ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4858
โรงแรมหรูระดับห้าดาว ล้วนมีหน้าร้านเล็กๆไว้คอยให้บริการ แบรนด์หรูชั้นนำต่างก็ถูกดึงดูดให้มาตั้งร้านกันที่นี่ เพื่อสะดวกกับการจับจ่ายใช้สอยของลูกค้าระดับสูง
ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นร้านแหวนเพชรหรือชุดสูท ก็สามารถหามันได้จากที่นี่
ซูโสว่เต้าไม่คิดว่าเย่เฉินจะจัดการให้ตัวเองได้ในทันที แม้เวลาจะกระชั้นชิดเป็นอย่างมาก ในใจของเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า พูดอึกๆอักๆ“นี่มัน……จะกะทันหันเกินไปหรือเปล่า ผมยังไม่ได้เตรียมใจให้พร้อมเลย……”
เย่เฉินถามเขา“ขอแต่งงานนอกจากแหวนเพชรกับดอกไม้แล้ว ยังต้องเตรียมอะไรอีก？”
“เอ่อคือ……”ซูโสว่เต้าก็พูดไม่ออกไปชั่วขณะ ไม่รู้จะตอบยังไง
เย่เฉินพูดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย“เอาล่ะ อย่าชักช้าอยู่เลย ผมจะให้เหล่าเฉินพาลงไปเดี๋ยวนี้”
พูดจบ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วกดโทรตามเฉินจื๋อข่าย
ทันทีที่เฉินจื๋อข่ายเข้ามา เย่เฉินก็พูดกับเขา“เหล่าเฉิน นายพาคุณซูไปร้านCartierตรงชั้นหนึ่งแล้วเลือกแหวนมาสักวง กับชุดสูทอีกชุดหนึ่ง จากนั้นให้แผนกห้องพักเตรียมช่อกุหลาบมาด้วยช่อหนึ่งส่งมาให้ที่ห้องด้วย ”
แม้เฉินจื๋อข่ายจะประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ตอบกลับอย่างฉะฉาน“ได้ครับคุณชาย！”
พูดจบ ก็ทำท่าเชิญซูโสว่เต้า“ไปเถอะครับ คุณซู”
ซูโสว่เต้าแม้จะรู้สึกเหมือนเป็นการถูกบังคับ แต่ในตอนนี้ก็ไม่ได้โอ้เอ้อะไรอีก รีบตามเฉินจื๋อข่ายออกจากห้องไป
และในตอนนี้
ใจของซูรั่วหลีก็อยู่ที่ร่างกายของคนเป็นแม่เท่านั้น
ในความคิดของเธอ เพราะรั่วหลีต้องฝึกศิลปะการต่อสู้ เวลาปรกติก็แทบจะไม่เคยสวมใส่ชุดกระโปรงเลย
ในตอนนี้เองซูรั่วหลีหยิบเอาชุดกระโปรงนั้นออกจากไม้แขวน เทียบไปกับร่างของตัวเอง ถามด้วยรอยยิ้ม“แม่ แม่ว่ามันก็ดูสวยเหมือนกันใช่ไหม？”
เหออิงซิ่วพยักหน้าให้ และกล่าว“สวยมาก แต่ดูจะเชยไปหน่อย ไม่เหมาะกับเด็กสาวที่อายุยี่สิบเท่าไร แต่เหมาะกับผู้หญิงอายุสามสิบสี่สิบมากกว่า ”
ซูรั่วหลีหัวเราะร่าแล้วกล่าว“สายตาแม่แม่นมาก！หนูก็ว่าชุดแบบนี้ไม่เหมาะกับเด็กสาวอย่างหนูเท่าไร ”
เหออิงซิ่วยิ้มอย่างรักใครเอ็นดูและกล่าว“ลูกอายุยี่สิบกว่าแล้ว ไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว เด็กที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับหนู บางคนตอนนี้ก็เป็นแม่คนกันแล้ว”
ซูรั่วหลีแลบลิ้นปลิ้นตา พูดอย่างออดอ้อน “แม่ อยู่กับแม่ ยังไงหนูก็จะเป็นแค่เด็กน้อยเท่านั้นแหละ ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...