เมื่อเห็นว่าสองคนแม่ลูกเข้าไปร่วมครึ่งชั่วโมงแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินอย่างร้อนรน“คุณเย่ ทำไมพวกเขาสองคนแม่ลูกยังไม่ออกมากันอีก?”
เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย“น่าจะอีกสักเดี๋ยวแหละ คุณพร้อมแล้วหรือยัง?”
“พร้อมแล้ว……”ซูโสว่เต้าตอบกลับอย่างไม่มั่นใจ จากนั้นก็ปาดเหงื่อที่หน้าผาก ถามเย่เฉินอย่างลังเล“คุณเย่ ขอถามอะไรหน่อย ขอแต่งงานนี่ต้องคุกเข่าลงข้างหนึ่งเหรอ ? แล้วต้องให้ดอกไม้ก่อนหรือแหวนก่อนกัน?”
เย่เฉินส่ายหัวและกล่าว“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ซูโสว่เต้าถามอย่างไม่รู้ตัว“ ทำไมคุณถึงไม่รู้ล่ะ……คุณเองก็แต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ? ”
เย่เฉินพูดเสียงเรียบ“ตอนผมแต่ง น่าจะเรียกว่าคลุมถุงชนมากกว่า คุณปู่ของภรรยาผมเขาเป็นตัวตั้งตัวตี จัดการเองทุกอย่าง ดังนั้นก็จึงไม่ได้มีขั้นตอนการขอแต่งงานแต่อย่างใด ”
พูดจบ เย่เฉินถามเขา“คุณกับน้าตู้ในตอนนั้นก็ไม่ได้มีการขอแต่งงานกันเหรอ? ”
ซูโสว่เต้ายิ้มแห้ง“ของคุณเป็นคลุมถุงชน ของผมเป็นการแต่งงานที่มีพันธสัญญา เราสองคนก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไร……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...