ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4816
เฟ่ยเข่อซินอมยิ้มแล้วกล่าวว่า “อันที่จริงเรื่องนี้ก็อธิบายไม่อยากเท่าไหร่ คุณเพียงบอกว่าตอนนั้นฉันไปหาคุณเพื่อขอให้คุณช่วยและเสนอว่าจะให้ค่าตอบแทนคุณอย่างดี และคุณตั้งใจจะปฏิเสธ แต่เมื่อคิดถึงว่าตนเองกำลังจะเป็นคุณตาแล้วก็รู้สึกดีใจและอยากสร้างอนาคตที่ดีให้กับเด็ก ก็เลยตัดสินใจว่าจะทำงานเพื่อเงินก้อนนี้ ความตั้งใจของคุณทำไปเพื่อเด็กที่ยังไม่เกิด และก็เพื่อต้องการจะสืบคดีด้วย ฉันเชื่อว่าพวกเธอจะต้องเข้าใจ”
ระหว่างที่กล่าวเฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยอีกว่า “เดี๋ยวฉันจะออกเช็คสิบล้านดอลล่าห์ให้คุณ คุณเอาเช็คกลับไปด้วยแล้วมอบให้ลูกสาวของคุณแล้วค่อยอธิบายเรื่องราวให้เธอฟัง บอกเธอว่านี่คือค่าตอบแทนที่ฉันให้คุณ คุณมอบเงินก้อนนี้ให้หลานที่ยังไม่เกิด ฉันเชื่อว่าเธอจะต้องซาบซึ้งในความปรารถนาดีของว่าที่คุณตาแน่”
เมื่อได้ยินว่าเฟ่ยเข่อซินจะออกเช็คให้เขาสิบล้านดอลล่าห์ หลี่ญ่าหลินก็ตั้งใจจะปฏิเสธออกไปทันที
เขาจึงกล่าวออกไปอย่างลนลาน “คุณหนูเฟ่ยช่วยผมมาตั้งหลายเรื่องแล้ว ผมจะรับเงินก้อนนี้ไว้ได้อย่างไร……”
คุณท่านอานฉี่ซานตบเข่าฉาดแล้วกล่าวอย่างตื้นตันว่า “วิธีการนี้ของคุณหนูเฟ่ยยอดเยี่ยมมาก! ไร้ที่ติ! ไร้ที่ติจริงๆ!”
จากนั้นจึงหันไปหาหลี่ญ่าหลินแล้วกล่าวว่า “ญ่าหลินไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรอก คุณหนูเฟ่ยให้เงินก้อนนี้ก็เพื่อให้คุณสามารถอธิบายเรื่องราวกับลูกเมียของคุณได้อย่างไม่มีปัญหา ทำให้ลูกเมียไม่ทะเลาะกับคุณ และยังทำให้พวกเธอรู้สึกว่าคุณเห็นพวกเธอสำคัญมาก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ความขัดแย้งทุกอย่างในเรื่องนี้ก็จะคลี่คลาย ไปสืบคดีอย่างสมเหตุสมผล”
อานฉี่ซานชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา “ฉันเคยพูดเอาไว้จริงๆ ได้ เรื่องนี้ฉันจะจัดการให้!”
กล่าวจบเขาก็หันไปมองอานโฉงชิวแล้วกำชับว่า “โฉงชิว เรื่องนี้ฉันมอบแกเป็นคนจัดการ หาเวลานัดลูกสาวของญ่าหลิน และลูกเขยมาพูดคุยกัน ไม่ว่าเด็กที่เกิดมาจะเป็นหญิงหรือชาย ขอเพียงลูกเขยของญ่าหลินยอมให้ลูกใช้นามสกุลหลี่ ตระกูลอานก็จะทำกองทุนทรัสต์ให้เด็กเป็นจำนวนหนึ่งร้อยล้านดอลล่าห์”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...