ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4880
ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอก็ยิ่งหวังว่าจะอยู่ได้อีกหลายวันอย่างสบายใจ
ตอนนี้เจมส์ ไวท์กลับลำบากใจเล็กน้อย แต่เขาก็มีพันธกิจ ที่พูดอะไรห้ามให้ลูกค้าผิดหวัง ดังนั้นจึงตอบตกลงไปทันทีว่า พูดว่า：“คุณผู้หญิงหม่าไม่ต้องห่วง เรื่องนี้ผมจะช่วยคุณจัดการให้เอง！”
หม่าหลันถอนหายใจเงียบๆ กำชับไปว่า：“คุณอย่าลืมล่ะ ฉันรอข่าวดีจากคุณอยู่”
……
อย่างแรกที่เจมส์ ไวท์ออกไปจากกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ก็คือหยิบโทรศีพท์ออกมา โทรหาเฟ่ยเจี้ยนจงคุณท่านตระกูลเฟ่ยทันที
ในสาย เขารายงานอาการแปลกๆ ของหม่าหลัน ให้เฟ่ยเจี้ยนจงฟังทั้งหมด เฟ่ยเจี้ยนจงก็รีบเอาคำร้องของหม่าหลัน บอกเย่เฉินทั้งหมด
เย่เฉินที่อยู่ในสาย ตอนที่ได้ยินคุณท่านเฟ่ยบอกว่าหม่าหลันยังไม่อยากไปจากเรือนจำ เขาเองก็รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า แม่ยายที่เข้าคุกจะติดแบบนี้ได้
ดูเหมือนว่า ชีวิตหม่าหลันในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ จะอยู่อย่างดิบดีจริงๆ
เวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ปลายสายพูดด้วยความเคารพว่า：“คุณเย่ ที่จริงให้แม่ยายคุณอยู่ที่กรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ต่อก็ไม่ได้อยากอะไรนัก ผมสามารถโทรหาเพื่อนที่ศาลตุลาการ แล้วบอกเขาได้”
เวลานี้เย่เฉินกลับพูดไปทันทีว่า：“ช่างเถอะ อย่าให้ลำบากนักเลย พรุ่งนี้ให้เธอออกจากเรือนจำเถอะ”
ที่จริงแล้ว เย่เฉินก็ไม่อยากให้หม่าหลันออกมาไวขนาดนี้ ยังไงเขาก็ไม่คาดหวังนักว่า จะได้เห็นหน้าของหม่าหลันทุกวัน
แต่เขาก็นึกถึงความรู้สึกของเซียวชูหรันผู้เป็นภรรยา ตัวเองออกมาจากพรอวิเดนซ์มาสักระยะแล้ว ช่วงนี้ภรรยาเข้าเรียน ใช้ชีวิตคนเดียว และยังต้องห่วงหม่าหลันในเรือนจำอีก ชีวิตเธอทรมานไม่น้อยเลย
หม่าหลันส่ายหน้าอย่างเหี่ยวเฉา พูดว่า：“ไม่มีอะไร พวกเธอไม่ต้องห่วง”
หม่าหลันไม่อยากพูดกับพวกเธอ ตัวเองน่าจะต้องไปแล้ว
แบบนั้น เดาว่าหลายๆ คนในพวกเธอจะต้องฉลองด้วยความยินดีกันแน่
แม้แต่นักโทษในห้องขังอื่นๆ ก็อาจจะฉลองการจากไปของแม่เจ้าผีหงอแห่งเบดฟอร์ดฮิลส์เป็นการส่วนตัวด้วยก็ได้
ดังนั้น หม่าหลันตัดสินใจไม่พูดสักคำ ให้ทุกวินาทีที่ตัวเองอยู่ในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ยังเป็นแม่เจ้าผีหงอแห่งเบดฟอร์ดฮิลส์คนนั้นที่ใครเห็นก็ต้องกลัว
แต่ว่า เพื่อให้แน่ใจว่าเธอสามารถอยู่ในคุกได้อีกหลายวัน ในตอนที่เธอพักเดินเล่น ก็ใช้โทรศัพท์สาธารณะในสนามกีฬา โทรหาเย่เฉิน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...