ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4820
อานโฉงชิวพูดแซวว่า “ได้เลยญ่าหลิน เดี๋ยวนี้แกรู้จักทำอะไรโรแมนติกกับเขาบ้างแล้วนะ รอก่อน เดี๋ยวฉันจัดการให้!”
ตอนนี้นายหญิงใหญ่ยิ้มพลางเอ่ยว่า “พวกเราไปกินข้าวที่ห้องอาหารกันเถิด กินไปคุยไปดีกว่า!”
คุณท่านใหญ่ยิ้ม “ดี กินไปคุยไป!”
จากนั้นเขาก็หันไปมองเฟ่ยเข่อซินแล้วกล่าวว่าอย่างมีมารยาทว่า “คุณหนูเฟ่ยเป็นแขกคนสำคัญ เชิญก่อนได้เลยจ้ะ!”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวอย่างปลื้มใจว่า “คุณท่านอานเกรงใจเกินไปแล้ว คุณท่านเป็นเจ้าตระกูลต้องเชิญคุณท่านก่อนค่ะ”
อานฉี่ซานกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณหนูเฟ่ยไม่ได้เป็นเพียงแขกคนสำคัญเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลอานด้วย คุณหนูไม่ต้องเกรงใจอะไรตระกูลอานอีกต่อไปแล้ว”
เขายังกล่าวต่อไปด้วยสีหน้าจริงจัง “คุณหนูเฟ่ย สมองของฉันคงไม่ดีเหมือนเดิมแล้ว วันหน้าหากตระกูลเฟ่ยมีอะไรให้ตระกูลอานช่วยเหลือ หนูติดต่อข่ายเฟิงได้เลย ข่ายเฟิงมีหน้าที่รับผิดชอบติดต่อกับคนนอกตระกูลอยู่แล้ว หนูบอกแค่คำเดียว ตระกูลอานจะต้องช่วยเหลืออย่างเต็มที่!”
พูดจบก็หันไปมองข่ายเฟิง แล้วถามว่า “ข่ายเฟิง แกได้ยินที่ฉันพูดใช่ไหม”
พี่รองข่ายเฟิงกล่าวตอบออกมาทันที “พ่อวางใจได้เลย วันหน้าหากคุณหนูเฟิงเอ่ยปาก ตระกูลอานจะต้องทำตามความต้องการของคุณหนูเฟิงอย่างสุดความสามารถ!”
เฟ่ยเข่อซินไม่นึกฝันว่าคุณท่านตระกูลอานจะให้คำมั่นสัญญาเรื่องสำคัญกับตนแบบนี้
แม้ว่าตระกูลเฟ่ยจะเป็นตระกูลที่มีความยิ่งใหญ่ในบรรดาเศรษฐี แต่เมื่อเทียบกับตระกูลอานแล้วก็ยังห่างชั้นกันอยู่มาก
อานโฉงชิวกล่าวอย่างชื่นชมว่า “ถูกต้อง ถ้าแกรู้สึกว่าตัวเองพูดได้ไม่คล่องเท่าไหร่ก็พูดให้น้อยๆ หรือไม่ต้องพูดไปเลย แล้วให้คุณหนูเฟ่ยพูดแทน คำพูดของคุณหนูเฟ่ยสมบูรณ์แบบมาก ขอแค่อย่าสร้างเรื่อง วันนี้เราจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างแน่นอน”
หลี่ญ่าหลินพยักหน้าแล้วมองเฟ่ยเข่อซินอย่างซาบซึ้งพลางเอ่ยปากว่า “งั้นอีกเดี๋ยวถ้าพวกเธอมาถึงก็รบกวนคุณหนูเฟ่ยช่วยหน่อยนะครับ……”
สิบนาทีผ่านไป
เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งลงจอดบนดาดฟ้า อานโฉงชิวขึ้นไปรับด้วยตนเอง
เมื่อเฉินจุนเหมยเห็นอานโฉงชิวก็เค้นถามอย่างตื่นเต้น “โฉงชิวคะ สรุปแล้วคุณได้ข่าวคราวอะไรของญ่าหลินบ้าง ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน เขาไม่เป็นไรใช่ไหม”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...