ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4874
หลี่ญ่าหลินอดไม่ได้ที่จะนึกประหลาดใจ แต่ไม่นานก็เข้าใจได้ ภรรยาคงตระหนักรู้ว่าลูกสาวนั้นเห็นเงินสำคัญมากไป ไม่อยากจะเป็นผู้ดูแลเงินโดยตรง
ดังนั้น เขาจึงทอดถอนใจเบาๆ แล้วกล่าว“ได้ เอาแบบนี้ก็ได้ ”
พูดจบ เขาก็พูดต่อ“เอ่อนี่ จะซื้อบ้านก็ซื้อเลยนะ อีกสองสามวันพ่อต้องไปนอกเมือง รับปากจะไปทำธุระให้คุณท่านกับคุณหนูเฟ่ยเขา”
เฉินจุนเหมยรีบถาม“ธุระอะไรคะ? อันตรายหรือเปล่า? ”
หลี่ญ่าหลินพูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่ต้องห่วง แค่ไปตรวจเช็กอะไรนิดหน่อย ไม่ได้อันตรายอะไร คุณเองก็รู้ว่าคุณท่านเขามีหลานชายคนหนึ่งที่ยังตามหาตัวไม่เจอ เขาอยากให้ผมช่วยตามหา แค่หาคนเท่านั้น ไม่ได้ไปเสี่ยงอะไร”
เฉินจุนเหมยก็ถึงได้คลายกังวล มองไปยังลูกสาวและลูกเขยที่ส่งสายตาหากันไปมา อีกทั้งก็กำลังตื่นเต้นกันจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ แอบถอนหายใจ ลุกขึ้นยืนแล้วกล่าว“เอาล่ะญ่าหลิน ดึกมากแล้ว ให้ลูกๆกลับกันไปเถอะ เราสองคนก็ได้เวลาพักผ่อนแล้วเหมือนกัน”
ลูกสาวและลูกเขยไม่ได้คิดมากอะไร บวกกับคนทั้งสองมีเรื่องต้องพูดคุยกระซิบกระซาบกัน จึงตอบตกลงอย่างไว หลังจากที่บอกลา ก็ขับรถกลับไปยังห้องพักของตัวเองที่ในตัวเมืองทันที
เมื่อส่งลูกสาวกับลูกเขยที่ดีอกดีใจกลับไปแล้ว เฉินจุนเหมยเห็นหลี่ญ่าหลินเหม่อลอย และเศร้าซึมไปเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะถามอย่างอ่อนโยนว่า“เป็นอะไรไปคะ？ผิดหวังเหรอ？”
หลี่ญ่าหลินยิ้มอย่างจนใจ“ก็มีบ้างนิดหน่อย……ผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็เข้าใจได้ ดังนั้นก็เลยคิดไม่ตก”
เฉินจุนเหมยพยักหน้ารับ พูดอย่างจริงจัง“ญ่าหลิน อย่าทดสอบความเป็นมนุษย์เด็ดขาด ความเป็นมนุษย์นั้นก็เหมือนกับโลกแห่งความจริงนี้ เล็กเท่าฝุ่นผง และใหญ่เท่าจักรวาล”
พูดมาถึงตรงนี้ เธอก็พลิกลิ้น พูดอย่างจริงจัง“แต่ว่า แม้จะเป็นจักรวาล ก็มีขอบเขตเหมือนกัน！”
หากว่ากันตามตรรกะและความรู้สึกนึกคิด ก็สมควรให้เธอต้องชดใช้ด้วยความตาย
แต่เมื่อคำนึงถึงเธอเป็นกุญแจสำคัญในการปล่อยตัวหม่าหลันออกมา ดังนั้นคนของสำนักว่านหลงก็จึงไว้ชีวิตเธอ
ส่วนชู้รักที่ร่วมกันก่อกรรมทำชั่วมานับไม่ถ้วนของเธอ ถูกทหารของสำนักว่านหลงกำจัดทิ้งไปนานแล้ว โยนทิ้งไปในกลางทะเลทรายใกล้ๆลาสเวกัส
ขณะเดียวกัน ทหารของสำนักว่านหลงก็ยังได้เก็บรวบรวมข้อมูลของคนในครอบครัวของจงชิวฮวา ดังนั้นใช้สิ่งนี้มาเป็นเครื่องต่อรอง ให้จงชิวฮวาไปสารภาพความผิดทุกอย่างกับทางตำรวจของสหรัฐอเมริกา ไม่อย่างนั้นแล้ว ไม่เพียงจะฆ่าเธอเท่านั้น จะให้คนในครองครัวของเธอต้องชดใช้มันด้วย
จงชิวฮวาที่รู้ตัวเองว่าต่อให้จะมีปีกก็หนีไปไหนไม่รอด กับข้อเรียกร้องนี้ของสำนักว่านหลงก็จึงไม่กล้าที่จะขัดขืน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...