ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4832

“ก็ได้......” เมื่อเห็นว่าเย่เฉินไม่ยินยอมจะเปิดเผย อิโตะ นานาโกะจึงทำได้เพียงค่อยๆ พยักหน้าแล้วกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม: “ฝีมือทางการแพทย์ของเย่เฉินซังเก่งกาจมาก ครั้งที่แล้วข้าได้รับบาดเจ็บสาหัส แล้วร่างกายของโอโต้ซังก็อ่อนแอเป็นอย่างมากหลังจากการผ่าตัด เป็นเย่เฉินทั้งนั้นที่รักษาให้ดีขึ้น เชื่อว่าครั้งนี้ก็ย่อมให้โอโต้ซังและทานากะซังได้รับประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยอย่างแน่นอน!”

เอมิ อีโตะ ท่านอาของอิโตะ นานาโกะที่อยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา: “หวังว่าต่อไปโอนิจังจะสามารถดึงสติกลับมาได้ ทุกวันล้วนมีสภาพท่าทีราวกับคนตาย ก็ทำให้คนไม่มีทางเลี่ยงจริงๆ อะนะ......วันนี้เขาอายุเพียงแค่ 50 ปีเท่านั้น แต่เมื่อเทียบกับโอโต้ซังที่อายุ 70 ปีเมื่อตอนนั้นยังดูแก่กว่าอย่างเห็นได้ชัดเลย”

อิโตะ นานาโกะหวนนึกคิดกลับไปถึงสภาพของท่านปู่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมาอย่างเห็นด้วย: “ตอนที่โอนิจังยังมีชีวิตอยู่ก็ดูมีความสุขจริงๆ อะนะ......ดูแข็งแกร่งยิ่งกว่าโอโต้ซังในตอนนี้เยอะเลย”

ในขณะที่พูดอยู่นั้น อิโตะ นานาโกะก็รีบกล่าวกับท่านอาอีกว่า: “แต่ว่าท่านอย่าพูดคำพูดเช่นนี้ต่อหน้าโอโต้ซังเด็ดขาดเชียวนะ คนอย่างเขาคนนี้ที่จริงก็เป็นคนที่รักหน้าตายิ่งกว่าอะไรเลยล่ะ......”

เอมิ อีโตะกล่าวพร้อมกับพยักหน้า: “อันนั้นแน่นอนอยู่แล้ว......นิสัยแย่ๆ เช่นนั้นของเขาในตอนนี้ ฉันก็ไม่กล้าจะไปยั่วโมโหเขาหรอก......”

และในตอนนี้เอง ทั้งสงอคนที่หใดสติไปในอ่างอาบน้ำต่างไม่ได้รับรู้ถึงองค์ประกอบร่างกายช่วงขาทั้งสองข้างของตนเลย ได้เกิดการซ่อมแซมฟื้นฟูอย่างรวดเร็วราวกับเป็นการพิมพ์ภาพสามมิติก็ว่าได้เริ่มจากบริเวณปากบาดแผลที่ถูกตัดขาดนั้น

เพียงแต่ว่าพลังงานใหม่ที่ก่อใหม่ออกมาจากขาที่ถูกตัดออกเช่นนี้นั้นมาจากฤทธิ์ยาในยาก่อใหม่และปราณทิพย์ ราวกับว่าไม่ได้เกี่ยวพันใดๆ กับร่างกายของนางาฮิโกะ อิโตะเลย

พ่อบ้านของตระกูลอิโตะเริ่มค้นพบรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เขาพบว่า แม้ว่านางาฮิโกะ อิโตะนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ระดับของเหลวของโคลนเสริมความงามพวกนั้นในอ่างอาบน้ำดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เขายังรู้สึกว่าตนเองตาลายไป ก็เลยจ้องไปยังผิวน้ำอย่างละเอียดอยู่นานมาก เพื่อให้มั่นใจว่าระดับของเหลวในอ่างอาบน้ำเพิ่มขึ้นไม่หยุดจริงๆ