ขอแค่นำเช็คใบนี้ไปขึ้นเงินที่ธนาคารไหนของสหรัฐอเมริกา ก็สามารถจะเบิกเป็นเงินสดสิบล้านเหรียญออกมาได้เลย
เมื่อหลี่ญ่าหลินได้ยินพวกเขาพูดถึงเรื่องเงินสิบล้านเหรียญขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า“เดิมทีความคิดของพ่อ ก็อยากจะเอาเงินนี้ทำเป็นกองทุนทรัสต์ แต่ที่พ่อตรวจสอบมาผลตอบแทนต่อปีไม่ได้สูงถึง8% พ่อคิดคำนวณรายได้ต่อปีอยู่ที่ประมาณ3.8% หลังจากสิบแปดปีก็น่าจะมีราวๆยี่สิบล้าน แล้วปีที่สิบเก้า ก็สามารถเอาผลกำไรนั้นออกมาได้ ส่วนหนึ่งให้เป็นทุนการศึกษาของเด็ก ส่วนหนึ่งเป็นค่าใช้จ่ายของเขา รอเด็กแต่งงาน ก็สามารถจะเบิกเป็นเงินก้อนหนึ่งล้านเหรียญออกมา แต่หากเรามีลูกกันมากกว่าสองคน งั้นก็แบ่งเงินสองล้านเท่าๆกัน ที่เหลือก็เก็บเป็นกองทุนทรัสต์ต่อไป……”
หลี่ญ่าหลินพูดมาถึงตรงนี้ หลี่หยวนหยวนลูกสาวก็พูดขึ้นอย่างร้อนรน“พ่อ……พ่อจะเอาเงินนี้ทำเป็นกองทุนทรัสต์อีกไม่ได้แล้ว……หากเป็นแบบนั้น เราเอาเงินทั้งหมดเก็บไว้อีกสิบแปดปีถึงจะเบิกมาใช้ได้อีก ตั้งแต่นี้ต่อไป จนอีกสิบแปดปีข้างหน้าเรายังไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง หากพ่อย้ายไปอยู่กับเราที่ฮิวสตัน บวกกับจะมีลูกเพิ่มอีกคน เราคงต้องซื้อบ้านที่หลังใหญ่ขึ้น หนูกับซุนฮุยก็ไม่ต้องไปอยู่ที่คอนโดในเมืองอีก เรามาอยู่ด้วยกัน แบบนี้พ่อกับแม่ก็ยังช่วยเราดูแลลูกได้ แล้วถ้าหากมีลูกกันหลายคน ที่บ้านคงต้องหาแม่บ้านเพิ่ม ซื้อของใช้ต่างๆมากมาย ยังมีค่าใช้จ่ายอีกมากที่ต้องใช้……”
หลี่ญ่าหลินมองดูลูกสาว แล้วถามเธอ“หยวนหยวน แล้วลูกมีความคิดจะจัดการกับเงินสิบล้านนี้ยังไง?”
หลี่หยวนหยวนครุ่นคิด แล้วกล่าว“พ่อ หนูมีความคิดว่า เราเอาเงินหนึ่งล้านออกมาเปลี่ยนบ้านหลังใหม่ก่อน เลือกวิลล่าที่อยู่ใกล้ตัวเมือง ใหญ่หน่อย ใหม่หน่อย ดีหน่อย จากนั้นก็เปลี่ยนทุกอย่างภายในบ้านด้วย เช่นอาหารเสื้อผ้าแล้วก็รถยนต์ เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน ที่เหลือ ก็เก็บไว้ในบัญชีบุคคลเพื่อความสะดวก หากมีความจำเป็นอะไร ก็สามารถจะเบิกใช้ได้ทุกเมื่อ”
พูดจบ เขาหันมองไปยังเฉินจุนเหมยคนเป็นภรรยา แล้วถามเธอ“จุนเหมย คุณว่าแบบนี้ดีไหม?”
เฉินจุนเหมยผงะเล็กน้อย จากนั้นก็ได้สติ พูดด้วยรอยยิ้ม“ญ่าหลิน เงินนี้อย่าเอามาให้ฉันเลย จำนวนเงินแปดล้านไม่ใช่เหรอ ? ก็ทำเป็นกองทุนทรัสต์ไปเลย แต่ว่าทำเป็นแบบกองทุนทรัสต์ระยะสั้นนะ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ และนับไปอีกสิบแปดปี ทุกปีเอาออกมาหนึ่งในสิบแปดส่วน จนสิบแปดปีก็ครบตามจำนวน และส่วนเงินที่เอาออกมานั้น เราสองคนมาตัดสินร่วมกัน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...