ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4815

อานโฉงชิวคิดก่อนจะกล่าวว่า “หรือจะบอกไปว่าแกถูกบังคับให้เกษียณก่อนกำหนด ก็เลยไม่ค่อยสบอารมณ์หนัก จึงหนีไปพักผ่อนที่อื่น?”

หลี่ญ่าหลินกล่าวอย่างกระอักกระอ่วน “มันจะดูไม่รับผิดชอบเกินไปไหม หากลูกสาวของฉันไม่ได้บอกก่อนว่าเธอท้อง ถ้าฉันอธิบายแบบนี้ก็ยังพอจะถูไถไปได้  แต่ประเด็นสำคัญคือลูกบอกฉันแล้วว่าเธอท้อง เรื่องน่ายินดีขนาดนี้ สุดท้ายฉันกลับแอบหนีไปพักผ่อนเพราะอารมณ์ไม่ดี นี่ไม่เท่ากับเป็นการแขวนคอตัวเองหรือ……”

อานโฉงชิวตีปากตัวเองแล้วกล่าวว่า “เฮ้อ แกหายไปตั้งหลายวันโดยไม่รู้อะไรเลย แถมยังติดสำคัญเรื่องที่ลูกสาวของแกท้องอีก หากไม่เล่าความจริง ก็ไม่รู้จะหาคำอธิบายดีๆ อะไรได้……”

ในตอนนั้นคนในตระกูลอานต่างพากันกลุ้มใจ เพราะพวกเขารู้สถานการณ์ภายในครอบครัวของหลี่ญ่าหลินดี เมียและลูกของเขาแยกบ้านกับเขาไปนานแล้ว จึงไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่นัก

และในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้เขายังมาหายตัวไปอีก แถมยังไม่สามารถบอกความจริงกับลูกเมียได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรงราวกับไม่มีวิธีการใดรับมือได้เลย

การกลับบ้านของหลี่ญ่าหลินครั้งนี้ คงจะหนีการมีปากเสียงกับภรรยาไม่พ้น

ในขณะที่ทุกคนกำลังกลุ้มใจอยู่กับเรื่องของหลี่ญ่าหลิน เฟ่ยเข่อซินก็นึกบางอย่างออกจึงเอ่ยปากว่า “พล.ต.ท.หลี่ ฉันมีวิธีค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะรับได้หรือไม่”

หลี่ญ่าหลินรีบกล่าวว่า “คุณหนูเฟ่ยไม่ต้องเกรงใจข้าเลย มีความคิดอะไรดีๆ ก็เสนอมาได้เลย ไม่ว่าจะใช้ได้หรือไม่ หลี่ญ่าหลินล้วนรู้สึกซาบซึ้งใจมาก”

“จนกระทั่งถึงตอนที่ผมโดนบังคับให้เออรี่ ทำให้นักสืบเชื้อสายจีนคนนี้ต้องเสียชื่อ เธอถึงจะเริ่มมาปลอบใจผม แถมยังบอกผมด้วยว่าเธอกำลังท้อง และอยากให้ผมกลับไปอยู่กับพวกเธอสองแม่ลูก……”

“คนเป็นพ่ออย่างผมก็เข้าใจดีว่าลูกสาวกำลังปลอบใจผม จึงยอมลดทิฐิและยอมเสียหน้าเพื่อให้กำลังใจผม……”

 “แต่ถ้าผมกลับไปแล้วบอกว่า เพราะจิตใจของผมที่ไม่สงบ จึงไม่ยอมรับกำลังใจที่เธอให้ไม่สนใจข่าวการตั้งครรภ์ของเธอ แต่กลับหายตัวไปหลายวันเพื่อสืบคดี ผมคิดว่าเธอต้องผิดหวังในตัวผมแน่……”