ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4870
และเพราะเหตุนี้ เมื่อได้ฟังคำตอบของลูกเขย ในใจของเขาก็ตื่นเต้นอย่างมาก
แต่ว่า เขาไม่คาดคิดมาก่อน ว่าลูกเขยตัวเองที่หัวสูงและการศึกษาดีเช่นนี้ กลับถูกอานโฉงชิวพูดกล่อมได้อย่างง่ายดาย
ในตอนนี้ลูกเขยเองก็ดูจะละอายใจไม่น้อย
เขาพูดอธิบายอย่างทำตัวไม่ถูก“พ่อ ไม่ใช่ว่าผมไม่เอาไหน……แต่เพราะเงื่อนไขที่ตระกูลอานเสนอมานี้มันล่อตาล่อใจมาก……ต่อให้ผมต้องพยายามทั้งชีวิต ก็ไม่สามารถจะหาเงินทองมากมายเหล่านี้ให้กับลูกหลานในอนาคตได้……”
ลูกเขยในตอนนี้ แค่อยากจะหาเหตุผลให้กับตัวเองในการยอมศิโรราบให้กับเงินทองเหล่านี้เท่านั้น
ไม่ได้ตระหนักรู้เลยสักนิด ว่าการยอมศิโรราบนี้ของเขา แท้จริงแล้วก็คือความคาดหวังของหลี่ญ่าหลินด้วย
เพียงแต่ว่า เพื่อลบล้างความอัปยศของตัวเอง ยังคงพูดอธิบายต่อ“พ่อ ที่ลุงอานพูดมา ก็เหมือนกับที่พ่อพูดไปเมื่อครู่ ความหมายของเขาก็คือ เอาเงินหนึ่งร้อยล้านเหรียญมาเป็นกองทรัสต์ก่อน กองทรัสต์จะมอบสิทธิ์ให้กับทรัสตีของบริษัทตระกูลอานเพื่อบริหารจัดการ และทรัสตีของตระกูลอาน เพราะต้องอาศัยทรัพยากรทั้งหมดของตระกูลอาน ดังนั้นการทำผลกำไรของพวกเขาจึงรอบคอบระมัดระวังและเชี่ยวชาญกว่าทรัสตีอื่นๆในท้องตลาด ดังนั้นในหนึ่งปีก็จะมีผลกำไรอย่างน้อย8% ขอแค่ผมทำตามสัญญา สิบแปดปีให้หลัง กองทุนทรัสต์นี้ก็สามารถยกเลิกได้ตามเงื่อนไข ！”
พูดจบ ลูกเขยก็พูดต่ออย่างตื่นเต้นราวกับปิดบังเอาไว้ไม่อยู่“พ่อ ผมคิดคร่าวๆในใจ หากสามารถรับประกันผลกำไรอย่างน้อย8%ในทุกๆปีได้ คิดคำนวณตามแบบดอกเบี้ยทบต้น 18ปีให้หลังหากลูกโตขึ้น เงินจำนวนหนึ่งร้อยล้านเหรียญนี้ก็จะเพิ่มเป็นสี่ร้อยล้านถ้วน！”
“แต่ว่า ต่อให้ทรัสตีจะล้มละลายไปแล้วยังไง?กฎหมายได้กำหนดเอาไว้แล้วว่าสินทรัพย์ของทรัสตีกับกองทรัสต์ของลูกค้านั้นแยกออกจากกันอย่างสมบูรณ์ ต่อให้เขาจะล้มละลาย และต้องชำระหนี้สินก็ไม่มีผลกับเงินก้อนนั้นของเรา！ถึงตอนนั้นเราก็แค่เปลี่ยนผู้ดูแลผลประโยชน์ และโอนกรรมสิทธิ์ให้กับคนใหม่ก็พอ ”
“หรือจะพูดว่า ตราบใดที่สหรัฐอเมริกายังคงอยู่ เงินก้อนนี้ของเราก็จะยังคงอยู่ตลอดไป！นี่ก็คือการมีอยู่ของสินทรัพย์ที่ถาวร และเจริญรุ่งเรืองชั่วนิรันดร์！”
ความตื่นเต้นของลูกเขย ในตอนที่พูดมาถึงตรงนี้ คนทั้งคนหัวใจเต้นระรัว หอบหายใจถี่
ใบหน้าของเขาแดงก่ำ เหงื่อไหลราวกับเม็ดฝน ดวงตาเบิกกว้างที่สุดอย่างไม่รู้ตัว เส้นเลือดที่มีก็แทบจะปูดนูนออกมาให้ได้เห็น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...