ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4855

ในตอนที่ซูรั่วหลีแทบทนรอไม่ไหวให้แม่ได้ไปยังห้องน้ำนั้น เพื่อต้องการจะใช้ยาก่อใหม่นี้ ซูโสว่เต้าที่อยู่ในห้องนั่งเล่นของห้องสวีท มองดูเย่เฉิน ถามหยั่งเชิง“คุณเย่ รบกวนคุณเรื่องหนึ่งได้ไหมครับ？”

เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉย“ คุณซูพูดมาได้เลยตามสบาย ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้”

ซูโสว่เต้าไม่มีความมั่นใจ ยิ้มแห้งแล้วกล่าว “ผมอยากจะขออนุญาต เป็นไปได้ไหมที่พรุ่งนี้จะให้เวลาผมได้อิสระวันหนึ่ง หรือจะครึ่งวันก็ได้ครับ”

ซูโสว่เต้ารู้ดีอยู่แก่ใจ ถึงตัวเองจะได้เดินทางมากับเหออิงซิ่วถึงที่นครนิวยอร์ก แต่ตัวเองก็ยังถูกเย่เฉินคุมประพฤติกักบริเวณอยู่

หลังจากที่เย่เฉินได้ฟังคำขอของเขา ถามกลับด้วยความสงสัย“คุณซูอยากได้เวลาอิสระหนึ่งวันไปทำไม ? ช่วยบอกเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม หากสมเหตุสมผล เรื่องนี้ก็ใช่ว่าจะพูดคุยต่อรองกันไม่ได้”

ใบหน้าซูโสว่เต้าดูอึดอัดเล็กน้อย เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง รวบรวมความกล้าแล้วตอบ“ผมอยากไปซื้อของขวัญให้แม่ของรั่วหลีเขาสักหน่อย หากได้รับอนุญาต ก็อยากจะชวนเธอไปกินมื้อค่ำด้วย”

ฟังมาถึงตรงนี้เย่เฉินก็เกิดความสนใจขึ้นมา เขามองไปยังซูโสว่เต้า ถามตรงเข้าประเด็น“ขอถามอะไรหน่อย คุณตั้งใจจะพัฒนาความสัมพันธ์กับคุณผู้หญิงเหอเธอเหรอ？”

ซูโสว่เต้ารีบอธิบายอย่างลุกลี้ลุกลนในทันที“คุณเย่อย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้คิดไปไกลอะไรทั้งนั้น และไม่ต้องการจะใช้โอกาสในการลงโทษนี้ของคุณอย่างแน่นอน ที่ผมร้องขอเช่นนี้ไป เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวของผมคนเดียวเท่านั้น”

พูดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดอย่างปลงตก“คุณเย่ อันที่จริงในช่วงที่อยู่เมืองจินหลิงนี้ ผมได้ขบคิดกับตัวเองอย่างจริงจัง ชีวิตนี้ของผมถือว่าใช้มันได้อย่างล้มเหลวมาก ผมเลือกคู่ต่อสู้คนหนึ่งที่ตัวเองไม่มีวันจะเอาชนะได้ แล้วเลือกผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวเองไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ คิดเอาเองว่าตัวเองนั้นได้ยืนอยู่บนจุดที่สูงที่สุดของตระกูลทั้งหลาย แต่ไม่คิดว่า ลูกของตัวเองทั้งสามคนกลับต้องมาตกอยู่ในอันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่า……”