ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4871
หลี่ญ่าหลินฟังจนรู้สึกตกตะลึงไปด้วยเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะถาม“หนึ่งร้อยล้านเหรียญ……มันมากมายขนาดนี้เลยเหรอ？！”
ลูกเขยพยักหน้าให้อย่างหนักแน่นโดยไม่ต้องคิด“ใช่ครับ！พ่อ！สำหรับคนรวย หนึ่งร้อยล้านเหรียญนั้นมีพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่อย่างมาก！”
พูดจบ เขาก็พูดต่อ“แน่นอนว่า ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือตระกูลอานสามารถจะการันตีกำไรสุทธิต่อปีที่ 8% ให้เรา ลุงอานได้บอกเอาไว้ หากเศรษฐกิจย่ำแย่ ไม่มีกำไรสุทธิ8%ต่อปี หรืออาจจะเกิดการขาดทุนขึ้นมา ตระกูลอานก็จะปันกำไรสุทธิ8%ให้กับกองทรัสต์ของเรา ยกตัวอย่างเช่น ภายใต้สถานการณ์ปกติ หนึ่งร้อยล้านเหรียญในปีแรกจะได้คืนกลับมาหนึ่งร้อยกับอีกแปดล้านเหรียญ แต่หากในปีนี้สถานการณ์เศรษฐกิจย่ำแย่ ในหนึ่งร้อยล้านนี้เหลือแค่เก้าสิบล้าน ตระกูลอานจะควักเอาเงินสิบแปดล้าน เพื่อการันตีเงินหนึ่งร้อยแปดล้านที่เราควรได้รับ ！”
“มีตระกูลอานคอยหนุนหลัง เราไม่ต้องมากังวลเรื่องการขาดทุนอะไรเลย รอแค่ให้ถึงสิบแปดปีแล้วหมดสัญญากองทุนทรัสต์นี้ก็จบ！”
ภรรยาและลูกสาวของหลี่ญ่าหลินฟังจนรู้สึกตกตะลึง แต่หลี่ญ่าหลินกลับถามอย่างไม่ตั้งใจ“ลูกเขย เงินนี้มันเยอะไปหรือเปล่า ? ทั้งครอบครัวเราไม่มีความสามารถอะไร จะตักตวงเอาผลประโยชน์มากมายจากคนอื่นเขาได้ยังไงกัน？นี่มันดูจะไม่เหมาะสมสักเท่าไรนะ……”
ที่หลี่ญ่าหลินพูดมาล้วนไม่ใช่คำโกหก
หลังจากที่ฟังลูกเขยคำนวณเสร็จ เขาก็เพิ่งจะมาตระหนักรู้ คนอื่นเขาไม่น่าจะให้แค่เงินตัวเองง่ายๆแบบนี้ ที่เขาให้นั้นมันคือคำสัญญาแบบตลอดไป ไม่มีกำหนด
ตราบใดที่ตระกูลอานยังอยู่ ตระกูลอานก็จะรับประกันผลประโยชน์ของกองทุนทรัสต์นี้
ซึ่งก็เท่ากับว่าตระกูลอานได้ให้ตั๋วเงินระยะยาวกับตระกูลหลี่ และมูลค่าของตั๋วเงินนี้ก็สูงมากด้วย
ดังนั้น ถึงเขาจะคาดหวังให้ลูกเขยตอบตกลงเงื่อนไขของอานโฉงชิว แต่เมื่อฟังมาถึงตรงนี้ เขาก็รู้สึกว่าน้ำใจนี้หนักหนาเกินไป ตัวเองคงรับมันไว้ไม่ไหวจริงๆ
แต่เมื่อลูกเขยของเขาเห็นเขาลังเล ก็พูดอย่างร้อนรนขึ้นมาทันที“ พ่อ！พ่ออย่าคิดตื้นๆ！นี่มันเป็นโอกาสทองของครอบครัวเรา หากพลาดไปแล้ว จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตนะ！”
อีกทั้ง หลี่หยวนหยวนได้ศึกษาและใช้ชีวิตในประเทศวัตถุนิยมอย่างสหรัฐอเมริกามาตั้งแต่เด็ก วิถีชีวิตของคนชนชั้นสูงก็พอเข้าใจอยู่บ้าง ขณะเดียวกันก็ใฝ่หามันอย่างมาก
เพียงแต่ว่า ก่อนหน้านั้นเธอรู้มันดี ตัวเองจะใฝ่หามันแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่จะเป็นจริงขึ้นมาได้
แต่ในตอนนี้ เธอตระหนักรู้ในทันที ว่าโอกาสที่หาได้ยากยิ่งนั้นกำลังมาอยู่ตรงหน้า แค่เอื้อมมือคว้าเท่านั้น
ดังนั้นเธอก็จึงพูดโพล่งขึ้นมา“พ่อ……แม้จะเพื่อลูก พ่อก็ต้องคว้ามันไว้ หากมีเงินกองทุนทรัสต์นี้ หนูกับซุนฮุยมีลูกกันหลายๆคนก็ยังได้ เมื่อเป็นแบบนี้ ครอบครัวของเราก็จะมีลูกหลานมากขึ้น”
ซุนฮุยลูกเขยก็อดไม่ได้ที่จะพูดโพล่งออกมา“ใช่ครับใช่！ต้องมีลูกหลายๆคน！และลูกทุกคนก็ให้ใช้แซ่หลี่ ผมเห็นด้วยทุกอย่าง ไม่มีความเห็นใดๆทั้งนั้น！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...