ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4860

ในตอนนี้พนักงานสาวเองก็แยกแยะไม่ออกแล้วว่าที่ซูโสว่เต้าพูดนั้นคือพูดจริงหรือพูดเล่นกัน แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพเธอก็พูดอธิบายอย่างใจเย็น“ต้องขอโทษคุณผู้ชายด้วยค่ะ เพชรที่คุณกล่าวมา ปรกติเราไม่มีโชว์อยู่ที่หน้าร้าน โดยส่วนใหญ่จะสั่งทำขึ้นโดยเฉพาะให้กับลูกค้าVIP หรือบางชิ้นก็นำเข้าประมูลเท่านั้น ”

เฉินจื๋อข่ายที่อยู่ด้านข้างไม่ได้แปลกใจกับคำพูดของซูโสว่เต้า เพราะเขาเป็นถึงคุณชายของตระกูลซู แหวนเพชรราคาหลักล้านดอลลาร์ ย่อมจะไม่ดึงดูดสายตาของเขาอย่างแน่นอน

แต่ทว่า เฉินจื๋อข่ายเองก็รู้ดี ในตอนนี้ไม่ได้มีเวลาให้เขาเลือกอะไรมากมายนัก จึงพูดเตือนเสียงเบา“คุณซู เวลาเรามีจำกัด สินค้าในร้านก็มีจำกัดด้วยเช่นกัน คืนนี้หากคุณอยากจะหาแหวนเพชรที่ตรงใจคุณ เกรงว่าคงเป็นไปไม่ได้ ไม่สู้เราซื้อแหวนวงนี้ไปก่อน จากนั้นก็ไปเลือกชุดสูทกัน อย่าให้ต้องเสียงานใหญ่กันเลยนะครับ ”

ซูโสว่เต้าถอนหายใจเบาๆ พยักหน้าแล้วกล่าว“ก็ได้ งั้นเอาวงนี้แล้วกัน ”

พูดจบ เขาก็มองไปที่พนักงานขาย และกล่าว“เก็บเงินด้วยครับ แหวนไม่ต้องห่อ ผมจะเอาไปแบบนี้เลย”

พนักงานสาวตะลึงงัน ถามอย่างระแวดระวังด้วยเสียงแผ่ว“คุณผู้ชาย ……จะซื้อแหวนวงนี้จริงๆเหรอคะ ? ชิ้นนี้ราคาหนึ่งล้านสามแสนเหรียญนะคะ……”

ซูโสว่เต้าตอบอืมกลับไปคำหนึ่ง ควักกระเป๋าเงินตัวเองออกมา หยิบบัตรAmerican Expressใบหนึ่ง ยื่นไปตรงหน้าของพนักงานสาว แล้วกล่าว“รีบๆหน่อยนะ ผมยังมีธุระที่ต้องไปทำ”

เมื่อเห็นบัตรใบนี้ หญิงสาวก็รู้ได้ในทันทีว่าชายสูงวัยที่อยู่ตรงหน้าเป็นเสี่ยใหญ่ตัวจริง จึงรีบพูดอย่างนบน้อมว่า“กรุณารอสักครู่ค่ะคุณผู้ชาย ฉันจะจัดการให้เดี๋ยวนี้ค่ะ……”