ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 490
บทที่ 490
จากนั้นก็เข้าสู่เกมการพนันทันที
แต่เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่า เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ตัวเองกลับเสียเงินทั้ง 1.32 ล้านหยวนนี้ไป!
ในตอนนี้หม่าหลันแพ้จนเลือดเข้าตา ตอนที่แพ้เสียไปหมดนั้น เธอพูดอย่างไม่ยอมว่า: "มามามา เอาอีก! "
เหอเหลียนพูด: "น้องสาว ตอนนี้เธอไม่มีเงินแล้วนะ ถ้าเล่นอีก แล้วเธอแพ้อีก เอาอะไรมาจ่าย? "
"ฉัน...ฉัน..."
หม่าหลันไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไร
ตัวเองมาถึงทางตันแล้วจริงๆ
เงินออมทั้งหมดในบ้านก็แพ้เสียไปหมดแล้ว แม้แต่บ้านหลังเดียวก็แพ้เสียไป
ตอนนี้ ตัวเองไม่มีอะไรที่จะเอามาจำนองได้
แต่ว่า สายตาที่เฉียบคมของเหอเหลียน มองแวบเดียวก็รู้ว่ากำไลที่ข้อมือของเธอเป็นหยกเจไดต์ และโพล่งออกมาว่า: "ไอ้หยา ฉันว่ากำไลข้อมือของเธอดูไม่เลวเลยนะ! "
"กำไลข้อมือ? " หม่าหลันมองลงไปที่ข้อมือ ถึงได้นึกออกว่า ตัวเองยังมีสมบัติที่มีค่าอยู่หนึ่งชิ้น!
กำไลข้อมือนี้ เป็นของขวัญจากผู้นำตระกูลของตระกูลฉินฉินกาง เพื่อประจบเย่เฉินลูกเขยที่ชอบเล่นละครหลอกลวงของตัวเอง เป็นของขวัญสำหรับเขาโดยเฉพาะ
เย่เฉินมอบกำไลข้อมือให้กับเซียวชูหรันลูกสาวของเธอ เซียวชูหรันยังไม่เคยใส่ ก็ถูกเธอขโมยมา ต่อมาก็ยึดไว้เป็นที่ครอบครองอย่าเปิดเผยและไม่คืนมัน
ก็แค่กำไลข้อมือ เย่เฉินก็ไม่ได้สนใจอะไร อีกทั้งเซียวชูหรันก็รู้สึกอายเกินกว่าที่จะขอคืนจากแม่ ดังนั้นกำไลข้อมือนี้จึงอยู่ในมือของเธอเสมอ
หม่าหลันเลือดพนันขึ้นหน้ามานานแล้ว เธอจึงโพล่งออกมา: "ฉันยินยอม! "
ในเวลานี้เฉียนหงเย่นก็พูดว่า: "ไอ้หยาหม่าหลัน หรือวันนี้พอแค่นี้เถอะ กำไลข้อมือเธอจำนองได้หนึ่งล้านหยวน และคาดว่าจะเล่นได้เพียงสองสามตาก็หมดแล้ว จะลำบากไปเพื่ออะไร? "
เมื่อเหอเหลียนได้ยินประโยคนี้ ก็พยักหน้าและพูดว่า: "หงเย่นพูดถูก หนึ่งล้านหยวนไม่ได้เยอะอะไร ไว้เราค่อยนัดกันใหม่เป็นไง? "
"ไม่ได้! " ทันใดนั้นหม่าหลันก็ร้อนรน และโพล่งออกมาว่า: "พวกเธอคิดว่าฉันไม่มีเงินแล้วใช่ไหม? ฉันบอกเลยว่า กูยังมีบ้านพักตากอากาศอยู่หนึ่งหลัง ซึ่งอยู่ในTomson Riviera A05 มูลค่า 130 ล้าน! "
เฉียนหงเย่นรีบพูดว่า: "ไอ้หยา บ้านพักตากอากาศหลังนั้นไม่ใช่ของเย่เฉินหรอกเหรอ? เธอเอามาจำนองได้เหรอ? "
หม่าหลันร้อนรน และโพล่งออกมา: "แน่นอนฉันทำได้! ทำไมจะไม่ได้? เขาเป็นลูกเขยของฉัน ถึงตอนนั้นเขากล้าปฏิเสธฉัน ฉันก็จะตายต่อหน้าเขา!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...