณช่วยครอบครัวของตากับยายผมไว้ก็แล้วกัน!”