ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4857

“นอกจากนั้น แม่ของรั่วหลีเองก็คอยดูแลเอาใจใส่ในทุกๆวัน ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอย่างที่สุด อย่างคำพูดที่เด็กสมัยนี้ชอบพูดกัน นี่คือรูปแบบชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุข……”

พูดมาถึงตรงนี้ ซูโสว่เต้ามองไปยังเย่เฉิน แล้วพูดเสียงเข้ม“คุณเย่ ผมรู้ว่าคุณกังวลเรื่องอะไร ที่คุณกังวลไม่ใช่ว่าในอนาคตผมจะต้องมาเสียใจภายหลัง แต่กังวลว่าหากผมมาเสียใจในภายหลังแล้ว จะทำให้แม่ของรั่วหลีต้องเสียใจ และทำให้รั่วหลีต้องมาผิดหวังในตัวผมหรือเปล่า ผมซูโสว่เต้าขอเอาศักดิ์ศรีตัวเองเป็นประกัน จากนี้เป็นต้นไป จนผมจะหมดลมหายใจ ผมจะไม่ทำให้พวกเธอสองคนแม่ลูกต้องผิดหวังและเสียใจอย่างแน่นอน ขอคุณเย่ได้โปรดช่วยให้เราสมหวังด้วย ！”

คำพูดของซูโสว่เต้า สัตย์ซื่อและจริงใจอย่างที่สุด

เย่เฉินมองออก ว่าเขามาพูดกับตัวเองแบบนี้ได้ คงต้องคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว

และจากคำพูดของเขาก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรับรู้ได้ว่า เขาในตอนนี้ได้มองทุกอย่างจนทะลุปรุโปร่งแล้ว การครอบครองอำนาจและทรัพย์สินของตระกูลซูที่มีทั้งหมดนั้น ไม่ได้น่าสนใจอีกต่อไป

สำหรับเขาในตอนนี้ จะชดเชยให้กับผู้หญิงที่รักตัวเองมานานหลายปี และทุ่มเททุกสิ่งอย่างให้ตัวเองคนนี้ยังไง จะเป็นสามีที่ดีและพ่อที่ดียังไง ได้เป็นการวางแผน ที่สำคัญยิ่งในชีวิตของเขาไปแล้ว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คิ้วที่ขมวดอยู่ตลอดของเย่เฉิน ในที่สุดก็ได้คลายลง

เขามองซูโสว่เต้าไปแวบหนึ่ง พูดด้วยสีหน้าจริงจังในทันที“หากคุณอยากจะขอเธอแต่งงานจริงๆ ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ก็ได้ เพราะหากรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ เรื่องราวก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไปก็ได้ ”

ซูโสว่เต้ารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ถามด้วยความสงสัย“คุณเย่ คำว่าเปลี่ยนแปลงของคุณหมายถึงอะไร？”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง“หากคุณตัดสินใจที่จะขอเธอแต่งงานจริงๆ งั้นก็เตรียมตัวให้พร้อมได้เลย รอประตูห้องน้ำเปิดออก ให้คุณผู้หญิงเหอเดินออกมา คุณเดินเข้าไปหา แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าขอเธอแต่งงานได้เลย เชื่อผม ว่านี่จะเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของคุณ”