ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4876
หม่าหลันพูดอย่างเย่อหยิ่ง：“《รู้ใจ》เป็นนิตยสารจีนเล่มหนึ่งที่มีความลึกซึ้ง มีลักษณะทางวรรณกรรมที่แข็งแกร่ง เป็นสิ่งพิมพ์วรรณกรรมที่หลายปีมานี้ ฉันชอบมากที่สุด ถ้าไม่ใช่เพราะชาวอเมริกันอย่างพวกเธอมีอคติต่อนักเขียนหัวเซี่ยอย่างเรา ผู้แต่ง《รู้ใจ》ก็ได้รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมไปนานแล้ว！อเมริกาคิดจะทำลายพวกเราไม่ปล่อยจริงๆ เลย！”
ผู้คุมสาวพูดอย่างเขินอายว่า：“พี่หลัน รางวัลโนเบลไม่ใช่พวกเราชาวอเมริกันที่ตัดสิน ส่วนมากตัดสินโดยชาวสวีเดน……”
หม่าหลันขมวดคิ้ว ถามว่า：“งั้นเหรอ？ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ？”
ผู้คุมสาวรีบแนะนำ：“เพราะโนเบลเป็นชาวสวีเดน……เขาบริจาคเงินเพื่อจัดรางวัลโนเบล”
หม่าหลันตระหนักได้ว่าตัวเองเสียหน้า จึงพูดอย่างเยือกเย็นทันที：“แล้วไงล่ะ？สวีเดนอะไร สวิตเซอร์แลนด์อะไร คนอเมริกาอย่างพวกเธอก็ควบคุมอยู่เบื้องหลังทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ？”
ผู้คุมสาวรีบพูด：“พี่หลัน โนเบลนี้……ไม่เกี่ยวข้องกับสหรัฐอเมริกาจริงๆ……”
หม่าหลันพูดอย่างหมดความอดทน：“โอ๊ยฉันไม่คุยกับเธอแล้ว รีบคิดหาทางเอา《รู้ใจ》มาให้ฉันอ่าน”
ผู้คุมสาวได้แต่พูดด้วยความเคารพว่า：“ค่ะพี่หลัน ฉันจะช่วยหาทางให้พี่！”
หม่าหลันตอบอือ แล้วโบกมือพูด：“เอาล่ะ เธอออกไปเถอะ”
ผู้คุมสาวรีบพยักหน้าพูดว่า：“ค่ะพี่หลัน งั้นฉันออกไปก่อนนะ”
ผู้คุมสาวออกไปแล้ว นักโทษหญิงขี้ประจบกลุ่มหนึ่งก็พากันมาล้อมรอบ แต่ละคนพากันแย่งกันพูด：
“พี่หลัน พี่พักผ่อนเป็นไงบ้าง？”
“พี่หลัน พวกเราอยู่กินข้าวกับพี่ละกัน！”
โคลอี้พูดด้วยความกลัว：“เมื่อ……เมื่อวานพวกเราเพิ่งซักผ้าปูที่นอนปลอกผ้าห่มกับปลอกหมอนที่ทุกคนเพิ่งเปลี่ยนไปเอง ซักจนถึงเที่ยงคืนขอพวกเราพักหน่อย ……”
หม่าหลันเอาหนังสือในมือตบใส่หน้าของโคลอี้ไปโดยตรง แล้วหน้าของเธอซีกหนึ่งก็แดงก่ำทันที จากนั้นจึงพูดอย่างเย็นชา：“ถ้าเธอยังกล้าต่อรองกับฉัน ต่อไปฉันจะให้พวกเธอสองคนซักกางเกงในและยกทรงของทุกคนในอนาคต！”
เสียงเยือกเย็นของหม่าหลัน ทำให้โคลอี้และเจสสิก้าตกใจจนหน้าซีดขาว
ไม่กี่วันมานี้ ชีวิตของพวกเขาเหมือนกับตกนรก
ทุกสิ่งที่พวกเธอทั้งสองคนทำกับหม่าหลันไว้ รวมกับนิสัยเจ้าคิดแค้นของหม่าหลันแล้ว กำหนดให้พวกเธอสองคนไม่มีทางที่จะมีจุดจบที่ดีได้
ส่วนหม่าหลันก็เปลี่ยนจากการทุบตีและทรมานทั้งสองคนในตอนแรก ไปเป็นการสร้างความอัปยศอดสูและความเป็นทาสให้พวกเขาทั้งสอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...