ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 485
บทที่485
หลังจากตกลงกันแล้ว ทุกคนก็เริ่มจั่วไพ่อีกครั้ง
หลังจากหม่าหลันจั่วไพ่ทั้งหมดแล้ว เขาก็พลิกไพ่ที่เทงอยู่ขึ้นมา และเรียงไพ่ ตื่นเต้นจนแทนจะกรีดร้องออกมา!
ไพ่ของเธอ เป็นไพ่เทง!
ไพ่เทง คือไพ่ที่จั่วขึ้นมา ก็เทงไพ่แล้ว!
นี่ต้องโชคดีขนาดไหน ถึงได้มีไพ่ที่ดีขนาดนี้!
ยิ่งไปกว่านั้น ไพ่ที่เธอชนะนั้นเป็นไพ่ที่ได้ง่ายมาก ในมือมีคู่เจ็ดแปดบ่วงได้หกบ่วงกับเก้าบ่วงก็ชนะ
โดยปกติแล้ว หนึ่งบ่วง เก้าบ่วงอยู่ในมือของคนอื่นถ้าไม่หากพวกเขาไม่ได้ไพ่คู่หรือไพ่เรียง มันก้จะถูกทิ้งแน่นอน หรือก็คือ จากนี้ไป ขอแค่มีคนทิ้งเก้าบ่วง ตัวเองก็จะกินเรียบ!
ยิ่งไปกว่านั้นการเทงไพ่แบบนี้ ถือว่าเทงได้เลย สามารถได้รับผลคูณสูงสุด!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นที่จะเทง ไพ่ทั้งหมด และพูดอย่างตื่นเต้นว่า: "ฉันเทงไพ่แล้ว! "
เหอเหลียนพูดด้วยความประหลาดใจ: "น้องหม่าหลันเก่งมากเลยนะ เพิ่งเริ่มก็เทงแล้ว?”
"ใช่! " หม่าหลันกลั้นยิ้มแล้วพูดว่า: "ก็ไม่รู้ว่าทำไม วันนี้มือขึ้นมาก! "
เหอเหลียนพยักหน้า พูดว่า: "ดูเหมือนว่าวันนี้เธอถูกกำหนดให้ชนะ"
พูดจบ หลังจากเหอเหลียนที่นั่งอยู่เรียงไพ่แล้ว ก็คว่ำไพ่ทั้งสี่ใบลง พูดว่า: "น๊อคมืด! "
หม่าหลันประหลาดใจและพูดว่า: "ไอ้หยา พี่เหลียนเริ่มไพ่ก็น๊อคมืด สุดยอดเลย! "
เหอเหลียนยิ้มแล้วพูด: "เธอยังไม่เห็นไพ่ใบอื่นของฉัน แย่จะตาย!”
หม่าหลันเตือน: "ใช่แล้วพี่เหลียน ถ้าเทงไพ่ ต้องหงายไพ่น๊อคมืดขึ้นนะ! "
"แน่นอน! " เหอเหลียนพยักหน้า ยิ้มและพูด: "เทงไพ่ก็ต้องหงายให้เธอดูอยู่แล้ว ไม่ต้องกังวล! "
เพราะหม่าหลันขานเทงไพ่แล้ว ดังนั้นเธอจะไม่สามารถเปลี่ยนเป็นกินเรียบได้ ในตอนนี้ทำได้เพียงจับหรือรอจนกว่าจะมีคนเตี่ยนเผ้าเท่านั้น
ถ้าเฉียนหงเย่นทิ้งหกบ่วงด้วยตัวเองแล้วเตี่ยนเผ้า ถ้างั้นก็ไม่เกรงใจแล้ว เฉียนหงเย่นจำเป็นต้องให้เงินตัวเอง!
เมื่อถึงตาของหม่าหลันจั่วไพ่อีกครั้ง เธอกำลังจะยื่นมือไปจับ ก็รู้สึกเหมือนเป็นตัวบ่วง เธอก็รู้สึกตื่นเต้นทันที และเมื่อเธอจับมันขึ้นมาดูก็รู้สึกผิดหวังอีกครั้ง
มันเป็นตัวแปดบ่วง
เฮงซวยเอ๊ย!
ถ้าเล็กกว่านี้หน่อย ให้ตัวเองจับได้หกบ่วง ตัวเองก็ชนะด้วยการจั่วไพ่แล้ว!
ถ้าเป็นอย่างนั้น แต่ละคนคนละหกแสนสี่หมื่น นั่นคือเกือบสองล้านหยวน!
แต่ว่าหม่าหลันยังคงปลอบใจตัวเองในใจ แปดบ่วงก็มาละ หกบ่วงก็อยู่ไม่ไกลแล้ว?
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงทิ้งแปดบ่วงไป และพูดว่า: "แปดบ่วง! "
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...