เจ้าหน้าที่ตำรวจชนกลุ่มน้อยส่วนใหญ่ ล้วนทำงานในระดับล่าง อยากจะปีนป่ายขึ้นไปนั้น ก็ต้องแลกกับความพยายามมากกว่าคนอื่นๆ
หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน หลี่ญ่าหลินให้ทุกคนมานั่งกันที่ห้องนั่งเล่น พูดอย่างปลงตก“กว่าจะได้กลับมาไม่ใช่เรื่องง่าย ขอประชุมกับทุกคนก่อนแล้วกัน ”
ภรรยา ลูกสาวและลูกเขยตอบตกลงอย่างไม่ลังเล แยกกันนั่งลงยังที่นั่งข้างๆของหลี่ญ่าหลิน
หลี่ญ่าหลินหยิบเอาเช็คสิบล้านดอลลาร์ที่เฟ่ยเข่อซินให้มาจากกระเป๋าเสื้อตรงหน้าอก แล้วกล่าว“เงินก้อนนี้ ความคิดของพ่อคือเก็บไว้ให้ลูกในท้องของหยวนหยวนทั้งหมด ให้เขาเป็นผู้รับผลประโยชน์นี้”
ลูกสาวรีบกล่าว“พ่อ เด็กยังไม่คลอด พ่อไม่ต้องคิดเผื่อเขาขนาดนั้นก็ได้……”
หลี่ญ่าหลินพูดอย่างจริงจัง“นี่เป็นสิ่งที่พ่อต้องคิด ก่อนหน้านั้นเพราะพ่อคิดถึงพวกเราน้อยเกินไป ดังนั้นจึงทำให้ความสัมพันธ์ของครอบครัวเราต้องเหินห่างกัน อีกอย่าง พ่อก็ไม่ได้ทำเพื่อแก แต่เพื่อลูกของแกและลูกของเขาในอนาคต……”
ขณะที่พูด เขาทอดถอนใจแล้วกล่าว“ไปมาหาสู่กับครอบครัวลุงอานเขามาก พ่อเข้าใจหลักการข้อหนึ่ง คนตะวันตกที่ร่ำรวยสืบต่อกันไปได้นั้น เพราะพวกเขาให้ความสำคัญกับการสืบทอดทรัพย์สิน ไม่ใช่แค่การยกให้เท่านั้น ดังนั้นเริ่มจากเด็กในท้องของลูก เราจะทำกองทุนทรัสต์ในครอบครัวกัน เอาเงินสิบล้านเหรียญนี้เป็นกองทุน ก่อนเด็กอายุ18ปีบริบูรณ์ เงินก้อนนี้จะถูกนำไปใช้ในการลงทุนที่มีความเสี่ยงน้อย รอเมื่อเขาอายุ18ปี คาดว่าก็น่าจะทำผลกำไรได้เพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว”
ลูกเขยของหลี่ญ่าหลินในตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา“พ่อ……มีเรื่องหนึ่ง ที่อยากจะหาโอกาสบอกกับพ่อในตอนที่เดินทางกลับมากัน บอกไปแล้วพ่อห้ามโกรธอย่างเด็ดขาด……”
หลี่ญ่าหลินมองไปที่ลูกเขย พยักหน้าและกล่าว“ลูกเขย พูดมาเถอะ ”
ลูกเขยลังเลอยู่ชั่วครู่ ก็จึงกัดฟันพูดออกไป“ตอนที่อยู่อาคารอานปาง คุณอานโฉงชิวจากตระกูลอานเขามาคุยกับผม เขาบอกว่าตระกูลอานยินดีควักเงินร้อยล้านเหรียญ ให้ลูกของผมกับหยวนหยวนไว้เป็นกองทุนทรัสต์ เงื่อนไขมีอยู่ว่าหากลูกในท้องของหยวนหยวนเป็นเด็กผู้ชาย ต้องให้เขาแซ่หลี่ตามหยวนหยวน แต่หากเป็นเด็กผู้หญิง เลือกที่จะแซ่หลี่ก็ได้ หรือรอให้มีเด็กผู้ชายอีกคน ก็ค่อยให้เด็กชายแซ่หลี่……”
เขารู้ ว่าคนหัวโบราณนั้นในบางเรื่องก็สมควรถูกวิพากษ์วิจารณ์ แต่เขาก็เห็นด้วยกับตรรกะนี้ของคุณท่านอาน นั้นก็คือ นามสกุลนั้นต้องสืบทอดต่อไป
ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ขอแค่ยังมีลูกหลานสืบทอดนามสกุลนี้ต่อ เชื้อสายนี้ก็จะไม่ขาดหายไปอย่างแน่นอน
แต่ทว่า หากระหว่างนี้ไม่มีทายาทมาสืบต่อ อย่างนั้นแล้วเชื้อสายที่มีก็จะสูญสิ้นไปจากประวัติศาสตร์อย่างสมบูรณ์ภายในระยะเวลาไม่กี่สิบปี
ดังนั้น หากลูกเขยตอบตกลงที่จะให้ลูกของลูกสาวใช้นามสกุลหลี่ งั้นนามสกุลของตระกูลตัวเอง ก็จะยังคงถูกสืบทอดต่อไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...