อานโฉงชิวคิดก่อนจะกล่าวว่า “หรือจะบอกไปว่าแกถูกบังคับให้เกษียณก่อนกำหนด ก็เลยไม่ค่อยสบอารมณ์หนัก จึงหนีไปพักผ่อนที่อื่น?”
หลี่ญ่าหลินกล่าวอย่างกระอักกระอ่วน “มันจะดูไม่รับผิดชอบเกินไปไหม หากลูกสาวของฉันไม่ได้บอกก่อนว่าเธอท้อง ถ้าฉันอธิบายแบบนี้ก็ยังพอจะถูไถไปได้ แต่ประเด็นสำคัญคือลูกบอกฉันแล้วว่าเธอท้อง เรื่องน่ายินดีขนาดนี้ สุดท้ายฉันกลับแอบหนีไปพักผ่อนเพราะอารมณ์ไม่ดี นี่ไม่เท่ากับเป็นการแขวนคอตัวเองหรือ……”
อานโฉงชิวตีปากตัวเองแล้วกล่าวว่า “เฮ้อ แกหายไปตั้งหลายวันโดยไม่รู้อะไรเลย แถมยังติดสำคัญเรื่องที่ลูกสาวของแกท้องอีก หากไม่เล่าความจริง ก็ไม่รู้จะหาคำอธิบายดีๆ อะไรได้……”
ในตอนนั้นคนในตระกูลอานต่างพากันกลุ้มใจ เพราะพวกเขารู้สถานการณ์ภายในครอบครัวของหลี่ญ่าหลินดี เมียและลูกของเขาแยกบ้านกับเขาไปนานแล้ว จึงไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่นัก
และในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้เขายังมาหายตัวไปอีก แถมยังไม่สามารถบอกความจริงกับลูกเมียได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรงราวกับไม่มีวิธีการใดรับมือได้เลย
การกลับบ้านของหลี่ญ่าหลินครั้งนี้ คงจะหนีการมีปากเสียงกับภรรยาไม่พ้น
ในขณะที่ทุกคนกำลังกลุ้มใจอยู่กับเรื่องของหลี่ญ่าหลิน เฟ่ยเข่อซินก็นึกบางอย่างออกจึงเอ่ยปากว่า “พล.ต.ท.หลี่ ฉันมีวิธีค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะรับได้หรือไม่”
หลี่ญ่าหลินรีบกล่าวว่า “คุณหนูเฟ่ยไม่ต้องเกรงใจข้าเลย มีความคิดอะไรดีๆ ก็เสนอมาได้เลย ไม่ว่าจะใช้ได้หรือไม่ หลี่ญ่าหลินล้วนรู้สึกซาบซึ้งใจมาก”
“จนกระทั่งถึงตอนที่ผมโดนบังคับให้เออรี่ ทำให้นักสืบเชื้อสายจีนคนนี้ต้องเสียชื่อ เธอถึงจะเริ่มมาปลอบใจผม แถมยังบอกผมด้วยว่าเธอกำลังท้อง และอยากให้ผมกลับไปอยู่กับพวกเธอสองแม่ลูก……”
“คนเป็นพ่ออย่างผมก็เข้าใจดีว่าลูกสาวกำลังปลอบใจผม จึงยอมลดทิฐิและยอมเสียหน้าเพื่อให้กำลังใจผม……”
“แต่ถ้าผมกลับไปแล้วบอกว่า เพราะจิตใจของผมที่ไม่สงบ จึงไม่ยอมรับกำลังใจที่เธอให้ไม่สนใจข่าวการตั้งครรภ์ของเธอ แต่กลับหายตัวไปหลายวันเพื่อสืบคดี ผมคิดว่าเธอต้องผิดหวังในตัวผมแน่……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...