ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 485

บทที่485

หลังจากตกลงกันแล้ว ทุกคนก็เริ่มจั่วไพ่อีกครั้ง

หลังจากหม่าหลันจั่วไพ่ทั้งหมดแล้ว เขาก็พลิกไพ่ที่เทงอยู่ขึ้นมา และเรียงไพ่ ตื่นเต้นจนแทนจะกรีดร้องออกมา!

ไพ่ของเธอ เป็นไพ่เทง!

ไพ่เทง คือไพ่ที่จั่วขึ้นมา ก็เทงไพ่แล้ว!

นี่ต้องโชคดีขนาดไหน ถึงได้มีไพ่ที่ดีขนาดนี้!

ยิ่งไปกว่านั้น ไพ่ที่เธอชนะนั้นเป็นไพ่ที่ได้ง่ายมาก ในมือมีคู่เจ็ดแปดบ่วงได้หกบ่วงกับเก้าบ่วงก็ชนะ

โดยปกติแล้ว หนึ่งบ่วง เก้าบ่วงอยู่ในมือของคนอื่นถ้าไม่หากพวกเขาไม่ได้ไพ่คู่หรือไพ่เรียง มันก้จะถูกทิ้งแน่นอน หรือก็คือ จากนี้ไป ขอแค่มีคนทิ้งเก้าบ่วง ตัวเองก็จะกินเรียบ!

ยิ่งไปกว่านั้นการเทงไพ่แบบนี้ ถือว่าเทงได้เลย สามารถได้รับผลคูณสูงสุด!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นที่จะเทง ไพ่ทั้งหมด และพูดอย่างตื่นเต้นว่า: "ฉันเทงไพ่แล้ว! "

เหอเหลียนพูดด้วยความประหลาดใจ: "น้องหม่าหลันเก่งมากเลยนะ เพิ่งเริ่มก็เทงแล้ว?”

"ใช่! " หม่าหลันกลั้นยิ้มแล้วพูดว่า: "ก็ไม่รู้ว่าทำไม วันนี้มือขึ้นมาก! "

เหอเหลียนพยักหน้า พูดว่า: "ดูเหมือนว่าวันนี้เธอถูกกำหนดให้ชนะ"

พูดจบ หลังจากเหอเหลียนที่นั่งอยู่เรียงไพ่แล้ว ก็คว่ำไพ่ทั้งสี่ใบลง พูดว่า: "น๊อคมืด! "

หม่าหลันประหลาดใจและพูดว่า: "ไอ้หยา พี่เหลียนเริ่มไพ่ก็น๊อคมืด สุดยอดเลย! "

เหอเหลียนยิ้มแล้วพูด: "เธอยังไม่เห็นไพ่ใบอื่นของฉัน แย่จะตาย!”

หม่าหลันเตือน: "ใช่แล้วพี่เหลียน ถ้าเทงไพ่ ต้องหงายไพ่น๊อคมืดขึ้นนะ! "

"แน่นอน! " เหอเหลียนพยักหน้า ยิ้มและพูด: "เทงไพ่ก็ต้องหงายให้เธอดูอยู่แล้ว ไม่ต้องกังวล! "

เพราะหม่าหลันขานเทงไพ่แล้ว ดังนั้นเธอจะไม่สามารถเปลี่ยนเป็นกินเรียบได้ ในตอนนี้ทำได้เพียงจับหรือรอจนกว่าจะมีคนเตี่ยนเผ้าเท่านั้น

ถ้าเฉียนหงเย่นทิ้งหกบ่วงด้วยตัวเองแล้วเตี่ยนเผ้า ถ้างั้นก็ไม่เกรงใจแล้ว เฉียนหงเย่นจำเป็นต้องให้เงินตัวเอง!

เมื่อถึงตาของหม่าหลันจั่วไพ่อีกครั้ง เธอกำลังจะยื่นมือไปจับ ก็รู้สึกเหมือนเป็นตัวบ่วง เธอก็รู้สึกตื่นเต้นทันที และเมื่อเธอจับมันขึ้นมาดูก็รู้สึกผิดหวังอีกครั้ง

มันเป็นตัวแปดบ่วง

เฮงซวยเอ๊ย!

ถ้าเล็กกว่านี้หน่อย ให้ตัวเองจับได้หกบ่วง ตัวเองก็ชนะด้วยการจั่วไพ่แล้ว!

ถ้าเป็นอย่างนั้น แต่ละคนคนละหกแสนสี่หมื่น นั่นคือเกือบสองล้านหยวน!

แต่ว่าหม่าหลันยังคงปลอบใจตัวเองในใจ แปดบ่วงก็มาละ หกบ่วงก็อยู่ไม่ไกลแล้ว?

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงทิ้งแปดบ่วงไป และพูดว่า: "แปดบ่วง! "

------------