ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 491
บทที่ 491
เฉียนหงเย่นรู้มานานแล้วว่า บ้านพักตากอากาศที่ Tomson Riviera หลังนั้น หวังเจิ้งกางเป็นคนให้เย่เฉิน
ดังนั้น อยากจะได้บ้านพักตากอากาศหลังนั้นมาจากหม่าหลัน งั้นก็ต้องกดดันหม่าหลันให้ร้อนรนก่อน
เมื่อหม่าหลันหมดความอดทน ถึงตอนนั้นใช้ความตายมาบังคับ เย่เฉินคงไม่นั่งนิ่งดูดายแน่
ถึงตอนนั้น มีโอกาสเป็นอย่างมาก ที่จะได้บ้านพักตากอากาศนั้นมา
ดังนั้น เฉียนหงเย่นจึงพูดหม่าหลันว่า: "เธอแพ้เยอะขนาดนี้แล้ว ฉันว่าจะกี่รอบยากนะที่เธอจะได้คืนกลับมา ถ้าอย่างนั้นเราเพิ่มเงินเดิมพันให้สูงขึ้นอีกหน่อย? ห้าหมื่นหยวนเป็นไง? ยังไงเธอก็มีบ้านพักตากอากาศ เงินแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก แต่หากโชคไพ่ดี แค่สองตาก็ได้เงินที่เสียไปคืนกลับมาได้หมดแล้ว!”
หม่าหลันสูญเสียหลักการและเหตุผลไปแล้วในตอนนี้ เพียงแค่อยากได้เงินคืนมาโดยเร็ว พอได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็รีบพยักหน้าตอบตกลงทันที และโพล่งออกมาว่า: "ถ้าอย่างนั้นก็เล่นที่ห้าหมื่นหยวน! "
เหอเหลียนพูด: "เธอไม่มีโฉนดบ้านพักตากอากาศหลังนั้น? "
หม่าหลันพูด: “ไม่ต้องรีบ นั่นเป็นของลูกเขยฉัน ของลูกเขยก็เหมือนของฉัน! "
เหอเหลียนส่ายหัว: "ไม่มีโฉนดบ้าน ก็จะจำนองเงินได้ไม่มากนัก เพราะมันมีความเสี่ยงสำหรับฉัน"
จากนั้น เธอยื่นนิ้วทั้งห้าออกมา และพูดว่า: "เอาแบบนี้ไหม เธอเซ็นข้อตกลงให้ฉัน ว่าเธอจำนองบ้านพักตากอากาศกับฉัน ฉันให้เธอยืมได้ทั้งหมดห้าสิบล้านหยวน ให้เธอครั้งละห้าล้าน พอเธอเสียจนหมดฉันก็จะให้เธออีก"
หม่าหลันพยักหน้า และพูดว่า: "ห้าสิบล้านห้าสิบล้าน แค่ห้าสิบล้านก็เพียงพอสำหรับฉันที่จะได้เอาเงินคืน! "
เหอเหลียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: "ได้ เซ็นข้อตกลงแล้ว เรามาเล่นกันต่อ!”
หลายคนเมื่อเกี่ยวข้องกับการพนัน เป็นเรื่องยากที่ชีวิตนี้จะขึ้นฝั่ง เหตุผลก็คือพวกเขาไม่สามารถควบคุมสภาวะจิตใจของการตกอยู่ในนั้น
คนอย่างหม่าหลันยิ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
ตอนนี้เธอเลือดพนันขึ้นหน้าแล้ว เพียงแค่คิดที่จะเดิมพันต่อไป ไม่ว่ายังไงก็ต้องลืมตาอ้าปากให้ได้
อย่างไรก็ตาม เธอที่ตรงอยู่ในเกมที่มีการวางแผนอย่างรอบคอบนี้ เป็นเหมือนลูกแกะที่ถูกเชือด ไม่มีทางที่จะได้ลืมตาอ้าปาก
ครั้งแล้วครั้งเล่ากับเงินห้าล้านหยวน ได้มาก็เสียไปอีก
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...