ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4818

มันคือความจริง คำพูดของคุณท่านมีเหตุผลมากกว่าเหตุผลของเขา

อานโฉงชิวที่อยู่ข้างๆ จึงกล่าวเตือนว่า “ญ่าหลิน อย่าลืมว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับเรื่องการยกฐานะทางสังคมของเลือดเนื้อตระกูลหลี่ด้วย ไม่ต้องพูดแล้ว แกก็รู้นิสัยของคุณท่านดี อย่าพยายามดื้อรั้นอีกต่อไปเลย”

หลี่ญ่าหลินนึกถึงคำพูดของคุณท่านที่พูดกับตนเองตอนที่อยู่ในห้องวีไอพีก่อนที่การแสดงจะเริ่มขึ้น

ให้ลูกของลูกสาวที่กำลงจะเกิดออกมาใช้นามสกุลหลี่ วิธีการนี้แม้ว่าจะหัวโบราณไปหน่อย แต่แน่นอนว่าตรงกับใจลึกๆ ของเขา

ถ้าอยากให้ตระกูลของตนเองสืบทอดต่อไป เงื่อนไขที่สำคัญที่สุดก็คือจะต้องใช้นามสกุลนี้ต่อไป หากสามารถทำเรื่องนี้ได้ ตอนที่ตนเองตายไปก็คงไม่รู้สึกละอายใจต่อบรรพบุรุษ

คิดไปคิดมาแล้ว เขาก็ประสานมือคารวะคุณท่านใหญ่แล้วกล่าวอย่างจริงใจว่า “คุณลุงอาน บุญคุณนี้ของท่าน ญ่าหลินจะจดจำเอาไว้ในใจ!”

อานฉี่ซานกล่าวอย่างจริงจังว่า “วันหลังก็ไม่ต้องพูดเรื่องใครมีบุญคุณต่อใครอีกแล้ว เวลาที่จะมาถึงในวันข้างหน้า พวกเราต้องช่วยเหลือกัน สนับสนุนซึ่งกันและกัน”

หลี่ญ่าหลินพยักหน้าอย่างหนักแน่น อานโฉงชิวที่อยู่ด้านข้างพลันนึกบางอย่างออก จึงกล่าวกับหลี่ญ่าหลินว่า “จริงสิญ่าหลิน ไม่กี่วันก่อนหน้านี้พี่สะใภ้มาที่นิวยอร์ก แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเธอยังอยู่ที่นิวยอร์กไหม จะโทรไปถามเธอดีไหม”

หลี่ญ่าหลินรีบกล่าวว่า “ใช่ๆๆ  นายช่วยถามให้หน่อยว่าเธออยู่ที่ไหน ถ้าเธออยู่ที่นิวยอร์ก ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้เลย!”

“ได้สิ” หลังจากตอบรับคำ เขาก็ถามญ่าหลินอีก “ถ้าพี่สะใภ้อยู่ที่นิวยอร์ก ถ้าเธอถามว่าได้ข่าวคราวของคแกบ้างไหม จะให้ฉันพูดไปตามตรงหรือว่าโกหกไปก่อน แล้วให้แกกลับไปเซอร์ไพร์สเอง”

หลี่ญ่าหลินคิดก่อนจะเอ่ยปากว่า “ถ้าเธอถาม แกก็บอกเธอไปว่าหาเบาะแสได้แล้ว แต่อยากคุยกับเธอต่อหน้ามากกว่า แล้วแกก็นัดเจอกับเธอ ตอนนั้นฉันจะไปเซอร์ไพร์สเธอเอง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน