ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4871

หลี่ญ่าหลินฟังจนรู้สึกตกตะลึงไปด้วยเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะถาม“หนึ่งร้อยล้านเหรียญ……มันมากมายขนาดนี้เลยเหรอ？！”

ลูกเขยพยักหน้าให้อย่างหนักแน่นโดยไม่ต้องคิด“ใช่ครับ！พ่อ！สำหรับคนรวย หนึ่งร้อยล้านเหรียญนั้นมีพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่อย่างมาก！”

พูดจบ เขาก็พูดต่อ“แน่นอนว่า ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือตระกูลอานสามารถจะการันตีกำไรสุทธิต่อปีที่ 8% ให้เรา ลุงอานได้บอกเอาไว้ หากเศรษฐกิจย่ำแย่ ไม่มีกำไรสุทธิ8%ต่อปี หรืออาจจะเกิดการขาดทุนขึ้นมา ตระกูลอานก็จะปันกำไรสุทธิ8%ให้กับกองทรัสต์ของเรา ยกตัวอย่างเช่น ภายใต้สถานการณ์ปกติ หนึ่งร้อยล้านเหรียญในปีแรกจะได้คืนกลับมาหนึ่งร้อยกับอีกแปดล้านเหรียญ แต่หากในปีนี้สถานการณ์เศรษฐกิจย่ำแย่ ในหนึ่งร้อยล้านนี้เหลือแค่เก้าสิบล้าน ตระกูลอานจะควักเอาเงินสิบแปดล้าน เพื่อการันตีเงินหนึ่งร้อยแปดล้านที่เราควรได้รับ ！”

“มีตระกูลอานคอยหนุนหลัง เราไม่ต้องมากังวลเรื่องการขาดทุนอะไรเลย รอแค่ให้ถึงสิบแปดปีแล้วหมดสัญญากองทุนทรัสต์นี้ก็จบ！”

ภรรยาและลูกสาวของหลี่ญ่าหลินฟังจนรู้สึกตกตะลึง แต่หลี่ญ่าหลินกลับถามอย่างไม่ตั้งใจ“ลูกเขย เงินนี้มันเยอะไปหรือเปล่า ? ทั้งครอบครัวเราไม่มีความสามารถอะไร จะตักตวงเอาผลประโยชน์มากมายจากคนอื่นเขาได้ยังไงกัน？นี่มันดูจะไม่เหมาะสมสักเท่าไรนะ……”

ที่หลี่ญ่าหลินพูดมาล้วนไม่ใช่คำโกหก

หลังจากที่ฟังลูกเขยคำนวณเสร็จ เขาก็เพิ่งจะมาตระหนักรู้ คนอื่นเขาไม่น่าจะให้แค่เงินตัวเองง่ายๆแบบนี้ ที่เขาให้นั้นมันคือคำสัญญาแบบตลอดไป ไม่มีกำหนด

ตราบใดที่ตระกูลอานยังอยู่ ตระกูลอานก็จะรับประกันผลประโยชน์ของกองทุนทรัสต์นี้

ซึ่งก็เท่ากับว่าตระกูลอานได้ให้ตั๋วเงินระยะยาวกับตระกูลหลี่ และมูลค่าของตั๋วเงินนี้ก็สูงมากด้วย

ดังนั้น ถึงเขาจะคาดหวังให้ลูกเขยตอบตกลงเงื่อนไขของอานโฉงชิว แต่เมื่อฟังมาถึงตรงนี้ เขาก็รู้สึกว่าน้ำใจนี้หนักหนาเกินไป ตัวเองคงรับมันไว้ไม่ไหวจริงๆ

แต่เมื่อลูกเขยของเขาเห็นเขาลังเล ก็พูดอย่างร้อนรนขึ้นมาทันที“ พ่อ！พ่ออย่าคิดตื้นๆ！นี่มันเป็นโอกาสทองของครอบครัวเรา หากพลาดไปแล้ว จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตนะ！”