ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4855
ในตอนที่ซูรั่วหลีแทบทนรอไม่ไหวให้แม่ได้ไปยังห้องน้ำนั้น เพื่อต้องการจะใช้ยาก่อใหม่นี้ ซูโสว่เต้าที่อยู่ในห้องนั่งเล่นของห้องสวีท มองดูเย่เฉิน ถามหยั่งเชิง“คุณเย่ รบกวนคุณเรื่องหนึ่งได้ไหมครับ？”
เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉย“ คุณซูพูดมาได้เลยตามสบาย ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้”
ซูโสว่เต้าไม่มีความมั่นใจ ยิ้มแห้งแล้วกล่าว “ผมอยากจะขออนุญาต เป็นไปได้ไหมที่พรุ่งนี้จะให้เวลาผมได้อิสระวันหนึ่ง หรือจะครึ่งวันก็ได้ครับ”
ซูโสว่เต้ารู้ดีอยู่แก่ใจ ถึงตัวเองจะได้เดินทางมากับเหออิงซิ่วถึงที่นครนิวยอร์ก แต่ตัวเองก็ยังถูกเย่เฉินคุมประพฤติกักบริเวณอยู่
หลังจากที่เย่เฉินได้ฟังคำขอของเขา ถามกลับด้วยความสงสัย“คุณซูอยากได้เวลาอิสระหนึ่งวันไปทำไม ? ช่วยบอกเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม หากสมเหตุสมผล เรื่องนี้ก็ใช่ว่าจะพูดคุยต่อรองกันไม่ได้”
ใบหน้าซูโสว่เต้าดูอึดอัดเล็กน้อย เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง รวบรวมความกล้าแล้วตอบ“ผมอยากไปซื้อของขวัญให้แม่ของรั่วหลีเขาสักหน่อย หากได้รับอนุญาต ก็อยากจะชวนเธอไปกินมื้อค่ำด้วย”
ฟังมาถึงตรงนี้เย่เฉินก็เกิดความสนใจขึ้นมา เขามองไปยังซูโสว่เต้า ถามตรงเข้าประเด็น“ขอถามอะไรหน่อย คุณตั้งใจจะพัฒนาความสัมพันธ์กับคุณผู้หญิงเหอเธอเหรอ？”
ซูโสว่เต้ารีบอธิบายอย่างลุกลี้ลุกลนในทันที“คุณเย่อย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้คิดไปไกลอะไรทั้งนั้น และไม่ต้องการจะใช้โอกาสในการลงโทษนี้ของคุณอย่างแน่นอน ที่ผมร้องขอเช่นนี้ไป เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวของผมคนเดียวเท่านั้น”
พูดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดอย่างปลงตก“คุณเย่ อันที่จริงในช่วงที่อยู่เมืองจินหลิงนี้ ผมได้ขบคิดกับตัวเองอย่างจริงจัง ชีวิตนี้ของผมถือว่าใช้มันได้อย่างล้มเหลวมาก ผมเลือกคู่ต่อสู้คนหนึ่งที่ตัวเองไม่มีวันจะเอาชนะได้ แล้วเลือกผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวเองไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ คิดเอาเองว่าตัวเองนั้นได้ยืนอยู่บนจุดที่สูงที่สุดของตระกูลทั้งหลาย แต่ไม่คิดว่า ลูกของตัวเองทั้งสามคนกลับต้องมาตกอยู่ในอันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่า……”
ซูโสว่เต้าพูดอย่างรู้สึกผิด “คุณพูดถูก……คนตระกูลซูก่อนหน้านั้น เฉยชาเกินไป รวมถึงตัวผมด้วย……”
ขณะที่พูด ซูโสว่เต้าก็อดที่จะพูดคำพูดจากใจออกมาไม่ได้“ดังนั้นในช่วงนี้ผมจึงขบคิดอยู่ตลอด ว่าจะยังพอมีโอกาสได้ชดเชยให้กับพวกเธอสองคนแม่ลูกบ้าง”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย“ คุณตั้งใจจะชดเชยมันยังไง？”
ซูโสว่เต้าลังเลอยู่นาน แต่แล้วก็พูดสิ่งที่คิดออกมา เขามองเย่เฉิน พูดอย่างมุ่งมั่นตั้งใจ“คุณเย่ พูดตามตรง พรุ่งนี้ผมอยากไปซื้อแหวนวงหนึ่ง แล้วจองห้องอาหารหรูๆสักร้าน ชวนแม่ของรั่วหลีไปกินมื้อค่ำด้วยกัน จากนั้นก็ขอเธอแต่งงาน……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...