ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 489
บทที่ 489
หม่าหลันตกลงไปในกับดักอย่างสมบูรณ์ในตอนนี้ เธอไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกคนหลอก ในหัวคิดเพียงแค่ว่าต้องชนะเอาเงินคืนมาให้ได้
ดังนั้น เมื่อเหอเหลียนบอกว่าจะไม่เล่นแล้ว หม่าหลันก็ตื่นตระหนกทันที และโพล่งออกมาว่า: "ทำไมถึงพูดว่าไม่เล่นก็จะไม่เล่นแล้วล่ะ? ก็พูดแล้วนี่ว่าจะเล่นแปดรอบ นี่เพิ่งเล่นไปแค่สามรอบเอง! "
เหอเหลียนพูดอย่างช่วยไม่ได้: "น้องสาว ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเล่นกับเธอนะ แต่ที่สำคัญคือเธอไม่มีเงิน"
พูดจบ เหอเหลียนก็พูดอีกว่า: "เอาอย่างนี้ไหม ฉันถอยมาหนึ่งก้าว แต่เธอต้องจ่ายเงินของตานี้ให้เรียบร้อยก่อน แล้วเราวางเงินให้น้อยลงหน่อยคงได้ใช่ไหม? เล่นหนึ่งพัน หรือหนึ่งร้อยฉันก็จะเล่นเป็นเพื่อนเธอ! "
"หนึ่งพัน? หนึ่งร้อย? " หม่าหลันร้อนรน และโพล่งออกมา: "แบบนั้นจะได้อย่างไร? เล่นน้อยขนาดนี้ ฉันต้องเล่นอีกนานแค่ไหนถึงจะชนะคืนมา?”
เหอเหลียนพูดอย่างเบื่อหน่ายว่า: "ถ้าเธออยากเล่นที่หนึ่งหมื่นต่อ ก็ต้องเอาเงินออกมาก่อน ไม่งั้นฉันก็ไม่เล่น วันนี้ก็พอแค่นี้"
เฉียนหงเย่นร้อนรนจนหน้าแดง พูดว่า: "พี่เหลียน หม่าหลันตอนนี้มีเงินอยู่ในมือไม่มาก เพื่อนกันทั้งนั้น พี่ก็ช่วยหยวนหยวนหน่อยนะ..."
พูดจบ เธอก็ไม่ลืมที่จะขยิบตาให้เหอเหลียน
เหอเหลียนเข้าใจทันที และพูดว่า: "แบบนี้นะ เห็นแก่หน้าหงเย่น ถ้าเธอไม่มีเงินสด ก็เอาของมีค่ามาจำนองก่อนก็ได้"
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา หม่าหลันก็ดูเหมือนว่าจะคว้าฟางเส้นสุดท้ายไว้ได้
เธอรีบพูดว่า: "บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ตอนนี้ เป็นบ้านสามห้องนอน น้อยสุดก็มีมูลค่าประมาณสองล้านนิด ๆ ถ้าฉันจำนองบ้านให้พี่ แบบนี้ได้แล้วใช่ไหม? "
"แบบนี้ก็ได้! " เหอเหลียนยิ้มและพูดว่า: "แต่เธอต้องเอาโฉนดบ้านมาก่อน จากนั้นเขียนสัญญาจำนองให้ฉันถึงจะได้"
หม่าหลันโพล่งออกมา: "ได้ พวกเธอรอฉันก่อน ฉันจะกลับไปเอาโฉนดบ้านมาเดี๋ยวนี้! "
พูดจบ หม่าหลันรีบลุกขึ้นและกำลังจะไป
เหอเหลียนรีบขวางเธอ และพูดว่า: "นี่ๆๆ อย่ารีบสิน้องหม่าหลัน เงินห้าแสนหกหมื่นหยวนเมื่อกี้นี้เธอยังไม่ได้จ่ายเลย"
หม่าหลันต้องการเพียงได้เล่นไพ่ต่อไปโดยไว เพื่อให้ตัวเองลืมตาอ้าปากได้ ดังนั้นจึงโพล่งออกไปว่า: "อย่างนั้นก็จำนองให้เธอที่ 1.62 หยวน ฉันติดพี่สามแสน พี่ให้ฉัน1.32 ล้านหยวนก็พอ! พวกเราเล่นกันต่อ พี่คิดว่าอย่างไร? "
เหอเหลียนพูดว่า: "แบบนั้นก็ได้ แต่เราต้องทำสัญญาจำนอง ถ้าเธอเสียแล้วไม่ยอมรับหนี้ เงินนี้ฉันจะไปเอาที่ใคร ใช่ไหม? "
หม่าหลันพูดอย่างไม่มีความอดทน: "อย่างนั้นก็รีบเถอะ รีบเซ็นรีบเล่นต่อ!”
จากนั้น รอเธอกับพวกเหอเหลียนทำสัญญากันเสร็จ ประทับลายนิ้วมือแล้ว เหอเหลียนก็โอนเงิน 1.32 ล้านจากธนาคารบนมือถือคืนให้เธอ
แต่เธอไม่สนใจเลย เพราะเธอรู้ว่า เงิน 1.32 ล้านถูกโอนไปยังบัญชีของหม่าหลัน และจะกลับมาในไม่ช้า
หม่าหลันตัดสินใจอย่างลับๆ ในคราวนี้ เธอต้องได้ทั้งต้นและดอก และเอากลับมาให้หมด!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...