ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4864

ซูโสว่เต้าตกใจกับคำพูดของเย่เฉินจนพูดไม่ออก

เขาไม่คิดว่า เย่เฉินจะให้คำมั่นว่าจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้กับตัวเอง

อันที่จริงเมื่อครู่ที่เขาพูดขอกับเย่เฉินไป หวังว่าหลังจากที่เหออิงซิ่วตอบตกลงกับตัวเอง เย่เฉินจะอนุญาตให้ตัวเองได้จัดงานเลี้ยงเล็กๆขึ้นภายในคฤหาสน์ที่ตัวเองถูกกักบริเวณอยู่ เพราะไม่อยากจะติดค้างพิธีแต่งงานที่ควรจะมีให้กับเหออิงซิ่ว

แต่เขาก็รู้สถานการณ์ในปัจจุบันของตัวเองดี เย่เฉินให้ตระกูลเหอกักบริเวณตัวเองไว้ในบ้าน ก็เมตตาตัวเองอย่างมากแล้ว กักบริเวณอยู่แต่ในเมืองจินหลิงไม่ให้ออกไปไหน แต่ในคฤหาสน์นั้น อิสระของเขาไม่ได้ถูกจำกัดเลย สามารถใช้โทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ อินเทอร์เน็ตและทีวีได้ สามารถจะติดต่อใครที่ต้องการก็ได้ และเหออิงซิ่วก็ดูแลเรื่องความเป็นอยู่และอาหารการกินของเขาเป็นอย่างดี

บวกกับการกระทำก่อนหน้าของตระกูลซูที่เป็นสุนัขรับใช้สำนักว่านหลง ไว้ทุกข์ให้กับพ่อแม่ของว่านพั่วจวินแล้วฆ่าพวกเขาที่ภูเขาเย่หลิงซาน ซูโสว่เต้าก็รู้สึกขอบคุณเย่เฉินเป็นอย่างมากแล้วกับการลงโทษตัวเองและคนในครอบครัวสถานเบา

ในกรณีนี้ ขอแค่เย่เฉินตอบตกลงกับเขา ให้เขาได้จัดงานแต่งงานเล็กๆในคฤหาสน์ เขาก็พึงพอใจมากแล้ว

แต่เขาแทบไม่นึกไม่ฝัน ว่าเย่เฉินจะยอมอ่อนข้อให้เขามากมายขนาดนี้

ในตอนนี้เอง ความไม่พอใจเย่เฉินที่มีอยู่ภายในใจของซูโสว่เต้า ก็ได้จางหายวับไปในทันที เหลือก็เพียงความซาบซึ้งใจเท่านั้น

เขาพยายามสงบสติอารมณ์ หันมองไปยังเย่เฉินแล้วโค้งคำนับให้ พูดกับเย่เฉินด้วยขอบตาที่แดงเรื่อเล็กน้อย“คุณเย่ ขอบคุณมาก……ขอบคุณจริงๆ！ขอบคุณที่ตอบแทนความแค้นด้วยความดี ผมซูโสว่เต้ารู้สึกขอบคุณอย่างมากจริงๆ！”

เย่เฉินยกยิ้มอย่างแผ่วเบา ชี้ไปยังด้านหลังของเขา แล้วพูดเตือน“คุณผู้หญิงเหอคงใกล้จะออกมาแล้ว คุณทำภารกิจหลักของคุณก่อนเถอะ”