ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4849

แต่สิ่งที่ทำให้เขาเลี่ยงไม่ได้ก็คือ ทุกครั้งเหออิงซิ่วก็มักจะไม่ตอบกลับอย่างตรงไปตรงมาเลย

เขาคิดว่าเป็นเหออิงซิ่วที่ค่อนข้างผิดหวังต่อตน แล้วบวกกับระยะห่างเมื่อปีนั้นที่เราสองคนตัดสินใจจากความใจร้อนชั่ววูบที่ผ่านมาหลายปีแล้ว เป็นไปได้มากว่าเหออิงซิ่วไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับตนมานานแล้ว

แต่เขาไม่รู้ว่าอันที่จริงแล้วในชั่วชีวิตนี้ของเหออิงซิ่วตั้งแต่เกิดจนตายนั้น ก็รักเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น และจบวจนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนี้อยู่เสมอมา

ยังไงในปีนั้นเหออิงซิ่วก็ยังเป็นช่วงเวลาที่โง่เขลาเบาปัญญาอยู่ ก็เริ่มปกป้องเขาอยู่ข้างกายซูโสว่เต้าในทุกคืนวัน ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจก็ได้ฝังรากลึกลงไปแล้ว

ต่อมาก็เลี้ยงดูลูกสาวของเราสองคนโดยลำพังมาจนเติบใหญ่ ความรู้สึกในใจที่มีต่อเขา ไม่ได้ลดน้อยลงไปเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้

เพียงแต่ว่าเหออิงซิ่วเมื่ออยู่ต่อหน้าซูโสว่เต้าก็มักจะคิดว่าตนเองด้อยค่ามาตลอด

ความน้อยเนื้อต่ำใจในปีนั้นเป็นเพราะความแตกต่างทางความอาวุโส

และความน้อยเนื้อต่ำใจในตอนนี้กลับเป็นเพราะแขนบนร่างของตนขาดหายไป

เธอคิดว่าแม้ว่าซูโสว่เต้าตอนนี้ไม่ได้ดูสูงส่งและมีความสง่างามเช่นนั้นเหมือนเมื่อตอนปีนั้นอีกแล้ว แต่ดีที่ยังไงก็ยังเป็นลูกชายคนโตของตระกูลซู ผู้ชายเช่นนี้จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะเดินเคียงข้างกับผู้หญิงที่แขนด้วนไปหนึ่งข้างด้วยกัน?

ดังนั้นแม้ว่าในช่วงเวลานี้ ซูโสว่เต้าจะแสดงท่าทีที่มีความรู้สึกออกมาอยู่บ่อยครั้ง แต่เหออิงซิ่วไม่ว่ายังไงก็ไม่กล้าตกปากรับคำตรงๆ ซึ่งหน้าแก่เขา

เธอคิดว่าตัวเองยังไงก็ไม่คู่ควรกับซูโสว่เต้า

รอในอนาคตเย่เฉินเก็บคำสั่งกักขังบริเวณเขากลับไป เขาก็จะต้องสามารถหาผู้หญิงที่ดียิ่งกว่าตนเองและเหมาะสมยิ่งกว่าตนได้อย่างแน่นอนเลย