ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 484
บทที่ 484
หม่าหลันเห็นเธอทิ้งสองบ่วงออกมา เธอก็ดีใจอย่างอดไม่ได้ รีบผลักไพ่ และร้องว่า: "ฮ่าฮ่า ฉันกินเรียบ! สองบ่วง! "
"ไอ้หยา! " เหอเหลียนพูดอย่างจงใจอารมณ์เสีย: "ทำไมมือฉันมันไม่เชื่อฟังฉันล่ะเนี่ย ทำไมฉันถึงได้ทิ้งไพ่ใบนี้ไป! "
หม่าหลันรีบพูด: "อ้าวพี่เหลียน เราตกลงกันแล้ว ถ้าทิ้งไพ่ก็เท่ากับตาย จะเอากลับไปไม่ได้! "
เหอเหลียนพูดว่า: “ไม่ต้องห่วง น้องหม่าหลัน ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น รอบนี้ฉันเป็นคนเตี่ยนเผ้า เงินน่ะให้เธออย่างแน่นอน”
เฉียนหงเย่นก็ช่วยพูดว่า: “ใช่แล้วหม่าหลัน สำหรับพี่เหลียนการเล่นไพ่นกกระจอกด้วยเงินหนึ่งพันหยวนนั้น เป็นเงินเพียงเล็กน้อย! ล้วนเล่นเพื่อความสนุกเป็นหลัก "
ในเวลานี้เหอเหลียนได้มอบเงินจำนวนสองหมื่นสี่พันหยวนให้หม่าหลัน และพูดว่า: "ของเธอนี่ทั้งหมดยี่สิบสี่ฟานใช่ไหม? ทั้งหมดสองหมื่นสี่ เธอลองนับสิ"
หม่าหลันรู้สึกตื่นเต้น รับเงินและนับอย่างลวกๆ วางมันไว้ข้างๆ อย่างตื่นเต้น และเล่นไพ่นกกระจอกกับพวกเธอต่อ
หลังจากนั้น โชคไพ่ของหม่าหลันก็ดีอย่างน่าประหลาดใจ
ไม่ว่าจะเป็นไพ่ในมือทั่วไป ล้วนดีอย่างน่าประหลาดใจ
ควบคู่ไปกับความช่วยเหลือของเฉียนหงเย่น หม่าหลันมักจะชนะตลอด
หลังจากไพ่สามรอบ หม่าหลันแพ้ทั้งหมดสองตา ตาที่เหลือชนะตลอด ไพ่นกกระจอกทั้งสามรอบก็ชนะได้เงินมากว่าสามแสนหยวน!
เมื่อก่อนที่เธอเล่นไพ่นกกระจอก ชนะมากสุดก็ได้เงินแค่หมื่นกว่าหยวน ไม่เคยเห็นเงินจำนวนมากเท่านี้มาก่อน พอนับเงิน ก็พบว่าตัวเองชนะได้เงินกว่าสามแสนหยวน และเธอก็ตื่นเต้นจนดวงตากลายเป็นสีแดง!
ในเวลานี้ เมื่อไพ่ถูกสับอีกครั้ง เฉียนหงเย่นเห็นว่าไฟกำลังได้ที่ ก็อดไม่ได้จึงไอเล็กน้อย
เหอเหลียนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะไพ่ สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย และรู้ทันทีว่า ถึงเวลาเก็บแหแล้ว
ให้อาหารหมูจนหมูอิ่มแล้ว ก็ได้เวลาฆ่าหมู!
ดีไม่ดีบางทีไพ่ไม่ดีก็อาจเสียเงินห้าหรือหกแสน น่ากลัวเกินไปแล้ว
ในเวลานี้เฉียนหงเย่นขยิบตาให้เธอเสมอ และในเวลาเดียวกันก็พูดด้วยรอยยิ้ม: "หนึ่งหมื่นถือว่ายังดีนะ หม่าหลันเธอมือขึ้นขนาดนี้ ถ้าเล่นที่หนึ่งหมื่นจริงๆ วันนี้อย่างต่ำก็ได้ห้าล้านหยวนเลยนะ! "
เมื่อได้ยินว่าห้าล้านหยวน สติของหม่าหลันก็หายไปหมด
ถ้าหากตัวเองไม่ตอบรับ เหอเหลียนอาจจะขอให้เพื่อนบ้านมาช่วยเธอเล่น แล้วตัวเองจะไปหาคนโง่ที่ไหนมา เพื่อสร้างรายได้หลักล้านให้กับตัวเอง?
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น และพูดว่า: "ได้! งั้นก็เริ่มที่หนึ่งหมื่นหยวน! "
"OK! " เหอเหลียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: "มาเริ่มกันเลย! เงินเยอะเกินไป เราใช้ธนาคารบนมือถือโอนเงินเถอะ จะได้สะดวก"
ทั้งสามคนต่างเห็นด้วย และพูดว่า: "ดี ฉันจะเล่นหนึ่งหมื่นหยวน! "
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...